ลูกมาอยู่ดูไบ5ปีละค่ะเพิ่งมีโอกาสตามลูกมาเที่ยว
เป็นครั้งแรกประสบการณ์ครั้งแรกที่จากบ้านเกิดเมืองนอนมาต่างประเทศนานขนาดนี้

จขกท/ไม่ใช่นักเขียนทุกอย่างเขียนจากความเข้าใจส่วนตัวค่ะ

ขึ้นรถทัวร์มาจากลำปางก็รถเสีย(หน้าฟิวเจอร์ปาร์ค)
เรียกแท็กซี่ให้ไปส่งบ้านน้องชายพอขึ้นแท็กซี่ก็มีรถเกิดอุบัติเหตุขวางทางหน้าสนามบินดอนเมือง
ระยะทางแค่สิบกว่ากิโลเจอค่าแท็กซี่ไป300บาท(ปกติรถไม่ติด120เท่านั้นตอนต่อไปจะเล่าค่าแท็กซี่ในดูไบ)

ถึงบ้านน้องชายพักแป๊บทำอาหารกินกันชวนลูกกินแต่นางไม่กินจ้า

นางบอกไม่หิว
พอได้เวลาจะไปสนามบินสุวรรณภูมิจะไปรอขึ้นเครื่อง(ขึ้นเครื่องหกโมงเย็น)
กลัวหิวกับข้าวก็เหลือเยอะอิแม่ตักใส่ถุงไม่อยากซื้ออ่ะกลัวไม่อร่อย(พูดไปงั้นแหละที่เเท้กลัวเเพงฮรี่ๆ)

ไปถึงสนามบินสุวรรณภูมิก็หาที่คนน้อยๆหลบมุมควักข้าวมากินกินไปได้สองสามคำ
อินางมาเลยตักใส่ปากไม่คืนเลยจ้า
หมับ หมับ หมับ
นางหิว อี่โท่คิดว่าจะแน่
ถามนางไม่อายหรอนางบอกอายทำไมเจอกันครั้งเดียว555

อ่ะนั่งเครื่องบินมาลงดูไบ
เดี๋ยวๆอาหารบนเครื่องก่อนเค้าเสริฟอาหารขนมปังเยอะแยะ
ส่วนข้าวเค้ามีให้เลือกแพะกับไก่ลูกเลือกไก่แต่อิแม่เลือกแพะ(ก็อยากลองของแปลก555)เป็นข้าวหมกแพะก็อร่อยดีน้าาาา

โปรดติดตามตอนต่อไป

฿ขอบคุณลูกขอบคุณสปอนเซอร์(ลูกเขย)ถ้าไม่ได้ลูกคงไม่ได้มาเที่ยวในต่างแดน