สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน บางครั้งการโกหกก็ไม่ใช่สิ่งที่แย่เสมอไปแต่กับครอบครัวเรามันแย่มาก
หนูอายุ 15 ปีค่ะ มีสองครอบครัวคือฝั่งพ่อและแม่ทั้งสองครอบครัวนี้ไม่ถูกกันค่ะแต่สิ่งที่เหมือนกันคือการ
"โกหก" เด็กอายุ 15 ก็มีความอยากได้และอยากมีเหมือนเพื่อนบ้างในบางอย่างหนูก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ -หนูอยากได้โทรศัพท์ใหม่เพราะโทรศัพท์เก่าใช้มาหลายปีแล้วและเยินมากก็เลยบอกพ่ออยากได้โทรศัพท์ใหม่ พ่อก็ตกลงว่าจะซื้อให้ถ้าเกรดดีกว่าเดิมและต้องได้เกียรติบัตรตามจำนวนที่กำหนดเราก็พยายามทำและได้ตามที่พ่อกำหนดไว้ แต่พอเอาเกรดไปให้พ่อดู พ่อกลับบอกว่า
"เกรดแค่นี้อยากได้โทรศัพท์ทำให้มันดีกว่านี้ก่อนเถอะค่อยคุยกัน" เราตลกกับคำพูดพ่อมากเพราะเราคิดแลวว่ายังไงก็ต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว แต่กลับซื้อ iPad ให้น้อง
(หนูขอราคา 6,000 บาทค่ะเดี๋ยวถามหนูอีก)
-พอปิดเทอมเรามาอยู่บ้านตาและป้าโทรมาบอกว่าให้หาที่เรียนพิเศษช่วง Summer แต่ด้วยความที่บ้านอยู่ไกลก็เลยต้องหาหอพัก ตกลงกับเพื่อนๆค่าใช้จ่ายทั้งหมด 7,000 บาทสำหรับ 1 เดือนรวมหมดแล้ว แต่พอโทรไปบอกป้า ป้ากลับตอบมาว่า
"เดี๋ยวเอาหนังสือไปให้อ่านถ้าอยากเรียนมาอยู่กับป้า"ทั้งๆที่ป้าพูดเองว่าให้หา
-ตอนสอบแข่งระดับโรงเรียนได้ที่ 7/900 แม่บอกจะพาไปดูหนัง เราก็ดีใจแต่พอถึงวันจริงๆ แม่กลับนั่งดูหนังการ์ตูนกับน้อง
-แม่เอาทองเราไปจำนำและบอกจะไถ่คืนให้แต่ตอนนี้ยังไม่ได้เลย

ยายซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด
-ตาโอนเงินให้ตอนเราเข้าบัญชีอาตอนไปอยู่กับอาแต่เรากลับไม่ได้ใช้เงินที่ตาโอนมาให้ และอาบอกว่าจะให้ตอนกลับ เราก็คิดว่าน่าจะหักเงินค่ากินอยู่เราบ้างแต่พอกำลังจะกลับอาไม่พูดถึงเรื่องเงินที่ตาโอนมาให้เลย
-วันเกิดเราแม่อยู่ที่กรุงเทพ แม่สัญญาว่าจะมาวันเกิดเรา เราตื่นเต้นมากๆที่จะได้เจอแม่ เราโทรหาแม่ตลอดทางแม่บอกว่านั่งรถไฟมา เราถามว่าตอนนี้อยู่ไหนแม่กลับเบือนคำถามและบอกจะถึงแล้วและห้ามบอกตากับยายเพราะเซอไพร์ เราก็ไม่บอกใครและแอบไปรอแม่ที่สถานีรถไฟ เราถามนายสถานีว่ามีรถมาจากกรุงเทพฯไหม น้าเค้าก็ตอบว่ามีหนูและน้าก็คุยกันไปเรื่อยว่ารอใครอะไรยังไงเพราะบ้านเราไกล้สถานีรถไฟแค่ข้ามถนนก็ถึง มันนานมากจนตาโทรตามเราบอกมารอแม่ ตาบอกว่า
"จะไปรอมันทำไมมันไม่มาหรอก" เราโทรไปถามแม่และแม่บอกว่าไม่ได้มาจริงๆ วันเกิดครั้งนั้นเลยเป็นครั้งสุดท้ายที่จัด หลายๆครั้งที่โดนโกหกเรามักจะทวงคำสัญญาเสมอว่าแล้วของหนูละ? คำตอบที่ได้มาคือ
"ทำเพื่อตัวเองนะแล้วจะมาอยากได้อะไรที่ทำมาเพื่อต้องการของแค่นี้หรอ" เราเข้าใจนะว่าเราต้องทำเพื่อตัวเองแต่การให้คำสัญญาไว้แล้วทำไม่ได้ มันทำให้เราไม่สามารถไว้ใจใครได้เลย
************************************************แม่เข้าข้างน้องตลอดไม่ว่าน้องจะถูกหรือผิด น้องเราโยนแมวลงมาจากดาดฟ้าแล้วลงท่าไหนไม่รู้คอหักจนตาย แม่กลับบอกว่าเราดูแลแมวไม่ดีเอง และกลับโอ๋น้อง ตอนนี้เรายังคิดอยู่เลยว่า เราคือลูกที่เก็บมาเลี้ยงรึปล่าว ทุกคนมักเข้าข้างน้องและอวยน้องเสมอตอนนี้เราคิดแค่ว่าต้องเข้าโรงเรียนประจำให้ได้

ขอบคุณพี่ๆที่รับฟังปัญหาเล็กๆของหนูนะคะ
หนูไม่ได้เรียบเรียงเหตุการณ์นะคะถ้าพี่ๆงงก็ขอโทษด้วยนะคะ
คนในครอบครัวชอบโกหกและให้ความหวัง :(
หนูอายุ 15 ปีค่ะ มีสองครอบครัวคือฝั่งพ่อและแม่ทั้งสองครอบครัวนี้ไม่ถูกกันค่ะแต่สิ่งที่เหมือนกันคือการ "โกหก" เด็กอายุ 15 ก็มีความอยากได้และอยากมีเหมือนเพื่อนบ้างในบางอย่างหนูก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ -หนูอยากได้โทรศัพท์ใหม่เพราะโทรศัพท์เก่าใช้มาหลายปีแล้วและเยินมากก็เลยบอกพ่ออยากได้โทรศัพท์ใหม่ พ่อก็ตกลงว่าจะซื้อให้ถ้าเกรดดีกว่าเดิมและต้องได้เกียรติบัตรตามจำนวนที่กำหนดเราก็พยายามทำและได้ตามที่พ่อกำหนดไว้ แต่พอเอาเกรดไปให้พ่อดู พ่อกลับบอกว่า"เกรดแค่นี้อยากได้โทรศัพท์ทำให้มันดีกว่านี้ก่อนเถอะค่อยคุยกัน" เราตลกกับคำพูดพ่อมากเพราะเราคิดแลวว่ายังไงก็ต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว แต่กลับซื้อ iPad ให้น้อง
(หนูขอราคา 6,000 บาทค่ะเดี๋ยวถามหนูอีก)
-พอปิดเทอมเรามาอยู่บ้านตาและป้าโทรมาบอกว่าให้หาที่เรียนพิเศษช่วง Summer แต่ด้วยความที่บ้านอยู่ไกลก็เลยต้องหาหอพัก ตกลงกับเพื่อนๆค่าใช้จ่ายทั้งหมด 7,000 บาทสำหรับ 1 เดือนรวมหมดแล้ว แต่พอโทรไปบอกป้า ป้ากลับตอบมาว่า "เดี๋ยวเอาหนังสือไปให้อ่านถ้าอยากเรียนมาอยู่กับป้า"ทั้งๆที่ป้าพูดเองว่าให้หา
-ตอนสอบแข่งระดับโรงเรียนได้ที่ 7/900 แม่บอกจะพาไปดูหนัง เราก็ดีใจแต่พอถึงวันจริงๆ แม่กลับนั่งดูหนังการ์ตูนกับน้อง
-แม่เอาทองเราไปจำนำและบอกจะไถ่คืนให้แต่ตอนนี้ยังไม่ได้เลย
-ตาโอนเงินให้ตอนเราเข้าบัญชีอาตอนไปอยู่กับอาแต่เรากลับไม่ได้ใช้เงินที่ตาโอนมาให้ และอาบอกว่าจะให้ตอนกลับ เราก็คิดว่าน่าจะหักเงินค่ากินอยู่เราบ้างแต่พอกำลังจะกลับอาไม่พูดถึงเรื่องเงินที่ตาโอนมาให้เลย
-วันเกิดเราแม่อยู่ที่กรุงเทพ แม่สัญญาว่าจะมาวันเกิดเรา เราตื่นเต้นมากๆที่จะได้เจอแม่ เราโทรหาแม่ตลอดทางแม่บอกว่านั่งรถไฟมา เราถามว่าตอนนี้อยู่ไหนแม่กลับเบือนคำถามและบอกจะถึงแล้วและห้ามบอกตากับยายเพราะเซอไพร์ เราก็ไม่บอกใครและแอบไปรอแม่ที่สถานีรถไฟ เราถามนายสถานีว่ามีรถมาจากกรุงเทพฯไหม น้าเค้าก็ตอบว่ามีหนูและน้าก็คุยกันไปเรื่อยว่ารอใครอะไรยังไงเพราะบ้านเราไกล้สถานีรถไฟแค่ข้ามถนนก็ถึง มันนานมากจนตาโทรตามเราบอกมารอแม่ ตาบอกว่า "จะไปรอมันทำไมมันไม่มาหรอก" เราโทรไปถามแม่และแม่บอกว่าไม่ได้มาจริงๆ วันเกิดครั้งนั้นเลยเป็นครั้งสุดท้ายที่จัด หลายๆครั้งที่โดนโกหกเรามักจะทวงคำสัญญาเสมอว่าแล้วของหนูละ? คำตอบที่ได้มาคือ "ทำเพื่อตัวเองนะแล้วจะมาอยากได้อะไรที่ทำมาเพื่อต้องการของแค่นี้หรอ" เราเข้าใจนะว่าเราต้องทำเพื่อตัวเองแต่การให้คำสัญญาไว้แล้วทำไม่ได้ มันทำให้เราไม่สามารถไว้ใจใครได้เลย
************************************************แม่เข้าข้างน้องตลอดไม่ว่าน้องจะถูกหรือผิด น้องเราโยนแมวลงมาจากดาดฟ้าแล้วลงท่าไหนไม่รู้คอหักจนตาย แม่กลับบอกว่าเราดูแลแมวไม่ดีเอง และกลับโอ๋น้อง ตอนนี้เรายังคิดอยู่เลยว่า เราคือลูกที่เก็บมาเลี้ยงรึปล่าว ทุกคนมักเข้าข้างน้องและอวยน้องเสมอตอนนี้เราคิดแค่ว่าต้องเข้าโรงเรียนประจำให้ได้
ขอบคุณพี่ๆที่รับฟังปัญหาเล็กๆของหนูนะคะ
หนูไม่ได้เรียบเรียงเหตุการณ์นะคะถ้าพี่ๆงงก็ขอโทษด้วยนะคะ