เราเปนคนชอบทำขนมค่ะ ศึกษาจากในเนตบ้าง และมีไปเรียนมาด้วย ทำให้เพื่อนชิมทำให้คนที่ทำงานชิม เขาก้บอกว่าอร่อย
แต่ติดตรงที่ว่าเราเปนคนโลกส่วนตัวสูง รึเปล่า สืบเนื่องมาจาก เราเป็นคนเสียงแหบ ชอบโดนเพื่อนล้อมาแต่เด็ก  ว่าอีแหบ ๆ จนกลายเปนคนไม่กล้าคุยกับใครก่อน กลัวเขาได้ยินเสียง เขาจะล้อ จะหัวเราะ  มีบ้างไป ติดต่องาน รึไปจ่ายตลาดซื้อของ กับผู้ที่เราสทนาด้วย พอเขาได้ยินเสียง บ้างก้ตกใจ มองหน้าแบบอึ้ง บ้างก้บอกทำไมเสียงเปนงี้ บ้างก้บอกเปนหวัดหรอ น้ำมะนาวไหม แต่อย่างว่าเขาก้คงไม่รู้ว่าเราเปนงี้มาตั้งแต่เกิด เราก้ไม่โกรธนะ แต่ก้มีแอบน้อยใจ
เคยคิดว่าจะเปิดร้านนะแบบไม่ต้องใช้บทสนทนาเลยไรงี้ คล้ายร้าน ring ring ชานมไข่มุก  แต่เราเปนเบเกอรี่แบบมีใบออรเดอร์ให้ลูกค้า ติกๆว่าจะเอาอะไร>> แล้วกดกริ้ง>>เปิดหน้าต่าง>> ยื่นใบออร์เดอ>>>จัดสินค้าพร้อมใบเสร็จ>>>รับสินค้าพร้อมจ่ายตังงี้    แต่คงจะทำให้ลูกค้าเสียเวลา รึเปล่า
เรากลายเปนคนกลัวการเจอใครใหม่ไปแล้วค่ะ เพื่อนคิดว่าการขายของแบบมีหน้าร้านแต่ไม่มีการสนทนา จะเป็นไปได้ไหมคะ