ไหน?? ใครเป็นเเบบเราบ้าง เเต่ก่อนก็มีเครียดเป็นช่วงๆ พอเสร็จสิ้นเรื่องนั้นก็สบายใจ เเต่พอหลังๆกลายเป็นคนคิดมาก จนมีอาการปวดหัวปวดขมับตึบๆ มันเริ่มหนักขึ้นสักประมาณปลายปี 60 เราหาวิธีผ่อนคลายด้วยการช๊อปปิ้ง เดินทั่ว Siam Paragon และ Central World เข้าออก eve and boy เเละไล่ดูของตาม counter brand ยังกะสวนสนุก เราซื้อจนวันหนึ่งเเม่มาหาที่คอนโดถึงกับต้องถามว่า มีเพื่อนมาอยู่ด้วยหรอ เพราะเห็นเสื้อผ้า รองเท้า คสอ. เยอะมาก เเต่เดิมเราไม่ค่อยซื้อของ ชอบอะไรเเบบเดิม ใช้ของวนไป ไม่ฟุ่มเฟือย เเต่ตอนนี้คือแย่มาก

เราเริ่มมารู้ตัวว่าหนักเเล้วตอนกลางปีที่เเล้ว เราหันมาใช้วิธีเข้าสปา นวด ใช้เทียนอโรม่า มันก็ดีนะ เเต่ก็เเค่ผ่อนคลาย ทำอยู่ยังงั้นประมาณ 2 เดือน ก็รู้สึกไม่ใช่ละ มันไม่ใช่คำตอบ

หาอีกวิธี คือเข้าปฏิบัติธรรม ถือศีลแบบจริงจัง ช่วงนั้นก็ดีนะคะ ตอนนั้นเราก็ออกจากงานเเล้ว ว่างงานก็เลยมีเวลาปรับจิตใจ ก็ถือว่า ณ ช่วงเวลาหนี่ง เราสบายใจ

พอตอนนี้กลับอยู่สภาพเดิม คิดมากวนไป มันเหมือนเรามีปม มีปัญหาสะสม มีเรื่องทุกข์ใจใกล้จะระเบิดเเล้ว อยากร้องไห้คิดว่าน่าจะช่วยได้ เเต่ร้องไม่ออก น้ำตาไม่ไหล อยากจะกรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ให้หมดพลัง เเต่เดียวคนอื่นตกใจ เพราะเราไม่เคยกรี้ด ต่อให้กลัวหรือตกใจ เราไม่เคยวีดร้อง

เราควรทำไงดี ช่วยปลอบ ช่วยด่า ช่วยเเนะ ช่วยเราหน่อยยยยยยยยยย!