หนูอายุ13 หนูเครียดมาก หนูเครียดกับครอบครัวที่คาดหวังกับตัวหนูสูง...และสูงมากจนเกินไปสำหรับหนู....ตอนแรกๆก็พยามคิดในแง่บวกว่าเขาคงจะหวังดี ไว้ใจ และคงคิดอนาคตจะหวังพึ่งเรา....และหนูก็ทำให้พวกเขาภูมิใจได้เสมอ...จนกระทั่งพักหลังมานี้ความคาดหวังของพวกเขาก็สูงขึ้นเรื่อยๆ สูงขึ้นจนหนูเริ่มรับมันไม่ไหวแล้ว...พอขึ้นม.1มาหนูก็เครียดมาก แล้วคะแนนต่างๆก็เริ่มตก หนูก็เริ่มเครียดขึ้นเรื่อยๆ และพยายามเรียนหนักขึ้นอีก...พอถึงวันเกรดออก....หนูได้ที่15 หนูรู้สึกว่าหนูทำพวกเขาผิดหวังมาก...เกรดหนูออกมาแย่ ทั้งที่พยายามตั้งใจเรียนและก็ติดท็อป 5 มาตลอด...พอพวกเขารู้เกรดของหนูในเทอม 1 เขาก็ให้หนูไปเรียนพิเศษในที่ต่างๆ ตั้งแต่5 โมงเย็นถึง 2 ทุ่ม ทุกๆวัน หนูเริ่มไม่ไหวและขอพวกเขาที่จะไม่ต่อคอสบางวิชา แต่พวกเขากับ ปฏิเสธและให้หนูเรียนหนักขึ้นจาก5โมงเย็นถึง2ทุ่มของทุกวันก็เปลี่ยนเป็น จ. ถึงพฤ. 16:00-20:00 ส. ถึง อา. 15:00-19:00 หนูแทบไม่มีเวลาพักเพื่อทำการบ้านของที่ร.ร.และที่เรียนพิเศษเลย เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนกระทั้งถึงวันเกรดออกเทอม 2 นั่นก็คือวันนี้....คะแนนหนูแย่ลงมากทั้งที่ตอนเรียนพิเศษ และ เรียนที่โรงเรียน หนูตั้งใจมากพยามทำงานส่งให้ครบทุกวิชา ทั้งที่แทบไม่มีเวลาทำเลย พอพวกเขาเห็นไปเกรดของหนู พวกเขาก็พูดทำร้ายจิตใจหนูมาก หนูเริ่มรับไม่ไหวแล้วหนูควรทำอะไรต่อไปดีคะ