สวัสดีเพื่อนๆทุกคนนี่เป็นกระทู้แรกของเรา 
คือ เรากับแฟนคบกันมาเข้าปีที่2แล้ว ทางบ้านเราก็รับรู้ว่าเราคบกัน เราไปมาหาสู่บ้านแฟนตลอด  ตอนนี้เรากำลังฝึกงานอยู่ส่วนแฟนเราทำงานโรงงานในระหว่างที่เราคบ กันเราก็คิดวางแผนอนาคตไว้ว่าถ้าเราฝึกงานจบเราก็จะไปหางานทำและจะมาอยู่กับเขาแต่ทุกอย่างตอนนี้มันจบลงแล้ว ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ดีทุกอย่างถึงแต่ก่อนเราเคยทะเลอะแต่ก็ให้อภัยมาตลอด วันเกิดเราและแฟนไม่กี่อาทิตย์ เราก็ยังคุยกันดีๆอยู่เลย อ้อวันเกิดเรากับแฟนเดือนกุมภานะ พอมาช่วงเดือนมีนาอยู่ๆแฟนเราเปลี่ยนไปจากที่คอยโทรหาเวลาเลิกงานเขาก็หายเงียบไปเลยยันเช้า เราก็โทรหาทักไลน์ทักเฟสไปถามแต่ก็ไม่ตอบพอเช้ามาก็บอกว่าไปกินเหล้า ลืมเอาโทรสับไปบ้างแบตหมดบ้างเราก็เข้าใจแค่ด้วยความที่เป็นผู้หญิงไง อาจจะมีโกดงอลบ่น เป็นแบบนี้มาสักอาทิตย์นึง จนเริ่มโทรไปรับบ้างไม่รับบ้าง เราเลยไปหาที่บ้านแฟนว่าทำไมทำแบบนี้ไห้เรารอทั้งคืน ไปไหนทำไมไม่บอก เขาก็ทำเฉยเหมือนจะรำคาญเรา เราเลยขับรถกลับบ้าน หลังจากนั้นเขาก็ไม่ค่อยโทรหาอะไรเราเลยเราก็เริ่มเอะใจเราก็ปล่อยให้เวลาผ่านไปอาทิตย์นึงจนวันอาทิตย์ที่17 มีนา เราไปหาเขาแล้วก็ยังคุยกันดีแต่พอมาวันอังคารช่วงตอนเที่ยงเรากลับมากินข้าวที่บ้านเขา อยู่ๆเขาก็บอกอยากอยู่คนเดียว คือตอนนั้นเราก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องไห้และขอโทษเขาว่าอย่าทิ้งเราไปเลย แล้วพอตอนเย็นเราก็ไปหาเขาที่บ้านอีกเรากอดเขาทั้งน้ำตาบอกว่าอย่าทิ้งเราไปเลยเราอ้อนวอนทุกอย่างแต่เขากลับบอกว่ามันไม่เหมือนเดิมแล้วสาเหตุที่เขาเลิกกับเราคือเขาบอกว่าเขาอึดอัดที่เราต้องคอยจู้จี้จุกจิกตามเขาตลอดเวลาทำให้เขาไม่เป็นส่วนตัวต้องคอยโทรตามเช็คแล้วเราก็ชอบเป็นคนที่ไม่พอใจอะไรชอบทำสีหน้าซึ่งเรารู้ตัวแต่เราก็บอกกับเขาว่าเรื่องแค่นี้เราไม่จำเป็นต้องเลิกกันไหม ถ้าเราไม่รักเราคงไม่ทำแบบนี้หลอกเราขอโอกาสปรับตัวแก้ไขเพราะที่ผ่านมาเราก็ทำดีให้มาตลอด ไม่ว่าจะซักผ้ารีดผ้าเราทำได้ทุกอย่างเลยแต่เขาก็บอกว่ายังไงมันก็ไม่เหมือนเดิมความรู้สึกเหมือนเขาเก็บกดมานานจนมาวันนี้เขาจึงบอกเลิกเรา ลองโทรไปปรึกษาแม่เขาและทุกๆคนก็คอยให้กำลังใจเราบอกว่าให้เราหยุดวิ่งตามเขาทำตัวให้มีค่าในเมื่อเขาไม่สนใจเราเราก็ควรอยู่นิ่งเฉยแต่เราลืมเขาไม่ได้จริงๆทุกวันนี้อยู่ใกล้กันแต่ทำอะไรไม่ได้เลยมันทรมานมากเลยนะที่ต้องเลิกกันทั้งที่ยังรักเขาก็บอกว่าเขาเป็นห่วงเรารักเราแต่มันไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ เขาก็บอกเป็นห่วงเรานะเช็ดน้ำตาตอนที่เราร้องให้ แต่เขาก็บอกยังไงก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ เราเลยอยากรู้ว่าต่อจากนี้เราควรจะทำยังไงดี มันตัดเขาไม่ขาดจริงๆ คิดถึงเขามากๆพอจะมีวิธีไหนบ้างให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิม 😭😭😭😭