เริ่มเลยนะคะ ขณะเกิดเหตุ ยอมรับค่ะว่าเรายังผ่านอะไรมาไม่เยอะเพราะอายุยังไม่ 25 สังคมที่เคยผ่านมา ทั้งเพื่อนร่วมงานหรือคนรักยังไม่เจอคนที่คิดร้ายกับเราเลย จนมาเกิดเรื่อง
ตอนกลางปี 61 ดิฉันเพิ่งเลิกลากับแฟนแต่ตอนนั้นยังไม่ตัดสินใจเปิดใจใหม่ จนคนรอบข้างอยากให้ลองเปิดใจให้คนอื่นเข้ามา จนมีชายคนนึ่งเข้ามา(นามสมมุติว่า B นะคะ) B อายุค่อนข้างเยอะกว่าดิฉันหลายปีเคยมีครอบครัว มีลูก มา 2 คน มีภาระหนี้สินมากมาย แต่ดิฉันไม่ได้ติดอะไร เนื่องจากดิฉันคิดว่าคนทุกคนล้วนแล้วแต่เคยผิดพลาด แล้วควรได้รับโอกาส
ดิฉันจึงคิดให้โอกาสทั้ง B และตัวเอง ตลอดเวลาที่คุยกันดิฉันคิดว่าดีไม่ได้แย่อะไร จนผ่านไปไม่นาน B ได้แจ้งว่า B ต้องการออกรถมอเตอร์ไซต์ เพื่อจะใช้รับส่งดิฉัน แต่ B ไม่สามารถออกรถได้เพราะ B ติดแบคลิส เนื่องจากออกรถมาแล้วไม่ชำระหลายคัน ดิฉันค่อยข้างเป็นคนขี้สงสานแล้วคิดว่าถ้าเราสามารถพอช่วยเหลือได้ก็อยากจะช่วยเหลือ
B จึงแนะนำให้ดิฉันไปออกรถให้ ในนามชื่อดิฉัน แล้ว B จะดำเนินเรื่องค่าใช้จ่ายเองทั้งหมด ดิฉันไว้ใจและเชื่อใจ จึงตัดสินใจทำในสิ่งที่ B บอก พอเวลาผ่านไปไม่นาน ดิฉันจับได้ว่า B ยังแอบติดต่อกับแฟนเก่า+กับโกหกทุกอย่างที่ผ่านมา ดิฉันเลยขอเลิกลา B ไม่ยินยอมเลิกแต่ดิฉันไม่ยอมกลับไป ไม่นาน B ก็ลาออกจากที่ทำงานที่เราทำด้วยกัน แล้วได้นำรถที่ดิฉันออกให้ไปขาย นำเงินไปใช้หนี้ ดิฉันทราบเรื่องแล้วก็ทำอะไรไม่ถูก แต่ค่างวดรถ B ได้ดำเนินการจ่ายไปแล้ว 3 งวด
พอถึงงวดที่ 4 B ได้หายตัวไป ไร้การติดต่อ ดิฉันไม่รู้จะทำอะไรได้เลย เพราะเราไม่มีหลักฐานอะไรเลย ที่จะเอาผิดเขาได้
ตอนนี้คงได้แต่ก้มหน้ารับกับสิ่งที่ทำลงไป เป็นบทเรียนราคาแสนแพงจริงๆ