เริ่มแรก เรารับลูกของญาติแฟนมาเลี้ยง  ตกลงกันกับแม่ของลูกแฟนว่า แม่เขาจะจ่ายค่านม ค่าของใช้ ค่าเลี้ยงดูเดือนละ 6000 บาท   รับมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก อายุ ประมาณเกือบ 2 ขวบ  ในระหว่างนั้น ถ้าแม่เด็กไม่มีตัง ก็ให้ เดือนละ พัน สองพัน บ้าง คือไม่แน่นอน แต่เราก็ไม่ได้ว่า เราเลี้ยงเราก็รักเหมือนลูกคนหนึ่ง เวลาเด็กไม่สบาย เข้า รพ ค่าใช้จ่าย ทุกอย่างเราจ่ายเองทุกอย่าง  ....เลี้ยงจนกระทั่ง อายุ 5 ขวบ แล้วอยู่ๆ แม่ของเด็กก็บอกว่าจะโอนให้เป็นลูกบุญธรรม  ...เราก็โอเคร// แต่พอแม่เด็กกลับมาอยู่บ้าน แม่เด็กก็ขอเอาลูกไปนอนด้วย  เราก็ให้ไป  แม่เด็กเอาไปเลี้ยงประมาณ 3-4 วัน  จากยั้นเด็กก็ไม่อยากมาอยู่กับเรา  เด็กบอกว่าอยากอยู่กับแม่ของเด็ก ...เรารู้สึกเสียใจมาก  เด็กไม่อยากอยู่กับเรา เราก็จะไปยื่อเด็กไม่ได้  ช่วงเลิกงานกะแวะหาบ้าง ก่อนไปทำงานก็แวะหาตอนเช้า  เราเห็นสภาพเด็กแล้วเรารับไม่ได้  คือแม่ไม่สนใจเด็ก ไม่อาบน้ำให้เด็ก  ผมรุงรังไปโรงเรียน เห็นเด็กแล้วก็อดสงสารไม่ได้   เด็กตอนที่อยู่กับเรา  เราจะพยายามให้เด็กช่วยเหลือตังเองทุกอย่าง  ไม่ว่าจะเข้าห้องน้ำเอง กินข้าวเอง  ช่วยงานบ้านบ้าง  ไม่ให้ดูโทรศัพย์   แต่พอไปอยู่กับแม่ของเด็ก คิอ แม่เด็กมห้ดูแต่โทรศัพย์ ดูทีวี ไม่รุ้ว่าด้วยเหตุผลนี้หรือเปล่าที่เด็กไม่อยากอยู่กับเรา เรารุ้สึกว่าเด็กดื้อขึ้นเยอะมาก ไม่ฟังเรา เหมือนเมื่อก่อน เห็นเด็กแล้วอดสงสารไม่ได้  ???  เราควรจะทำยังไงดี  ทุกๆวัน นอนคิดถึงทุกวัน