กระทู้นี้เป็นเรื่องเล่าค่ะ เรื่องเล่าของคำว่ารักหรือแค่ทางผ่าน
ซึ่งชีวิตคนเราไม่ดีอะไรมากไปหร่อกค่ะของแต่ร่ะคนอยู่ที่เราเลือกทำตัวเองค่ะทนอ่านหน่อยนะค่ะ จะเอาแบบย่อๆเลยค่ะ😅😅😅
เริ่มต้นที่ฉันเป็นเด็ก ตจว. แต่เรียนที่กรุงเทพตั้งแต่อนุบาลจนถึงมัธยมได้ย้ายโรงเรียนไปต่อที่ ตจว. ตั้งแต่ม.2ถึงม.3ซึ่งวัยกำลังอยากรู้อยากลองก็ได้รู้จักเพื่อนคนนึงที่เขาก็มีมากกว่าเราหลายๆอย่างมาโรงเรียนทีเอาเงินมาทีร่ะ6ร้อยหรือบางทีก็เป็นพันเราก็อยากมีเลยลองถามเพื่อนคนนั้นก็บอกว่าแค่ไปนอนกับป๋าก็ได้แล้ว1500แต่ตัวเราก็เคยผ่านผู้ชายมาบ้างแต่คือเราอยากมีเงินใช้เพื่อนก็พาไปเราก็ได้เงินก็ไปบ่อยกันบ้างอาทิตนึง3-4ครั้งและยังไม่พอผลที่ตามมาคือ ตจว. คือหมู่บ้านและรุ่นเดียวกันก็มีกลุ่มดีกลุ่มไม่หวังดีพอข่าวแตกว่าเราเป็นเด็กป๋าก็เอาไปพูดต่อๆกันไปตัวเราก็อายนะผู้ใหญ่ก็เอาไปพูดไปนินทา จนเราเริ่มชินเพราะเราแค่อยากได้เงินเลยยังทำต่อ แล้วอีกมาไม่นานเรารู้สึกอยากผอมเพื่อนอีกคนเล่นยามาแนะนำว่าถ้าเล่นแล้วผอมแน่นอนเราก็ไปลองจนติดไปหาป๋าเริ่มบ่อยขึ้นเพื่อเอามาซื้อยาเราเลนกลายเป็นผู้หญิงติดเหล้าติดบุหรี่คนก็ยิ่งนินทากันทั้งหมู่บ้านมีแต่คนไม่ชอบเราก็ยังไม่แคร์เพราะตัวเลือกเอง จนมาวันนึงรุ่นพี่ผู้หญิงที่รู้จักในวงการยาได้พาเพื่อนที่กรุงเทพมานั่งกินเหล้าโต๊ะเดียวกันคือเรายังไม่คิดอะไรแต่ก็แนะนำตัวกันไปกินกันไป พอเช้าวันรุ่งเฟสพี่เขาที่มาจากกรุงเทพขึ้นมาให้แอดเราก็แอดเลยจ้ารอไร555เราก็เริ่มคุยกันและแอบมาหากันที่บ้านเพื่อนสนิทเรา มาแบบแฟนมันก็ต้องมีอะไรกันตอนนั้นเราก็ดูดบุหรี่เล่นยานะแต่พี่เขายังไม่รู้ว่าเราเป็นเด็กป๋าด้วยเรียกพี่เขาว่า(แม็กชื่อเรียกปลอมๆนะ)พี่เขาไปๆมาๆเพราะพี่เขาทำงานที่กรุงเทพ มีกลับมาอยู่ครั้งนึ่งพี่แม็กเรียกเราไปหาที่บ้านเพื่อนเขาเราก็นั่งพี่เขาก็นอนตักเราได้สักพักพ่อพี่แม็กเดินมาเห็นแต่ไม่พูดอะไรพอเราจะกลับแม่พี่แม็กขับรถมาด่าเราให้เรากับพี่แม็กเลิกกันเพราะแม่เขารับเราไม่ได้ที่เราเล่นยาดูดบุหรี่เป็นเด็กป๋าผ่านใคนต่อใครมาเราตกใจมากพี่เขาก็รีบไปส่งเราที่บ้านแล้วเราก็รีบแชทหาพี่เเม็กว่าเราเลิกกันเถอะเราเป็นไปไม่ได้หร่อกแม่พี่พูดถูกแล้วหนู
มันผู้หญิงไม่ดีผู้หญิงเสเพเรียกง่ายๆผู้หญิงที่เน่าแล้วของเหลือจากคนอื่นตอนนั้นพูดได้เพราะพึ่งคุยกันเลยไม่เสียใจแต่พี่แม็กบอกเราว่าจะแอบคบกันไปเรื่อยๆสักวันผู้ใหย่คงยอมรับในตัวหนูเอง แต่เราไม่เคยคบใครจริงจังเราเลยตกลงว่าโอเคเราจะยอม จนเราจบม.3เราได้กลับไปอยู่กรุงเทพกับพ่อแม่แต่เราไม่ได้เรียนต่อเราเรียนแค่ กสน.ได้เดือนนึงแต่ยังคบกับพี่แม็กนะพี่แม็กบอกเราว่าจะมาหาเราซึ่งเราดีใจมากเพราะเราคุยกันได้แค่4เดือนความรู้สึกของเด็กอย่างเราก็ตื่นเต้นพอพี่เขามาพี่เขาบอกว่าให้เราหางานทำช่วงว่างๆเราก็โอเครพี่เขามาแบบ2วัน1คืนหลังจากวันนั้นเราก็หางานทำได้งานในห้างเนาะเพราะอายุพึ่ง15เป็นเด็กขายของรับจ๊อบชีวิตทั้งเรียนทำงานกับบ้านมาก็คุยกับพี่เขาผ่านโทรศัพท์วีดีโอคอลนะแต่ให้พี่เขาพูดเราพิมไงเพราะพ่อแม่เราไม่รู้ว่าคบกันเป็นเรื่อยๆจนเรารู้สึกว่าเราจะหยุดที่พี่เขาทำตัวใหม่ปรับตัวเพื่อให้พ่อแมเขายอมรับในตัวเราพอเข้าเดือนที่5ที่คบกันพี่เขาก็แอบมาหาเราอีก2วัน1คืนเจอกันเดือนร่ะครั้งจนมาวันนึงแม่พี่เขาจับได้ว่าแอบมาหากัน พี่เขาเคลียดมากเราก็กลัวเสียพี่เขาไปเรารักพี่เขามากแต่พี่เขาก็บอกแม่เขาไปว่าเลิกกับเราเด็ดขาดครั้งนี้ไม่เอาแต่พี่เขาบอกว่าแค่หลอกให้แม่สบายใจพี่เขาบอกว่าขาดเราไม่ได้เหมือนกันเราก็เสียใจกันทั้งคู่เราพยายามพิสูจตัวเแงใหม่เปลี่ยนตัวเองแต่แม่พี่เขาไม่เห็นใจเราเลยหลังจากวันนั้นเราบอกรักพี่เขาทุกวันบอคิดถึงตลอดให้กำลังใจกันตอนทำงานโทรคุยกันเท่สที่จะหาเวลาคุยกันได้เข้าเดือนที่6ที่7-8-9เราก็เป็นแบบนี้กันตลอดแอบมาหากันทุกเดือนเดือนร่ะ1คืนเราบอกรักกันทุกวันบอกคิดถึงตลอดเวลาจรมาถึงเดือนสุดท้ายพี่เขาได้กลับไปตจว. เดือนนั้นเดือนธันวาคม วันใกล้ปีใหม่28-29-30-31พี่เขาได้กลับไปหาพ่อหาแม่ได้ไปเลี้ยงรุ่นกับเพื่อนแต่สถานะเรากับพี่เขายังแอบรบกันอยู่ไม่เปิดเผยให้พ่อแม่หรือเพื่อนรู้แม้แต่รูปที่ถ่ายด้วยกันยังโพสไม่ได้ พี่เขาได้ตั้งกฏระหว่างเราไว้ 1ห้ามโทรไปจนกว่าเขาจะโทรหา2ห้ามทักเฟสให้รอเขาทักมาเอง
เราก็ตกลงแต่ในระหว่างทฝ4วันที่กลับตจว.พี่เขาหายเงียบไปเราเลยทักไปพี่เขาอ่านแต่ไม่ตอบเราเลยเข้ารหัสเฟสพี่เขาแต่เข้าไม่ได้พี่เขาเปลีายนเราร้อนใจเราเสียใจพี่ความมีความลับเราก็รอจนเที่ยงคืนพี่เขาพึ่งตอบว่าไม่ว่างเราบอกขอรหัสเฟสพี่เขาบอกว่าไม่ให้ให้ไปเดียวก็งี่เง่า ใจเรายิ่งโมโหคือมันมีอะไรทำไมให้แล้วเราต้องงี่เง่าเถียงกันไปเถียงกันมาพี่เขาไม่ยอมให้เราร้องไห้เราทำอะไรไม่ได้เลยต้องแอบนอนร้องไห้กลัวพ่อแม่เห็นร้องไห้แบบออกเสียงไม่ได้มันจุกมากพอเราเริ่มเหนื่อยเราโมโหเราเลยประชดว่าไม่ให้ก็เลิกกัน พี่เขาตอบเราแค่*เออ*คือเราอกจะแตกเสียใจพี่เขาบล็อคแชทเราแล้วก็ไปกินเหล้ากับเพื่อนข้ามปีเรามั่นใจเลยพี่เขามีคนอื่นเราโดนทิ้งวันปีใหม่ทั้งๆที่เราไม่มีใครไม่ไปไหนเชื่อังแต่พี่เเม็ก แต่สิ่งตอบแทนความไม่ชัดเจนโทษเราเองที่ยอมให้เขาย่ำยี เดียวมาต่อนะค่ะพักก่อน
เคยคิดถึงคนที่ใจร้ายกับเรามากๆไหม (อยากสร้างกระทู้นี้ว่าครั้งนึงเคยเกิดขึ้นกับเรา)
ซึ่งชีวิตคนเราไม่ดีอะไรมากไปหร่อกค่ะของแต่ร่ะคนอยู่ที่เราเลือกทำตัวเองค่ะทนอ่านหน่อยนะค่ะ จะเอาแบบย่อๆเลยค่ะ😅😅😅
เริ่มต้นที่ฉันเป็นเด็ก ตจว. แต่เรียนที่กรุงเทพตั้งแต่อนุบาลจนถึงมัธยมได้ย้ายโรงเรียนไปต่อที่ ตจว. ตั้งแต่ม.2ถึงม.3ซึ่งวัยกำลังอยากรู้อยากลองก็ได้รู้จักเพื่อนคนนึงที่เขาก็มีมากกว่าเราหลายๆอย่างมาโรงเรียนทีเอาเงินมาทีร่ะ6ร้อยหรือบางทีก็เป็นพันเราก็อยากมีเลยลองถามเพื่อนคนนั้นก็บอกว่าแค่ไปนอนกับป๋าก็ได้แล้ว1500แต่ตัวเราก็เคยผ่านผู้ชายมาบ้างแต่คือเราอยากมีเงินใช้เพื่อนก็พาไปเราก็ได้เงินก็ไปบ่อยกันบ้างอาทิตนึง3-4ครั้งและยังไม่พอผลที่ตามมาคือ ตจว. คือหมู่บ้านและรุ่นเดียวกันก็มีกลุ่มดีกลุ่มไม่หวังดีพอข่าวแตกว่าเราเป็นเด็กป๋าก็เอาไปพูดต่อๆกันไปตัวเราก็อายนะผู้ใหญ่ก็เอาไปพูดไปนินทา จนเราเริ่มชินเพราะเราแค่อยากได้เงินเลยยังทำต่อ แล้วอีกมาไม่นานเรารู้สึกอยากผอมเพื่อนอีกคนเล่นยามาแนะนำว่าถ้าเล่นแล้วผอมแน่นอนเราก็ไปลองจนติดไปหาป๋าเริ่มบ่อยขึ้นเพื่อเอามาซื้อยาเราเลนกลายเป็นผู้หญิงติดเหล้าติดบุหรี่คนก็ยิ่งนินทากันทั้งหมู่บ้านมีแต่คนไม่ชอบเราก็ยังไม่แคร์เพราะตัวเลือกเอง จนมาวันนึงรุ่นพี่ผู้หญิงที่รู้จักในวงการยาได้พาเพื่อนที่กรุงเทพมานั่งกินเหล้าโต๊ะเดียวกันคือเรายังไม่คิดอะไรแต่ก็แนะนำตัวกันไปกินกันไป พอเช้าวันรุ่งเฟสพี่เขาที่มาจากกรุงเทพขึ้นมาให้แอดเราก็แอดเลยจ้ารอไร555เราก็เริ่มคุยกันและแอบมาหากันที่บ้านเพื่อนสนิทเรา มาแบบแฟนมันก็ต้องมีอะไรกันตอนนั้นเราก็ดูดบุหรี่เล่นยานะแต่พี่เขายังไม่รู้ว่าเราเป็นเด็กป๋าด้วยเรียกพี่เขาว่า(แม็กชื่อเรียกปลอมๆนะ)พี่เขาไปๆมาๆเพราะพี่เขาทำงานที่กรุงเทพ มีกลับมาอยู่ครั้งนึ่งพี่แม็กเรียกเราไปหาที่บ้านเพื่อนเขาเราก็นั่งพี่เขาก็นอนตักเราได้สักพักพ่อพี่แม็กเดินมาเห็นแต่ไม่พูดอะไรพอเราจะกลับแม่พี่แม็กขับรถมาด่าเราให้เรากับพี่แม็กเลิกกันเพราะแม่เขารับเราไม่ได้ที่เราเล่นยาดูดบุหรี่เป็นเด็กป๋าผ่านใคนต่อใครมาเราตกใจมากพี่เขาก็รีบไปส่งเราที่บ้านแล้วเราก็รีบแชทหาพี่เเม็กว่าเราเลิกกันเถอะเราเป็นไปไม่ได้หร่อกแม่พี่พูดถูกแล้วหนู
มันผู้หญิงไม่ดีผู้หญิงเสเพเรียกง่ายๆผู้หญิงที่เน่าแล้วของเหลือจากคนอื่นตอนนั้นพูดได้เพราะพึ่งคุยกันเลยไม่เสียใจแต่พี่แม็กบอกเราว่าจะแอบคบกันไปเรื่อยๆสักวันผู้ใหย่คงยอมรับในตัวหนูเอง แต่เราไม่เคยคบใครจริงจังเราเลยตกลงว่าโอเคเราจะยอม จนเราจบม.3เราได้กลับไปอยู่กรุงเทพกับพ่อแม่แต่เราไม่ได้เรียนต่อเราเรียนแค่ กสน.ได้เดือนนึงแต่ยังคบกับพี่แม็กนะพี่แม็กบอกเราว่าจะมาหาเราซึ่งเราดีใจมากเพราะเราคุยกันได้แค่4เดือนความรู้สึกของเด็กอย่างเราก็ตื่นเต้นพอพี่เขามาพี่เขาบอกว่าให้เราหางานทำช่วงว่างๆเราก็โอเครพี่เขามาแบบ2วัน1คืนหลังจากวันนั้นเราก็หางานทำได้งานในห้างเนาะเพราะอายุพึ่ง15เป็นเด็กขายของรับจ๊อบชีวิตทั้งเรียนทำงานกับบ้านมาก็คุยกับพี่เขาผ่านโทรศัพท์วีดีโอคอลนะแต่ให้พี่เขาพูดเราพิมไงเพราะพ่อแม่เราไม่รู้ว่าคบกันเป็นเรื่อยๆจนเรารู้สึกว่าเราจะหยุดที่พี่เขาทำตัวใหม่ปรับตัวเพื่อให้พ่อแมเขายอมรับในตัวเราพอเข้าเดือนที่5ที่คบกันพี่เขาก็แอบมาหาเราอีก2วัน1คืนเจอกันเดือนร่ะครั้งจนมาวันนึงแม่พี่เขาจับได้ว่าแอบมาหากัน พี่เขาเคลียดมากเราก็กลัวเสียพี่เขาไปเรารักพี่เขามากแต่พี่เขาก็บอกแม่เขาไปว่าเลิกกับเราเด็ดขาดครั้งนี้ไม่เอาแต่พี่เขาบอกว่าแค่หลอกให้แม่สบายใจพี่เขาบอกว่าขาดเราไม่ได้เหมือนกันเราก็เสียใจกันทั้งคู่เราพยายามพิสูจตัวเแงใหม่เปลี่ยนตัวเองแต่แม่พี่เขาไม่เห็นใจเราเลยหลังจากวันนั้นเราบอกรักพี่เขาทุกวันบอคิดถึงตลอดให้กำลังใจกันตอนทำงานโทรคุยกันเท่สที่จะหาเวลาคุยกันได้เข้าเดือนที่6ที่7-8-9เราก็เป็นแบบนี้กันตลอดแอบมาหากันทุกเดือนเดือนร่ะ1คืนเราบอกรักกันทุกวันบอกคิดถึงตลอดเวลาจรมาถึงเดือนสุดท้ายพี่เขาได้กลับไปตจว. เดือนนั้นเดือนธันวาคม วันใกล้ปีใหม่28-29-30-31พี่เขาได้กลับไปหาพ่อหาแม่ได้ไปเลี้ยงรุ่นกับเพื่อนแต่สถานะเรากับพี่เขายังแอบรบกันอยู่ไม่เปิดเผยให้พ่อแม่หรือเพื่อนรู้แม้แต่รูปที่ถ่ายด้วยกันยังโพสไม่ได้ พี่เขาได้ตั้งกฏระหว่างเราไว้ 1ห้ามโทรไปจนกว่าเขาจะโทรหา2ห้ามทักเฟสให้รอเขาทักมาเอง
เราก็ตกลงแต่ในระหว่างทฝ4วันที่กลับตจว.พี่เขาหายเงียบไปเราเลยทักไปพี่เขาอ่านแต่ไม่ตอบเราเลยเข้ารหัสเฟสพี่เขาแต่เข้าไม่ได้พี่เขาเปลีายนเราร้อนใจเราเสียใจพี่ความมีความลับเราก็รอจนเที่ยงคืนพี่เขาพึ่งตอบว่าไม่ว่างเราบอกขอรหัสเฟสพี่เขาบอกว่าไม่ให้ให้ไปเดียวก็งี่เง่า ใจเรายิ่งโมโหคือมันมีอะไรทำไมให้แล้วเราต้องงี่เง่าเถียงกันไปเถียงกันมาพี่เขาไม่ยอมให้เราร้องไห้เราทำอะไรไม่ได้เลยต้องแอบนอนร้องไห้กลัวพ่อแม่เห็นร้องไห้แบบออกเสียงไม่ได้มันจุกมากพอเราเริ่มเหนื่อยเราโมโหเราเลยประชดว่าไม่ให้ก็เลิกกัน พี่เขาตอบเราแค่*เออ*คือเราอกจะแตกเสียใจพี่เขาบล็อคแชทเราแล้วก็ไปกินเหล้ากับเพื่อนข้ามปีเรามั่นใจเลยพี่เขามีคนอื่นเราโดนทิ้งวันปีใหม่ทั้งๆที่เราไม่มีใครไม่ไปไหนเชื่อังแต่พี่เเม็ก แต่สิ่งตอบแทนความไม่ชัดเจนโทษเราเองที่ยอมให้เขาย่ำยี เดียวมาต่อนะค่ะพักก่อน