โดยทั่วไปเเล้ว การท่องเที่ยว จะเป็นการที่เราไปเที่ยวในสถานที่ ที่สวยงาม ไปเก็บภาพ เเละบรรยากาศที่ดีจากการท่องเที่ยวนั้น ตามประเทศต่างๆ

เเต่ถ้ามีการท่องเที่ยวในเชิง ผู้ให้ที่เป็นไปในเชิงสร้างสรรค์ ไม่ใช่ เเค่การไปเก็บภาพ บบรยากาศ หรือไปเก็บเกี่ยวความสนุกสนานจากการท่องเที่ยว เเต่เป็น การไปเที่ยวเเบบลงพื้นที่ ไปช่วยเหลือ เเก้ไข สถานที่ ที่เป็นปัญหา ให้เป็นไปในทางที่ดีขึ้น

ผมเกิดเเนวคิดนี้ ตอนที่ผมได้ไปเข้าร่วมค่ายจิตอาสา ในพื้นที่ ที่ชนบท เเละห่างไกล การไปอาสาครั้งนี้พวกเราได้ไปลงพื้นที่ ดูปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น เเละได้วางเเผนกันมาล่วงหน้า ว่าควรจะทำอย่างไรให้มันดีขึ้นได้ พอได้ไปเข้าร่วมเเล้ว ผมเกิดความคิดที่ว่า มันไม่ใช่เเค่การที่เราไปเป็นจิตอาสา เเต่มันเหมือนกับการที่เราได้ไปท่องเที่ยวในที่ๆหนึ่งร่วมกับเพื่อนๆ

ร่วมกันทำสิ่งดีๆ ช่วยเหลือผู้ที่ด้อยโอกาศ พัฒนาสิ่งต่างๆให้มันดีขึ้น มันเหมือนกับการได้ไปเที่ยว เเต่ผมรู้สึกว่ามันอิ่มอกอิ่มใจเเละมีความสุข มากกว่า เเค่ไปท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ ที่สวยงาม เก็บภาพบรรยากาศ ถ่ายรูปเล่น เเละทิ้งสิ่งต่างๆไว้ อย่างเช่น ขยะ

ผมมองว่า หากมีการท่องเที่ยวที่เชิญชวนผู้คนได้เข้าไปช่วยเหลือในพื้นที่ ที่ประสบปัญหา มันคงจะดีไม่น้อยเลย ความสวยงาม มันมีอยู่ในทุกที่ที่เราไป ขึ้นอยู่กับว่า เราจะมองมันยังไง เเละ เราไม่ได้เพียงเเค่เฝ้ามองมัน ในเเบบที่มันเป็น เเต่เรา เข้าไปช่วยเหลือ เเก้ไข ในเเบบที่มันควรจะเป็น มันคงจะเป็นประสบการณ์เเละความทรงจำที่ดีไม่น้อยเลยทีเดียว

ทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างครับ หากมันมีการท่องเที่ยว เพื่อสังคมเเละสิ่งเเวดล้อมเกิดขึ้นจริงๆ

นี่คือภาพบางส่วนจากการที่ผมได้ไปค่ายจิตอาสาครับ ช่วยสร้างห้องสมุด เเละให้ความรู้ กับเด็กที่ห่างไกลความเจริญที่เเม้เเต่ไฟฟ้าก็ไม่มีใช้ครับ เเต่มันทำให้ผมรู้สึกว่า เราได้ใกล้ชิด เเละเข้าใจกันมากขึ้น