ผมกับแฟนเรามีลูกชาย 5 ขวบ
รู้จักกันตอนมอต้น มาคบกันตอนจริงจังตอนแฟนผมเข้ามหาลัย เขารักผมมากและผมเองก็เช่นกัน เมื่อ 5 ปีก่อนเราทะเลาะกันจนถึงขั้นบ้านแตก ตอนนั้นจากเรื่องแค่แฟนใช้เท้าเขี่ย
ขอเล่นลูกตอนเย็นวันนั้นก็เลยหาเรืองกินเบียร์เลย บอกเลยครับไม่ได้โกรธอะไรเขามาเลยนั่งกินกับหลานเมีย ก็จะแกล้งไม่คุยด้วย
เดินไปเคาะกระจกหน้าต่างห้องสันดานผม
การได้ทวงของแล้วเขาให้เราคืนไม่ได้ถือว่าเราชนะ ผมทวงอะไรรู้ไหม สินสอดแต่ทวงกับเมียเฉยๆเพราะมันคืนให้เราไม่ได้แน่นอน
ไม่ได้ทวงเสียงดังหรือพูดให้คนอื่นรู้
แม่ยายเปิดประตูห้องเข้ามาบอกให้คุยกันดีๆ
ผมก็พูดกับเมียผมว่าเอามาดิ เอามาดิ แกล้งต่อ แม่ยายถามถ้าคืนให้แล้วเอ็งเลิกกันแน่ใช่ไหม นี่คือจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ของผม ผมนิ่งไปแล้วตอบว่าแน่ แฟนไม่ได้พูดอะไรอุ้มลูกอยู่
แล้วผมก็คุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ อาละวาด
แต่ไม่ได้ทำร้ายใคร ห้ามไม่ได้แล้วจากจะแกล้ง มันคือฝันร้ายของผม ผมร้องไห้แล้วออกจากบ้านมาทันที ผมกลายเป็นคนที่ทุกอย่างพังทลายตอนนั้นลูกกำลังน่ารักมาก
กำลังหัดพูด เรียก ตา ยาย แม่ ได้แต่ยังเรียกพ่อไม่ได้ คือถ้าอธิบายไปถูกใจมันไม่ได้ต้องการแบบนี้ไปหาญาติเราขอร้องให้ช่วยไม่มีใครช่วยได้เลย เขาก็พาเมียเราหนีไปอยู่ที่อื่นสักพักนึงคือผมทำอะไรไม่ได้แล้วหมดสิทธิ์
คิด กินไม่ได้นอนไม่ได้ตื่นมาคิดว่าฝันร้ายแต่มันคือชีวิตจริง 4-5 วันต่อมาลูกผมชักทำให้ผม
ได้เจอกับลูกเมียและแม่ยาย ผมเดินไปกราบเท้าขอโทษเเม่ยายไม่มีประโยชน์เขาไม่ให้อภัยครับ อย่างน้อยช่วงที่ลูกนอน รพ.
ก็คือโอกาสที่ดี แต่ต้องมาตอนที่แม่ยายไม่อยู่
เขาจะย้ายลูกผมหนี แต่เมียผมก็คอยโทรบอก
ตอนนั้นยังเมียผมก็ยังไม่ให้อภัยนะครับ
ผมร้องให้ทุกวัน จนลูกหายดีผมก็พยายามติดต่อแฟนตลอดแต่ทุกอย่างคืนวันนั้น
พังสิ้น สุดท้ายผมกินยาฆ่าตัวตายครับ
ต่อ
หลังจากนั้นแฟนผมให้โอกาสครับ เขาให้เวลาผมสร้างตัวเผื่อจะออกมาอยู่ด้วยกัน
ผมทำทุกอย่างเพื้อสร้างตัวเอง หางานทำ
ผมใช้เวลาไม่กี่เดือนผมมีเงินเก็บมีรถเก๋งขับ
ได้ไปเจอลูกเจอแฟนทุกอาทิตย์ มันเป็นเวลาที่ดีมากถึงแม้ทางผู้ใหญ่จะไม่มีทางให้โอกาส
ช่วง 3 เดือนแรกผมทำงานมีเงินเก็บเกิน1เเสน
ประหยัดทุกอย่างและผมก็มีเงินมากขึ้นมากขึ้นจากการทำงานเงินที่หาได้ต่อเดือนประมาณ 5 หมื่นต่อเดือนโดยเฉลี่ย ไม่ถึง 1 ปี ผมมีเงินที่จะสามารถทำธุรกิจได้เริ่มคิดถึงการลงทุน
ผมอย่างมีเงิน ซื้อบ้านครับ เดี๋ยวจะมาต่อ
ถ้าคุณเป็นแฟนผมจะให้อภัยหรือโอกาสกับผมได้มั้ย ชีวิตคู่ที่ดีรักษาไว้
รู้จักกันตอนมอต้น มาคบกันตอนจริงจังตอนแฟนผมเข้ามหาลัย เขารักผมมากและผมเองก็เช่นกัน เมื่อ 5 ปีก่อนเราทะเลาะกันจนถึงขั้นบ้านแตก ตอนนั้นจากเรื่องแค่แฟนใช้เท้าเขี่ย
ขอเล่นลูกตอนเย็นวันนั้นก็เลยหาเรืองกินเบียร์เลย บอกเลยครับไม่ได้โกรธอะไรเขามาเลยนั่งกินกับหลานเมีย ก็จะแกล้งไม่คุยด้วย
เดินไปเคาะกระจกหน้าต่างห้องสันดานผม
การได้ทวงของแล้วเขาให้เราคืนไม่ได้ถือว่าเราชนะ ผมทวงอะไรรู้ไหม สินสอดแต่ทวงกับเมียเฉยๆเพราะมันคืนให้เราไม่ได้แน่นอน
ไม่ได้ทวงเสียงดังหรือพูดให้คนอื่นรู้
แม่ยายเปิดประตูห้องเข้ามาบอกให้คุยกันดีๆ
ผมก็พูดกับเมียผมว่าเอามาดิ เอามาดิ แกล้งต่อ แม่ยายถามถ้าคืนให้แล้วเอ็งเลิกกันแน่ใช่ไหม นี่คือจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ของผม ผมนิ่งไปแล้วตอบว่าแน่ แฟนไม่ได้พูดอะไรอุ้มลูกอยู่
แล้วผมก็คุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ อาละวาด
แต่ไม่ได้ทำร้ายใคร ห้ามไม่ได้แล้วจากจะแกล้ง มันคือฝันร้ายของผม ผมร้องไห้แล้วออกจากบ้านมาทันที ผมกลายเป็นคนที่ทุกอย่างพังทลายตอนนั้นลูกกำลังน่ารักมาก
กำลังหัดพูด เรียก ตา ยาย แม่ ได้แต่ยังเรียกพ่อไม่ได้ คือถ้าอธิบายไปถูกใจมันไม่ได้ต้องการแบบนี้ไปหาญาติเราขอร้องให้ช่วยไม่มีใครช่วยได้เลย เขาก็พาเมียเราหนีไปอยู่ที่อื่นสักพักนึงคือผมทำอะไรไม่ได้แล้วหมดสิทธิ์
คิด กินไม่ได้นอนไม่ได้ตื่นมาคิดว่าฝันร้ายแต่มันคือชีวิตจริง 4-5 วันต่อมาลูกผมชักทำให้ผม
ได้เจอกับลูกเมียและแม่ยาย ผมเดินไปกราบเท้าขอโทษเเม่ยายไม่มีประโยชน์เขาไม่ให้อภัยครับ อย่างน้อยช่วงที่ลูกนอน รพ.
ก็คือโอกาสที่ดี แต่ต้องมาตอนที่แม่ยายไม่อยู่
เขาจะย้ายลูกผมหนี แต่เมียผมก็คอยโทรบอก
ตอนนั้นยังเมียผมก็ยังไม่ให้อภัยนะครับ
ผมร้องให้ทุกวัน จนลูกหายดีผมก็พยายามติดต่อแฟนตลอดแต่ทุกอย่างคืนวันนั้น
พังสิ้น สุดท้ายผมกินยาฆ่าตัวตายครับ
ต่อ
หลังจากนั้นแฟนผมให้โอกาสครับ เขาให้เวลาผมสร้างตัวเผื่อจะออกมาอยู่ด้วยกัน
ผมทำทุกอย่างเพื้อสร้างตัวเอง หางานทำ
ผมใช้เวลาไม่กี่เดือนผมมีเงินเก็บมีรถเก๋งขับ
ได้ไปเจอลูกเจอแฟนทุกอาทิตย์ มันเป็นเวลาที่ดีมากถึงแม้ทางผู้ใหญ่จะไม่มีทางให้โอกาส
ช่วง 3 เดือนแรกผมทำงานมีเงินเก็บเกิน1เเสน
ประหยัดทุกอย่างและผมก็มีเงินมากขึ้นมากขึ้นจากการทำงานเงินที่หาได้ต่อเดือนประมาณ 5 หมื่นต่อเดือนโดยเฉลี่ย ไม่ถึง 1 ปี ผมมีเงินที่จะสามารถทำธุรกิจได้เริ่มคิดถึงการลงทุน
ผมอย่างมีเงิน ซื้อบ้านครับ เดี๋ยวจะมาต่อ