.....ต้องบอกก่อนว่าเราคบกับแฟนมาปัจจุบันนี้มาก็ 5 ปีแล้ว เรากับแฟนอายุห่างกันมาก เขา 39 เรา 23 ปี เราเริ่มคบกันตอน 17ปี แน่นอนปัญหาช่วงคบก็คือความหึงหวงกัน เราใช้ชีวิตแบบตัดขาดจากการเที่ยวที่วัยรุ่นอย่างเราควรจะเป็นคือการไปเที่ยวกับเพื่อน เราใช้เวลา ศ ส อาทิ อยู่กับแฟน ทุกอย่างแฮปปี้ดี จนเราเรียนจบ ตามที่พ่อแม่หวัง ตั้งแต่แรกที่แฟนเรามารับไปเที่ยวบ้านเขา เราได้เจอคนรอบข้างเขาทุกคน แต่ก็ต้องมาสกิดใจเล็กน้อย เพราะเรามารู้ว่าเขามีอดีตแฟนเก่าเขาอยู่บ้านเดียวกัน แต่เราก็ไม่อะไรเพราะคิดว่าเขาน่าจะเป็นเพื่อนกันแล้วแต่ความรู้สึกหลังมาๆ เราแอบเห็นคนนั้นใช่แทนคำแฟนเราว่า แฟนเหมือนกัน แน่นอน คงไม่มีใครอยากแชร์ความรักของแฟนตัวเองให้ใครหรอก เราไม่มีสิทธิ์พูด อะไร เพราะอายุน้อย ณ ปัจจุบันเรารู้สึก อยากออกจากจุดนี้ เรารุ้สึกเหมือนเราโดนรังแก ไม่มีความเป็นแฟนกัน เขาไม่แคร์เรา ไม่ให้เกียรติเรา ต้องบอกก่อนว่าเราผ่านอะไรกับแฟนเรามาก็เยอะมาก
แต่เขามักจะเห็นอดีตแฟนก่อนเราเสมอ จนเราก็รู้สึกน้อยใจ เคลียดเหมือนกัน ทุกวันนี้เราอยากจะฆ่าตัวตาย เราเคยลองมาหลายครั้งแล้ว แต่ภาพพ่อแม่ขอบเราขึ้นมาเตือนเสมอ เรามักถูกแฟนว่า เปรียบเทียบกับคนนั้นคนนี้ว่าดีกว่า จนเราคิดว่าที่เราทำไปทุกวันนี้และที่ผ่านมายังไม่ดีอีกเหรอ เขามักใช้คำพูดต่างๆนาๆ มาทำร้ายเรา จนเรารู้สึกไร้ค่า เป็นภาระ  ไม่อยากทำอะไร เหมือนกับว่าการไม่มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ คือทางออกที่ดีที่สุด โลกนี้ไม่น่าอยู่อีกต่อไป ทุกครั้งที่เขาไล่เรา ใจเราอยากจะออกจากจุดนี้ แต่เหมือนร่างกายเรายังอยากอยู่กับเขา ซึ่งเรารู้ว่าเราไม่ความสุขแล้วกับการอยู่กับเขา อีกอย่างเราคิดว่าการที่เรามีอาการเหมือนคนเป็นโรคซึมเศร้าก็เพราะเขา เขากดเราทุกอย่าง จนบางครั้งเราเป็นคน 2 บุคลิก เราไม่สนุก ไม่ยิ้ม ไม่แฮปปี้ ทำอะไรก็กลัวไปหมดเพราะเราแคร์เขาหรือป่าว ....เราปวดหัวแล้ว เราขอตัวกินยานอนก่อนน่ะ แล้วจะกลับมาเขียนใหม่