ตำราโบราณหลวงปู่บุญ ขันธโชติ

อุปเทห์  มีคำกลอนบ่งบอกเป็นยาวาสนา เลิศล้ำตำรา

ในโลกแดนดิน ผู้ใดได้กินจะสวัสดิโสภิณกว่าคนทั้งหลายพัสดุเงินทองจักพูนกูนกอง

กว่าโลกหญิงชาย นำมาบูชา อภิวาทบ่วายระงับ อันตรายทั้งสี่อริยา โทษหนักเท่าหนัก

ถึงจักมรณา โทษน้อยถอยคราเคลื่อนคลายหายเอย

สรรพคุณเม็ดยาวาสนาจินดามณี

สิทธิกริยะจะ กล่าวถึงวิเศษสรรพคุณบสหอมจินดามณี แก้โรคจักษุ 6 แก้ในจมูก 3 ประการ

ในลิ้น 6 ประการ ในฟันในท้อง 4 ประการ

แก้ไข้บั้นปลายก็ได้ แก้ลมมหาสดมภ์ แก้ลมราชยักษ์กุมภกัณธ์ยักษ์

แก้อ่อนเปลี้ยเพลียใจ คลื่นไส้อาเจียน เป็นยาครรภ์รักษา แก้หัวพิษ หัวกาฬ ละลอกน้ำ

ละลอกไฟ ผิวเป็นอัมพฤกษ์ อัมพาต ตายไปทั้งตัวก็ดี ฝ่ายซ้ายขวาก็ดี ตีนมือ

คางขากรรไกรก็ดี หาสมประดี

อนึ่งทารกแรกเกิดให้เอายาฝนกับน้ำผึ้งรวง

แล้วหยอดให้ทารกนั้นกิน 3

วันแรกเสียงจะดีนักแลเลี้ยงง่ายปัญญาดีแล ถ้าให้มีปัญญาพาทีให้เสกด้วยคาถานี้ 3 จบ แล้วอมยาไว้จะเล่าบ่นมนต์คาถาสารวิชาจำได้สิ้น

ที่เลือนลืมหลงก็จะรำลึกได้แล

ให้เสกด้วยมนต์มหาจินดาติดตัวให้เป็นเสน่ห์

บังเกิดลาภผล ที่คนปราถนาแลให้เสกด้วยพัสมิงกิเนนโตฯ สู้ความชนะให้เสกด้วยเอกัง

จินดา นาคามนต์งูไม่กัดให้ภาวนาเอกัง จินดา นาคามนต์ติดตนไปเป็นมหานิยม ภาวนา

อุกากะสะ ทำการไร่นามิเหนื่อยแล

ให้ภาวนาด้วยบทยันทุนนิมิตดังจบหนึ่งเอายาติดตัวไว้

กลัวรางนิมิตร้ายแลอมยาแล้วนั่งเหนือลม ภาวนา อิตถีจิตตัง ปิยัง มะมะ

รักและหลงเราจากไปมิได้แลเมื่อเดินทางไปสารทิศ เข้าหาเจ้านายผู้ใหญ่

ให้เอายานี้แช่น้ำใช้น้ำนั้นสระหัว อมยาแล้วภาวนา สัถาเทวมนุสสานัง พุทโธภควาติ 7 ที ผู้ใหญ่เจ้านายโกรธ

ช่วยเหลือเราทุกทางเลย

 
ถ้าเผชิญด้วยหมู่ศัตรูหมู่ร้าย ให้อมยาแล้วภาวนา

พา มา นา อุกะ สะ นะ ทุ 8 คาบ

ชนะศัตรูทำร้ายมิได้ แคล้วคลาดสารพัดแล

เอายาติดตัวไปป้องกันสรรพโรคภัยป้องกันเสนียด กันย่ำยี ด้วยคุณไสย คุณผี

คุณคนสารพัดพิษ ผิดสำแดง

เมื่อต้องยาเบื่อมาเอา

รากมะปรางหนึ่ง หัวหนุมานกระทืบแท่นหนึ่งฝนทำน้ำกระสาย

หรือเอาแต่อย่างหนึ่งก็ได้กินเถิดมิเป็นไร อย่าประมาทเลย เคยแก้ยาสั่งมาแล้ว

ถ้าติดตัวไปมิต้องเราแล ให้มีติดตัวถึงคราวอับจนจะได้ใช้ ตามืด หูมืด

ใช้ได้ทุกเมื่อ มีอำนาจคุณวิเศษมากนัก ตีค่าไว้ถึง 8 ชั่งทองแล

ในการใช้ยาวาสนาจินดามณี

ถ้าท่านจะรักษาโรคก่อนอื่นควรจะบูชาพระรัตนตรัย เมื่อจุดธูป

เทียนบูชาพระรัตนตรัยแล้ว จึงอธิษฐานจิตระลึกถึงเจ้าตำรับยาจินดามณี

มีสมเด็จพระพนรัตน์ พระพรหมมุนี หลวงปู่บุญ ขันธโชติ หลวงปู่เพิ่ม ปัญญวสโน

ตั้งนะโม 3 จบ พุทธังระตะนัง

ธัมมังระตะนัง สังฆะระตะนัง โอสะนัง อุตตมัง วะรัง สัพพะทุกขัง สัพพะโรคัง

วินาเสสิ อะเสสะโตนะโมพุทธายะ แล้วจงฝนยากับน้ำรับประทานเถิดจะหายจากโรค

(เว้นไว้แต่โรคบุพกรรมเท่านั้น)

ทางเมตตามหานิยม

บริกรรมด้วยคาถาดังนี้ มหามณีจินดาปิยัง มะมะ วิจะ สตรี ทาสี ทาสา จะโตมัง เสน่หา

ภิริยา ปิโย อิตถีโย อิตถีโยมะมังรักขันตุ สัพพะธา สิทธิเตชัง มหาลาภัง

มหาสิธิโยจะ ท่านจะเป็นที่รักของคนทั้งปวงแลฯ

เมื่อสัมฤทธิ์ผลอันใดให้ท่านจงทำบุญใส่บาตรให้แก่เจ้าของตำรับยา อาทิหลวงปู่บุญ

ขันธโชติ เป็นต้นแลฯ

ปัจจุบันยาจินดามณีถือว่าเป็นยาที่หาคนทำได้ยากยิ่ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจะทำตรงตามตำราไม่ผิดเพี้ยนทั้งส่วนผสมของตัวยาและพิธีการสวดมนต์ลงคาถาระหว่างที่ทำ 

ท่านอ.มนัส สิวาภิรมย์รัตน์

ซึ่งถือเป็นเกจิอาจารย์ผู้สืบทอดตำราสายพระเวทย์

ท่านศึกษาด้านพระเวทย์วิทยาคมมาเกือบทั้งชีวิตของท่าน

ได้สร้างยาวาสนาจินดามณีขึ้นตามตำรับหลวงปู่บุญ ขันธโชติ 

เรื่องเล่าโดย คลังพระเวทย์