ตามกระทู้คือเรา โดนลวงละเมิดมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ ปอ1-2 คือเราเป็นผญ. เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนแรกเราอยู่กับพ่อเลี้ยง และแม่เลี้ยง (ซึ้งเป็นยายของเรา เราจึงเรียกว่าแม่) ส่วนแม่ขอเรา เขาทำงาน แต่พ่อและแม่ของเราเป็ญคนดีมากๆ เรารักพ่อมากๆ แต่วันนึงแม่เลี้ยง บอกเราว่าจะพาเราไปตจว. ไปหาญาติเรา เรา็ไม่รู้เพราะแค่อนุบาล 3 เราก็ขึ้นรถไป พอถึงที่กลับไม่ใช่ จ.ที่เราจะไป แต่เป็นจ.ที่แม่เลี้ยงเรามากับผช.อีกคน เหมือนว่าเขาหนีมาด้วยกันเลยเอารถมาด้วย
แต่เราเด็ฏมากๆ เลยไม่รู้อะไร เขาย้ายมาอยู่ที่นี้กับแฟนใหม่ของเขา ตอนแรกไม่ให้เราโทรหาแม่แท้ๆ ของเราเลย บ้านทางโน้นเป็นบ้านตามตจว. แบบว่าอยู่กันเยอะ และผช.ที่เขามาด้วยมี ลูก 1 คน ส่วนญาติๆ ของเขาก็มีลูก อายุมากกว่าเราประมาณ 3-4 ปี เป็นผช.หมด เลย  
   อยู่ไปสักพัก แม่แท้ๆ หาเราเจอ ส่วนพ่อเลี้ยงเราก็กลับไปอยู่ที่ ตจว.ของเขา  เข้าเรื่องเลยละกัน คือทุกปิดเทอมเราต้องไปอยู๋กะแม่เลี้ยง เราเรียนกทม. ถ้าอยู่กทม.เราต้องอยู่คอนโดคนเดียว แม่เลยให้เรามาอยู่กับแม่เลี้ยงที่นี้ ตอนนั้นเราประมาณปอ 2 แฟนใหม่ของแม่เราเขาชอบมาจับร่างกายเรา ตอนเราหลับเขาจะมาจับนมเราทุกวันเลย บางทีก็มาเลียตรงจิ๊มิ้เรา แต่เรากลัว เราไม่กล้าบอกใคร ทุกเช้าเราตื่นมาจะล้างทุกๆวัน เพราะเรารังเกียดมากก บางทีแม่เลี้ยงเราไปทำงาน เราต้องอยู่กับเขา 2 คน เราพยายามไม่อยู๋ใกล้เขา เขาก็ชอบเอามือเราไปจับ... ของเขา บางทีก็จะมาแอบดูเราแอบน้ำ เข้าห้องน้ำ เขาขี้เมามาก ไม่พอ ลูกของเขาก็ชอบมาลวนลามเรา ลูกเขากับลูกของญาติๆ ทั้งหมด 3 คน และมีวันนึง เราอยู่บ้านคนเดียว เขาเข้ามาในบ้าน ละจะข่มขืนเรา ทั้ง 3 คน แต่คลุมโปงอย่างดียวเลย พอแม่เลี้ยงเรากลับมาเราก็ไม่กลับบอกใคร เราโดนทุกครั้งที่ปิดเทอม จนถึง ปอ 5-6  และมีครั้งนึงลูกของแฟนใหม่เขาพาเราไปบ้านหลังนึง เขาบังคับเราให้ดูดบุหรี่ เรากลัวมากๆ แม่แท้ๆ ของเราให้แม่เลี้ยงเรากลับมาทำงานที่กทม. ก็พาหนีออกมาเลย เรารู้สึกดีมากๆ คิดดูดิเราโดนแบบนี้ทุกวัน เราแอบร้องไห้ด้วย มาอยู่กทม. เราก็เจอแฟนของป้า เขาก็มาลวนลามเราตอนป้าไปทำงาน ตอนที่เราหลับ เขาจะมาดูดคอดูดตามตัวเรา ทุกวัน  เป็นรอยแดงๆ ทุกๆวันตอนที่ป้าจะไปทำงานเราเลยนอนไม่หลับเลยสักคืน เราไม่กล้าบอกใครเลย ไม่มีใครรู้เลย วันนึงเราเปิดใจบอกแม่แท้ๆ แม่เราร้องไห้หนักมาก เขาโทษตัวเองว่าเลี้ยงเราไม่ดี เราเลยเล่าให้ฟังไม่หมด ตอนนี้เราอายุ 20 เราจำได้ทุกเหตุการณ์ ร้องชอบร้องไห้เวลาคนไม่อยู่ทุกครั้ง เราอึดอัด บางทีเราก็อยากทำร้ายตัวเอง แต่พอเราไม่ได้อยู่คนเดียวเราจะไม่เคยร้องไห้เลย เราควรทำยังไงดีให้มันดีขึ้น เรารังเกียดตัวเราเอง เราคิดว่าทำไมชีวิตเด็กผญงของเราไม่เป็นแบบคนอื่นบ้าง TT