คือเราเป็นคนที่เข้ากับคนหรือสนิทกับคนอื่นได้ยาก แล้วเราค่อนข้างไม่ค่อยยิ้มเพราะเราไม่มั่นใจในตัวเอง แต่กลับโดนคนที่ป้ากับลุงว่าเราเอ๋อ ไม่มีสมองพูดกับคนไม่เป็น หยิ่ง เราควรจัดการกับความรู้สึกยังไงดี

ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราเป็นคนที่ชอบที่จะแต่งตัวเเต่งหน้าสวยๆ แต่เราไม่ค่อยชอบเลยค่ะเวลาที่มีคนอื่นมามอง(*โดยเฉพาะผู้ชาย) คือบางทีมีมาขอคอนแทคบ้าง แต่ตรงนี้ทำให้เรารู้สึกอึดอัดมากๆ แล้วแบบเวลามีคนมองคือ

ถามคนที่ต้องแต่งหน้า แต่งตัว สวยหล่อทุกท่านนะครับ จะแค่ทาแป้งให้หน้าขา รองพื้นเปลี่ยนผิว หรือจะทาปาก ปัดแก้ม แต่งตัวตามแฟชั่น ความรู้สึกอยากสวย/หล่อ มันเป็นPeer pressure หรือ Instinct หรือ Personal P

ผมคิดว่าเขาดูกันที่นิสัยก่อนซะอีก นี่คือตรรกะผม คือผมไม่อยากให้คนมองแค่ภายนอกว่าแต่งตัวไม่มีเป็นคนไม่มีฐานะไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้าสวยๆผมเลยแต่งตัวธรรมดามากๆไม่แฟชั่น ไม่เวินเว่อร์ แต่ก็ไม่ได้น่าเกลียดไป

คือเรามีกลุ่มนึงที่เราเอาไว้ศึกษาเกี่ยวกับศาสตร์ทฤษฎีต่างๆแต่ก็ได้มาจากเพื่อนแนะนำอีกทีนึง ส่วนตัวเราไม่เก่งอังกฤษทำให้ต้องอ่านแบบแปลไทยไม่ก็คัดลอกบทอังกฤษให้gptแปลอีกทีนึง อยากมีช่องทางที่ศึกษาด้วยตั

อยากทราบว่าทุนพิจารณาจากอะไรบ้างคะ แล้วก็ข้อเขียนจะเป็นข้อสอบประมาณไหนคะ อยากได้ข้อมูลจากรุ่นพี่ค่า

เวลาทำงานเรามักจะดูถูกตัวเอง   เห็นคนอื่นทำ  หรือพูดเก่ง เป็นพิธีกร   แล้วเรามักจะคิดว่าตัวเองทำไม่ได้   ทั้งๆ ที่เรายังไม่ได้ลองทำเลย จะแก้ความคิดนี้ยังไงดี

1. เกลียดแล้วไม่อยากยุ่งด้วยคือจะไปได้ดีหรือไม่ดีที่ไหนก็เชิญขออย่างเดียวอย่ามายุ่งกับฉันจบขอแค่นี้เลย 2. เกลียดแล้วอยากรู้ว่าชีวิตต่อไปมันจะเป็นยังไงเมื่อไหร่มันจะล่มจม (อันนี้เป็นบ่อยตอนเด