ถึงตัวฉันในอีก10ปีข้างหน้า...

กระทู้คำถาม
ปัจจุบันฉันอายุ14ปี ในอีก10ปีข้างหน้าฉันจะมีอายุครบ24ปีบริบูรณ์ ถึงเธอคนนี้ถ้าในอีก10ปียังจำได้ว่าเคยตั้งกระทู้ไว้ ถ้าเธอคนนี้ยังอยู่ ยังมีชีวิตอยู่ มีความสุขอยู่ อยากบอกกับเธอนะ เก่งแล้วที่ผ่านเรื่องร้ายๆในชีวิตมาได้ เก่งแล้วที่อดทนมาได้ขนาดนี้ มีอะไรอย่าเก็บไว้คนเดียวนะเล่าอะไรให้คนอื่นฟังบ้าง ถ้ารู้ว่าเป็นทุกข์อย่าพยายามคิดสั้นอีก ถ้าไม่โอเคก็ร้องไห้ออกมา ทำเหมือนที่เธอเคยทำในทุกๆครั้งที่ผ่านมา ฟังเพลงในPlaylist ของแกให้มันช่วยฮีลแก ร้องมันออกมาให้หมดแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้งในวันรุ่งขึ้น โลกมันไม่ได้โหดร้ายหรอกนะ โลกมันเป็นแบบนี้ของมันอยู่แล้ว เธอก็ไม่ได้อ่อนเเอเลย เธอเข้มแข็งมากๆ ทำทุกวันให้ดีที่สุด ถ้าคนที่ไม่จำเป็นในชีวิตแกทำให้เเกเป็นทุกข์ ลำบากใจตัดเค้าออกไปจากชีวิตเลย ชีวิตแกมีแค่ครั้งเดียวจงเลือกแต่สิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง อย่าพยายามคาดหวังอะไรมากๆ เพราะถ้ามันไม่เป็นอย่างที่แกหวัง แกจะผิดหวังมากๆ ความรู้สึกของแกสำคัญที่สุดสำหรับตัวแกเองเเล้ว อย่าให้อะไรมาทำให้แกเจ็บปวดเหมือนกับฉันในตอนนี้อีก เปิดใจรับอะไรให้กว้างๆ อย่าสร้างกำแพงอีกนะ รับสิ่งใหม่ๆที่ดีกับตัวแกเอง อย่าเอาความทุกข์ของคนอื่นมารับไว้แทนแต่ให้แกช่วยอยู่เป็นเพื่อนเคียงข้างเค้าแทน อย่าโดดเดี่ยวเหมือนที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้ ถ้ารู้ว่าแกเจออะไรสาหัสมากๆ ถ้ามันหนักมากๆแกต้องไปหาหมอนะ ไปให้เค้ารับฟัง ไปให้เค้ารักษา อายุ24ปีแล้วเราไม่รู้ว่าแกได้ทำตามความฝันของแกมั้ย แต่เราอยากบอกแกนะความฝันมันเป็นความฝันของเรา อย่าให้คนอื่นมาเลือกเส้นทางเดินชีวิตของแก เพราะแกจะต้องอยู่กับมันตลอดชีวิต เพราะฉนั้นแกต้องเลือกเอง คำพูดอะไรที่ทำให้แกเสียใจ แกอย่าเก็บมาคิด จำแต่สิ่งที่ดีๆทำให้แกรู้สึกดี ฉันในวันนี้ก็จะทำมันให้ดีที่สุดถึงแม้ว่าบางครั้งมันจะไม่สุดสำหรับคนอื่น แต่มันสุดสำหรับฉันแล้ว ฉันจะทำเพื่อแกในวันข้างหน้า ถึงแม้ว่าบางครั้งจะสะบักสะบอมไปบ้าง ท้อบ้าง เหนื่อยบ้าง กับผู้คนรอบข้างที่ไม่รู้จะยัดเยียดอะไรให้ฉันนักหนา                                แกน่ะต้องหัดเรียนรู้และยอมรับผิดนะไตร่ตรองให้ดี อย่าโยนความผิดให้คนอื่น อย่าโยนความรับผิดชอบให้คนอื่น สิ่งใดที่มันไม่ถูกต้องแกต้องแย้งนะ เรียนรู้ที่จะรับฟังคนอื่นไว้ด้วย
......เราทุกคนถูกสอนมาว่าครอบครัวคือสิ่งที่สำคัญที่สุด
พ่อแม่คือคนที่รักเรามากที่สุด เมื่อวันนึงเราผิดหวังจากพื้นที่ตรงนี้จึงไม่แปลกเลยที่เราจะรู้สึกสิ้นหวัง เหมือนไม่เหลือใครที่เข้าใจแต่ในชีวิตจริงชีวิตเรามันไม่ได้มีแค่นั้นครอบครัวหรือแม้แต่พ่อแม่เอง ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต ความจริงก็คือ ไม่มีอะไรหรือสิ่งไหนเลยที่เป็นทั้งหมดของชีวิตเราการที่เราผิดหวังจากที่ตรงนี้ ไม่ได้แปลว่าเราไม่เหลือความหวังใดๆอีกต่อไป วางคำพูด คำดูถูก การกระทำที่ทำให้เรารู้สึกแย่จากเค้าไว้เถอะนะ ไม่ต้องไปให้ค่ามันขนาดนั้นก็ได้
ไม่ว่าสิ่งที่เจออยู่ตอนนี้มันแย่แค่ไหน สู้ต่อไปนะ อยู่เพื่อยิ้มให้กับความสุขที่เคยมี อยู่เพื่อรอรับความสุขที่กำลังจะมาถึง ซักวันนึงที่แกเข้มแข็งมากพอ แกจะรู้วิธีพาตัวเองออกมาจากที่ตรงนั้น และเมื่อถึงวันนั้นแกจะรู้ว่าตัวแกเข้มแข็งได้มากกว่าที่แกคิด
เก่งมากที่ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความรู้สึก พวกนั้นมาได้จนถึงตอนนี้ แกจะผ่านทุกอย่างไปได้แน่นอน เชื่อใจตัวเอง รักตัวเองให้มากๆ รักแกนะ🖤







: วันพฤหัสบดี ที่21 เดือนมีนาคม พุทธศักราช2562. ด้วยรัก ญาสุมินตร์
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่