เราโสดมา 1 ปี พออกหักจากคนก่อน เราก็ไม่ยอมเปิดใจให้ใคร เพราะเคยลองเปิดใจแล้วก็มีแต่ ผู้ชายอย่างว่าเข้ามาในชีวิตเรา โดนเทบ้าง มาๆหายๆบ้าง ทั้งที่เราจริงจัง เราเลยเข็ด ใจจริงๆอยากจะมีใครสักคนอยู่กับเราเหมือนที่เราเคยมี แต่มันหายากจริงๆ คนจริงใจ เราเลยคิดว่า ร่างกายของเรา ตัวเรา อะไรที่เราทำแล้วไม่เดือดร้อนคนอื่น ทำแล้วมีความสุขเราก็จะทำ ไม่รู้ว่าคิดแบบนี้ผิดไหม?

ตอนนี้เรามี ผช. ใน collection พอสมควร เวลาเราสับสนหรือเราหาทางออกไม่เจอ ละเราเล่าให้ใครฟังไม่ได้ สิ่งที่เราต้องการคือ เบียร์สักขวด บุหรี่สักมวน นั่งอยู่ริมระเบียง คิดอะไรชิวๆ ไปเรื่อย ท้ายสุดคือ เพื่อนนั่งคุยหรือใครก็ได้อยู่ข้างๆเรา

สุดท้าย พอเราได้คุย ได้นั่งหัวเราะ มันก็จบลงที่เตียงเสมอ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ป้องกันทุกครั้งที่มี sex และยอมรับเลยว่าเรามีความหื่นในตัวอยู่มาก
ความสัมพันธ์ตอนนี้เลยเป็นแบบว่า มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน คือ อยู่ด้วยแล้วสบายใจมากกว่า ละเราก็ไม่พูดกันถึงเรื่องจริงจังเลย เพราะจากที่ดู เขาก็โอเคกับการอยู่แบบนี้มากกว่า แต่เราเป็นคนขี้เหงา เวลาที่เราต้องการใครสักคน ถ้ามีเขาคนเดียวมันไม่สามารถช่วยเราได้ เราจึงต้องมีคนอื่นๆที่จะอยู่ข้างเราเวลาที่เราต้องการเหมือนกัน ตอนนี้เราสับสนมาก กับความสัมพันธ์ห่าเหวนี้ ไม่รู้จะทำยังไงให้ไม่โหยหาความรักและอยู่คนเดียวแบบมีความสุขได้

ปล. เราคิดว่าที่เรายังไม่มีแฟนสักทีเพราะเราตั้งมาตรฐานไว้สูงเกินไป เราไม่ขอ ผช. รวยเลย ขอแค่ทำงานกับการ คิดถึงเรื่องอนาคต รักเดียว ไม่ต้องดีมาก 50% เรื่องขนาดกับบนเตียง 50% แค่นี้ แต่เราก็ไม่เจอคนที่ใช่สักที อยากรู้ว่าคนที่เคมีเดียวกับเราทำไมหายากจัง