ติดใจเรื่องนิยายนิดหน่อยค่ะ เป็นนิยายเก่า ประมาณยุคหลงทางรักของพัดชา นางเอกชื่อแก้วสุรางค์ค่ะ นางเอกเป็นลูกบุญธรรมของอาพระเอก ประมาณว่า พระเอกหน้าเหมือน พ่อหรือแม่มากก็ไม่รู้ แต่ตำใจอาพระเอกมาก เพราะแอบรักแม่พระเอก เลยทำใจที่จะเห็นหน้าพระเอกไม่ได้ เลยไม่สนใจใยดีหลาน สุดท้ายพระเอกก็ทำตัวเหลวแหลกแล้วไปเจอพ่อบุญธรรมที่ร่ำรวยแล้วไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่อายุ 8 ถึง 12 ปีนี่แหละค่ะ แล้วกลับมาแก้แค้นอา แล้วดันเจอนางเอก ก็หลอกนางเอกสารพัดให้หลงรักตัวเอง กะว่าฟันแล้วทิ้งว่างั้น แต่สุดท้ายพอได้จริงๆ ก็ทิ้งไม่ได้ กะว่าจะมาขอนางเอกเลิกแก้แค้น แต่ดันมาเจออาแล้วทะเลาะกันก่อน ประมาณว่าอาด่าว่าที่เข้ามานี่มาแก้แค้นใช่ไหม แล้วก็สาวไส้กันมาพูด พอนางเอกได้ยินก็เกิดเป็นลมชัก หรืออะไรซักอย่างจำไม่ได้อีกแล้ว รู้แต่ว่าเป็นโรคที่หนึ่งในหมื่นจะเป็นประมาณนี้แหละ เป็นเรื่องที่ชอบอีกเรื่องนึงน่ะ อยากอ่านอีกค่ะ พอจะทราบไหมคะว่าเรื่องอะไรและของใครค่ะ
ขอบคุณค่ะ