พี่บอกตรงๆเลยว่าชีวิตหลังจบม.ปลายมานั้นถือว่าผ่านประตูบานแรกมาได้เป็นการ ฝึกความอดทน ฝึกรับแรงกดดัน ในชีวิตมัธยมก็รู้ๆกันอยู่ ครูดุเด็กดีด ต้องส่งงานตามเวลา ปั่นงานจนนิ้วเป็นต้อ แก๊งเพื่อนช่วยกัน แต่

ชีวิตมหาลัยคนละเรื่อง!!

เป็นการเรียนแบบตัวใครตัวมัน เจอเพื่อนดีพาจบ เจอเพื่อนไม่ดีเรียนไม่จบแถมโดนดูถูก มันเป็นอย่างนี้ จนรู้สึกอยากกลับไปเรียนมัธยมมากๆ ไม่ได้เจอเพื่อนที่ใจแลกใจ มีอะไรคุยกัน แต่ถ้าใครเคยเจอเพื่อนชอบแบ่งพรรคแบ่งพวกตอนมัธยม 
แล้วเราไม่เข้าพวกรับรองอยู่มหาลัยไม่เหงา เราจะเอาตัวรอดเก่งแต่ก็ต้องเตรียมตัวรับเพื่อนทุกรูปแบบในมหาลัยต้องหัดเอาตัวรอดเองให้เป็น เพือนไม่ตามก็ต้องตามเพื่อน


อาจารย์ไม่ตามไม่ตี จะทำอะไรก็เรื่องของคุณ ชีวิตคุณจัดการเอง
จะมาเรียนสไตล์ไหนก็ได้แต่ต้องอยู่ในกรอบมหาลัยอย่างให้เกียรติสถานที่
เป็นการศึกษาแบบผู้ใหญ่ พูดตรงๆ อย่ากังวนเรื่องไม่ติดมหาลัย อย่าเลือกที่เรียน แต่สิทธิของคุณถ้าจะเลือก แต่ติดแล้วจะประคองยังไงให้อยู่ต่อได้นี่แหละประเด็น ทั้งสังคมเพื่อน คอนเน็คชั่น การให้เกียรติผู้หลักผู้ใหญ่

เรื่องเกรดไม่ต้องกังวลเพราะพี่ติดมหาลัย ต่ำกว่า 2.00 
ม.รัฐ กับคณะที่ได้ใฝ่ฝันว่าจะได้เรียนก็ได้เรียนจริงๆ
ส่วนคนที่อยู่ต่างจังหวัดแล้วอยากเข้ามาในเมืองหาโอกาส

การบริหารค่าใช้จ่ายเรื่องการ กู้เรียน ที่อยู่อาศัย อาหารการกิน เป็นเรื่องสำคัญมาก ไม่จำเป็นต้องดูหรูไฮโซ ต้องเข้า ม.เอกชน หรืออยากเข้าก็เรื่องของคุณ แต่จบมาต้องมาแข่งหางานกับเด็กจบใหม่วุฒิ ป.ตรี เทียบเท่ากัน ค่าเทอม ม.รัฐ จะสตาทอยู่ที่ 12,000-20,000 บาท แล้วแต่แผนการเรียน ยังไม่รวมค่ากินอยู่ค่าหอที่จะต้องอยู่ ส่วน 
ม.เอกชน อยู่ที่ 30,000-60,000 บาท ยังไม่รวมค่าอุปกรณ์ที่จะต้องมีแยกใช้งานของแต่ละคน ค่าเดินทาง ฯลฯ
ในเรื่องเกรดก็ไม่ต่างกันขึ้นอยู่กับเนื้องานของแต่ละคน ไม่ว่าจะม.รัฐ หรือ เอกชน ก็ไม่ต่างกันแต่ที่สำคัญ เกรดเวลาติด 0 ติด ร สมัยมัธยมแก้ได้ แต่มหาลัย F ปุ๊บไม่สามารถแก้ได้มีแต่ต้องเรียนใหม่แล้ว เกรด F ก็จะโชว์ในทรานสคิปจนเรียนจบ
เรื่องขาดเรียน ของพี่ ม.รัฐ ขาดเกิน 3 ครั้ง หมดสิทธิสอบ *โหดมาก

คะแนนจะมีหลายประเภทแต่หลักเรื่องจดจะน้อยลงมาก
จากมัธยมมาต้องเตรียมตัว มีโปรเจค มีแต่เนื้องานจริงๆที่เราต้องทำไปโชว์ในห้องเรียน ยังไม่พ้นวิชาบังคับที่ต้องเรียน อย่างส่วนตัว พี่ไม่ชอบเลขแต่เรียนบริหารต้องเจอบัญชีเต็มๆ ข้อสอบไม่มีกามีแต่เขียน คือ ชีวิต 4 ปีในรั้วมหาลัยจะโหดปั่นงานห่ามรุ่งห่ามค้ำ ไหนพ่อแม่จะฝากความหวังไว้สูง จนในบางครั้งเด็กเครียด ฆ่าตัวตาย 💀

จะเรียนไหนไม่สำคัญแต่สำคัญที่ว่าจบมาจะได้ทำงานที่ชอบ เลี้ยงดูพ่อแม่ได้ ไม่เครียดแค่นั้นก็พอ แต่ถ้าเรียนแล้วคิดว่าไม่ชอบไป ปวส จบมามีงานรองรับดีกว่าตรงสายที่เรียน ดีกว่า จบ ป.ตรี นิเทศ แต่ได้ทำงานที่ไม่ชอบ จน วุฒิ ม.6 หาเงินได้มากกว่าวุฒิ ป.ตรี จบใหม่
(ใครอยากรู้อะไรหลังไมค์ได้ครับ)