เล่าคร่าวๆนะคะ คือเรามีแฟนแล้ว คบกันตั้งแต่ปี 1 จนตอนนี้ ทำงานมา 2 ปีแล้วก็ยังคบกันอยู่ รวมๆแล้วคบกันมาจะ 6 ปีแล้วค่ะ
แฟนเราดีกับเรามาก รับเราได้ทุกอย่าง ผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะ แต่ช่วงปีแรกที่ทำงาน
เราก็ห่างกันบ้างเจอกันแค่อาทิตย์ละครั้ง จากที่เคยเจอกันเกือบทุกวัน มันก็รู้สึกเหงาแล้วก็ห่างๆกันแปลกๆนะคะ
ระหว่างนั้นก็มีคนเข้ามาคุยกับเรา เราทำงานหน้าเคาน์เตอร์ ต้องเจอคน ต้องยิ้ม ต้องคุยกันคนอื่น
แต่ครั้งแรกมีรุ่นพี่มาจีบเราแบบลุกมาก เราก็ดันไปคุยเล่น เราก็บอกแฟนนะว่ามีคนมาม่อ อย่าเรียกว่าจีบดีกว่า เพราะนางมีลูกเมียแล้ว
และดูท่าทางนางก็จะทำแบบนี้กับหลายๆคน คนแรกผ่านไป
คนที่สอง คนนี้ค่ะที่เรารู้สึกอึดอัดอยู่มากตอนนี้ เรารู้นะคะว่าเราเฮี่ยอะ
คือครั้งแรกที่เราทักพี่คนนั้นคือขอความช่วยเหลือจากเขาค่ะ ครั้งแรกเราทำเองไม่ได้จึงขอให้เขาช่วยอีกครั้ง
พี่เขาเลยขอไลน์เราไว้ เราก็เริ่มแปลกใจแต่คงจะไม่อะไรมั้ง แล้ววันนั้นพี่เขาก็ทักมาค่ะ ว่าเป็นไงบ้าง ทำได้มั้ย
แล้วหลังจากนั้นเขาก็ทักมาเรื่อยๆ เวลาที่เราหายไป คือตอนที่เราทำงานที่เดิม เราลางานบ่อย เพราะเรากำลังหางานใหม่ค่ะ
พี่เขาก็จะทักมาทุกครั้งว่าโดดงานหรอ หายไปไหนอะไรทำนองนี้ค่ะ เราก็ตอบพอเป็นมารยาท ถามไถ่เขาบ้าง
จนมาช่วงหลังๆที่เราห่างกับแฟนมากกกก มากแบบมากจริงๆคือไม่มีเวลาให้กันเลย ทั้งๆที่ที่ทำงานก็ไม่ได้ไกลกันมาก
เราคงเหงาอะ ระหว่างนั้นก็เริ่มสนิทกับพี่คนนั้นมากขึ้น คุยกันมากขึ้น เจอกันทุกวัน พอพี่เขาเดินผ่านเคาน์เตอร์เขาก็แอบเหล่มอง
ตอนแรกเราก็คิดว่า เราคิดไปเองมั้ง พอเริ่มสนิทกัน เขาก็จะทักตลอด เวลากินข้าวในห้องครัวก็จะเดินเข้ามาใกล้ๆ คือพี่เขายังไม่มีแฟน แต่ก็คงมีคุยหรือจีบคนอื่นบ้างแหละ พอเริ่มสนิทกัน เล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังกัน เราก็เริ่มชวนเขาไปเดินเล่นค่ะ นั่นแหละจุดเริ่มต้น พอมีครั้งแรกก็มีครั้งต่อไป และมันก็มากขึ้น แต่ไม่มีอะไรเกินเลยนะคะ แค่ไปเดินเล่นจริงๆ กินข้าวแค่นั้นจบและพี่เขาก็เลี้ยง อาจจะด้วยอายุ ฐานะแล้วก็ความเป็นสุภาพบุรุษมั้ง และเขาก็คงทำแบบนี้กับทุกคนแหละ แต่เรารู้ค่ะว่ามันผิดเพราะไปกันแค่สองคน ตอนนั้นเราก็ยังเฉยๆนะ แต่พอผ่านไปอาทิตย์นึง เราก็ชวนกันไปดูหนังค่ะแต่เป็นการ์ตูนนะ กับคนนี้เราไม่เคยบอกแฟนเลยว่ามีคนนี้เข้ามา แค่บอกตอนแรกว่าแปลกๆที่ทักมาทุกครั้งเวลาเราหายไป หลังจากนั้นเราก็มีกินข้าว ดูหนัง และพี่เขาก็มาส่งขึ้นรถกลับบ้าน คุยไลน์กันบ้าง ว่าถึงบ้านรึยัง ส่งสติ๊กเกอร์นิดหน่อย แต่ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวกัน ไม่เคยจับมือ ไม่เคยบอกชอบ บอกรักอะไรทั้งนั้น แต่ใจเรามันไปแล้วแหละ เราเคยถามเขาตรงๆนะว่าที่ทำแบบนี้อะ คิดอะไรรึเปล่า พี่เขาตอบกลับมาแค่ มีแฟนแล้วพี่ตัดออกเลย ตอนนั้นเราจึ้กมาก แบบหน้าชาเลยอะ แต่ก็คิดว่าดีนะเราจะได้ตัดใจง่ายๆ แต่สิ่งที่เขาทำนี่สิ มันสวนทางมาก 555 หลังจากนั้นเราก็ทำตัวแบบเดิมนะ เพราะคิดว่าก็ไม่ได้คิดอะไรนิ แค่สนิทกันเป็นพี่น้อง ก็เฉยๆไปค่ะ ละเราก็เคยไปดูหนังกันกับพี่ที่ทำงานอีกครั้ง ครั้งนี้ไปหลายคน แต่ตอนกลับบ้านก็กลับด้วยกันสองคน เพราะทางเดียวกัน ก็แบบเดิม เขามาส่งขึ้นรถละก็แยกกัน เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่นัดกันไปกินไปเที่ยว แค่ไลน์มาถามว่าถึงบ้านรึยัง หลังจากนั้นอีกเดือนนึง เราก้ได้งานใหม่ ไปแบบปุ้บปั้บ ไม่ถึง 1 เดือน พี่เขาก้พยายามถามบ่อยมากว่า วันนี้มีนัดรึยัง ถ้ายังไม่มีพี่จะพาไปเลี้ยงส่ง เราก้อะโอเค ไป แค่กินของกินเล่นแล้วก้กลับค่ะ หลังจากนั้นเราก้ทำงานที่ใหม่
มีกลับมาที่ทำงานเดิมครั้งนึง เราก็ไปกินข้าวด้วยกัน แล้วก็เหมือนเดิม เขามาส่งขึ้นรถ ครั้งนั้นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกัน จนมาช่วงปีใหม่ที่ผ่านมานี้
ได้เจอกันแค่แว้บๆค่ะ เรารู้เลยแหละว่าเขาเปลี่ยนไปละ แต่เราสิ ไม่รู้ ทำไมยังเหมือนเดิม มันไม่ได้ถึงกับรักนะ ไม่เคยคิดว่าจะคบกับคนนี้ด้วย เรารู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ ถึงเป็นไปได้ก็คงจะไปกันไม่รอด แต่เรา แค่คิดถึงมาก แบบอยากเจอทุกครั้งที่กลับไปที่ทำงานเก่า แต่ก็ไม่ได้คิดจะทักไลน์เขาเพื่อนัดเจอ แค่ถ้าได้เจอก็คงดีนะ แต่ก็ไม่ได้เจอหรอกค่ะ ถ้าไม่นัด 555 ทุกครั้งเวลาเราผ่านตรงที่พี่เขามาส่งขึ้นรถ เราจะคิดตลอดว่าจะเจอบ้างมั้ย แบบอยากแค่เห็นหน้าก็ยังดีอะ แต่ก็ไม่เคยเจอ
เราแค่ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมยังคิดถึงคนๆนึงที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบจะปีนึงละ ไม่ได้คุย ไม่ได้อะไรทั้งนั้น แค่เห็นกันในโซเชี่ยล เราอยากให้พี่เขามีแฟนเราจะได้ตัดใจ555 แต่ก็ไม่เกี่ยวหรอกมันขึ้นอยู่กับใจเราเองแหละ เราเกลียดตัวเองมาก ที่รู้สึกแบบนี้
เพราะแฟนเราดีกับเรามากจริงๆแล้วตอนนี้เราก็มีความสุขมากเวลาที่อยู่กับแฟน ได้เป็นตัวเอง คือดีทุกอย่างแล้ว
แต่เราก็ยังคิดถึงอีกคนอยู่ ซึ่งอาจจะน้อยลงกว่าเมื่อก่อน แต่ก็ยังคิดถึงเรื่อยๆเลยค่ะ
มันทรมานแล้วก็รู้สึกไม่ดีกับตัวเองกับแฟนกับพี่คนนั้น
มันอึดอัดที่บอกใครไม่ได้ มันเหมือนยังมีอะไรค้างคา เหมือนมีอะไรที่ต้องเคลียร์กับพี่คนนั้นให้จบ แต่เราคิดไม่ออกจริงๆ เราติดอยู่กับความรู้สึกนี้มาจะปีนึงแล้ว ตอนแรกเราก็แค่คิดว่า คงเพราะเราไม่เผื่อใจมั้ง เราให้ใจเขามากไป แต่ตอนนี้ไม่เจอ ไม่เห็น ไม่คุย ไม่อะไรทั้งนั้น แต่ทำไมยังคิดถึง
ขอบคุณคนที่อ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะ ด่าเราได้ทุกอย่างเลยนะ เราจะได้มีสติมากขึ้น 5555 บางทีเรายังอยากให้แฟนเรากับพี่คนนั้นด่าเราแรงๆเลยอะ เราจะได้ตื่นจากความฝันสักที
รู้สึกอึดอัด สับสน อธิบายไม่ถูก
แฟนเราดีกับเรามาก รับเราได้ทุกอย่าง ผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะ แต่ช่วงปีแรกที่ทำงาน
เราก็ห่างกันบ้างเจอกันแค่อาทิตย์ละครั้ง จากที่เคยเจอกันเกือบทุกวัน มันก็รู้สึกเหงาแล้วก็ห่างๆกันแปลกๆนะคะ
ระหว่างนั้นก็มีคนเข้ามาคุยกับเรา เราทำงานหน้าเคาน์เตอร์ ต้องเจอคน ต้องยิ้ม ต้องคุยกันคนอื่น
แต่ครั้งแรกมีรุ่นพี่มาจีบเราแบบลุกมาก เราก็ดันไปคุยเล่น เราก็บอกแฟนนะว่ามีคนมาม่อ อย่าเรียกว่าจีบดีกว่า เพราะนางมีลูกเมียแล้ว
และดูท่าทางนางก็จะทำแบบนี้กับหลายๆคน คนแรกผ่านไป
คนที่สอง คนนี้ค่ะที่เรารู้สึกอึดอัดอยู่มากตอนนี้ เรารู้นะคะว่าเราเฮี่ยอะ
คือครั้งแรกที่เราทักพี่คนนั้นคือขอความช่วยเหลือจากเขาค่ะ ครั้งแรกเราทำเองไม่ได้จึงขอให้เขาช่วยอีกครั้ง
พี่เขาเลยขอไลน์เราไว้ เราก็เริ่มแปลกใจแต่คงจะไม่อะไรมั้ง แล้ววันนั้นพี่เขาก็ทักมาค่ะ ว่าเป็นไงบ้าง ทำได้มั้ย
แล้วหลังจากนั้นเขาก็ทักมาเรื่อยๆ เวลาที่เราหายไป คือตอนที่เราทำงานที่เดิม เราลางานบ่อย เพราะเรากำลังหางานใหม่ค่ะ
พี่เขาก็จะทักมาทุกครั้งว่าโดดงานหรอ หายไปไหนอะไรทำนองนี้ค่ะ เราก็ตอบพอเป็นมารยาท ถามไถ่เขาบ้าง
จนมาช่วงหลังๆที่เราห่างกับแฟนมากกกก มากแบบมากจริงๆคือไม่มีเวลาให้กันเลย ทั้งๆที่ที่ทำงานก็ไม่ได้ไกลกันมาก
เราคงเหงาอะ ระหว่างนั้นก็เริ่มสนิทกับพี่คนนั้นมากขึ้น คุยกันมากขึ้น เจอกันทุกวัน พอพี่เขาเดินผ่านเคาน์เตอร์เขาก็แอบเหล่มอง
ตอนแรกเราก็คิดว่า เราคิดไปเองมั้ง พอเริ่มสนิทกัน เขาก็จะทักตลอด เวลากินข้าวในห้องครัวก็จะเดินเข้ามาใกล้ๆ คือพี่เขายังไม่มีแฟน แต่ก็คงมีคุยหรือจีบคนอื่นบ้างแหละ พอเริ่มสนิทกัน เล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังกัน เราก็เริ่มชวนเขาไปเดินเล่นค่ะ นั่นแหละจุดเริ่มต้น พอมีครั้งแรกก็มีครั้งต่อไป และมันก็มากขึ้น แต่ไม่มีอะไรเกินเลยนะคะ แค่ไปเดินเล่นจริงๆ กินข้าวแค่นั้นจบและพี่เขาก็เลี้ยง อาจจะด้วยอายุ ฐานะแล้วก็ความเป็นสุภาพบุรุษมั้ง และเขาก็คงทำแบบนี้กับทุกคนแหละ แต่เรารู้ค่ะว่ามันผิดเพราะไปกันแค่สองคน ตอนนั้นเราก็ยังเฉยๆนะ แต่พอผ่านไปอาทิตย์นึง เราก็ชวนกันไปดูหนังค่ะแต่เป็นการ์ตูนนะ กับคนนี้เราไม่เคยบอกแฟนเลยว่ามีคนนี้เข้ามา แค่บอกตอนแรกว่าแปลกๆที่ทักมาทุกครั้งเวลาเราหายไป หลังจากนั้นเราก็มีกินข้าว ดูหนัง และพี่เขาก็มาส่งขึ้นรถกลับบ้าน คุยไลน์กันบ้าง ว่าถึงบ้านรึยัง ส่งสติ๊กเกอร์นิดหน่อย แต่ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวกัน ไม่เคยจับมือ ไม่เคยบอกชอบ บอกรักอะไรทั้งนั้น แต่ใจเรามันไปแล้วแหละ เราเคยถามเขาตรงๆนะว่าที่ทำแบบนี้อะ คิดอะไรรึเปล่า พี่เขาตอบกลับมาแค่ มีแฟนแล้วพี่ตัดออกเลย ตอนนั้นเราจึ้กมาก แบบหน้าชาเลยอะ แต่ก็คิดว่าดีนะเราจะได้ตัดใจง่ายๆ แต่สิ่งที่เขาทำนี่สิ มันสวนทางมาก 555 หลังจากนั้นเราก็ทำตัวแบบเดิมนะ เพราะคิดว่าก็ไม่ได้คิดอะไรนิ แค่สนิทกันเป็นพี่น้อง ก็เฉยๆไปค่ะ ละเราก็เคยไปดูหนังกันกับพี่ที่ทำงานอีกครั้ง ครั้งนี้ไปหลายคน แต่ตอนกลับบ้านก็กลับด้วยกันสองคน เพราะทางเดียวกัน ก็แบบเดิม เขามาส่งขึ้นรถละก็แยกกัน เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่นัดกันไปกินไปเที่ยว แค่ไลน์มาถามว่าถึงบ้านรึยัง หลังจากนั้นอีกเดือนนึง เราก้ได้งานใหม่ ไปแบบปุ้บปั้บ ไม่ถึง 1 เดือน พี่เขาก้พยายามถามบ่อยมากว่า วันนี้มีนัดรึยัง ถ้ายังไม่มีพี่จะพาไปเลี้ยงส่ง เราก้อะโอเค ไป แค่กินของกินเล่นแล้วก้กลับค่ะ หลังจากนั้นเราก้ทำงานที่ใหม่
มีกลับมาที่ทำงานเดิมครั้งนึง เราก็ไปกินข้าวด้วยกัน แล้วก็เหมือนเดิม เขามาส่งขึ้นรถ ครั้งนั้นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกัน จนมาช่วงปีใหม่ที่ผ่านมานี้
ได้เจอกันแค่แว้บๆค่ะ เรารู้เลยแหละว่าเขาเปลี่ยนไปละ แต่เราสิ ไม่รู้ ทำไมยังเหมือนเดิม มันไม่ได้ถึงกับรักนะ ไม่เคยคิดว่าจะคบกับคนนี้ด้วย เรารู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ ถึงเป็นไปได้ก็คงจะไปกันไม่รอด แต่เรา แค่คิดถึงมาก แบบอยากเจอทุกครั้งที่กลับไปที่ทำงานเก่า แต่ก็ไม่ได้คิดจะทักไลน์เขาเพื่อนัดเจอ แค่ถ้าได้เจอก็คงดีนะ แต่ก็ไม่ได้เจอหรอกค่ะ ถ้าไม่นัด 555 ทุกครั้งเวลาเราผ่านตรงที่พี่เขามาส่งขึ้นรถ เราจะคิดตลอดว่าจะเจอบ้างมั้ย แบบอยากแค่เห็นหน้าก็ยังดีอะ แต่ก็ไม่เคยเจอ
เราแค่ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมยังคิดถึงคนๆนึงที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบจะปีนึงละ ไม่ได้คุย ไม่ได้อะไรทั้งนั้น แค่เห็นกันในโซเชี่ยล เราอยากให้พี่เขามีแฟนเราจะได้ตัดใจ555 แต่ก็ไม่เกี่ยวหรอกมันขึ้นอยู่กับใจเราเองแหละ เราเกลียดตัวเองมาก ที่รู้สึกแบบนี้
เพราะแฟนเราดีกับเรามากจริงๆแล้วตอนนี้เราก็มีความสุขมากเวลาที่อยู่กับแฟน ได้เป็นตัวเอง คือดีทุกอย่างแล้ว
แต่เราก็ยังคิดถึงอีกคนอยู่ ซึ่งอาจจะน้อยลงกว่าเมื่อก่อน แต่ก็ยังคิดถึงเรื่อยๆเลยค่ะ
มันทรมานแล้วก็รู้สึกไม่ดีกับตัวเองกับแฟนกับพี่คนนั้น
มันอึดอัดที่บอกใครไม่ได้ มันเหมือนยังมีอะไรค้างคา เหมือนมีอะไรที่ต้องเคลียร์กับพี่คนนั้นให้จบ แต่เราคิดไม่ออกจริงๆ เราติดอยู่กับความรู้สึกนี้มาจะปีนึงแล้ว ตอนแรกเราก็แค่คิดว่า คงเพราะเราไม่เผื่อใจมั้ง เราให้ใจเขามากไป แต่ตอนนี้ไม่เจอ ไม่เห็น ไม่คุย ไม่อะไรทั้งนั้น แต่ทำไมยังคิดถึง
ขอบคุณคนที่อ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะ ด่าเราได้ทุกอย่างเลยนะ เราจะได้มีสติมากขึ้น 5555 บางทีเรายังอยากให้แฟนเรากับพี่คนนั้นด่าเราแรงๆเลยอะ เราจะได้ตื่นจากความฝันสักที