รู้สึกว่าตัวเองท้อกับการเรียน
ในตอนอยู่ม.ต้นเป็นคนที่เรียนค่อนข้างดีเกรดไม่ได้แย่อยู่ที่ 3.00-3.50 ก็จะอยู่ในอันดับต้นๆของห้องและเป็นคนค่อนข้างความจำดีแต่พอขึ้นม.ปลายในตอนนั้นยังไม่รู้ว่าตัวเองอยากเรียนอะไรและพอดีกับที่บ้านอยากให้เลือกสายวิทย์-คณิตก็เลยเลือกในตอนเทอมแรกก็เริ่มปรับตัวเพราะวิชาเรียนก็ยากกว่าเดิมแต่พอยิ่งเรียนรู้สึกว่ามันยิ่งเครียดในตอนเทอมแรกทำคะแนนออกมาก็ถือว่าดีแต่มาติด0วิชาภาษาอังกฤษเพราะส่วนตัวเป็นคนไม่เก่งภาษาอยู่แล้วทำไมที่บ้านเข้มกับเรามากกว่าเดิม พอเทอม2รู้สึกว่าเวลาทำอะไรจะเริ่มงงจับต้นชนปลายไม่ถูกและก็พยายามดีดตัวเองขึ้นมาแต่พอการเรียนเริ่มยากขึ้นเรายิ่งเป็นมากกว่าเราพยายามตั้งใจเรียนให้เข้าใจในห้องเพื่อจะได้ไม่ต้องเรียนพิเศษแต่ก็ทำให้ยิ่งไม่เข้าใจเพราะในแต่ละวันเรียนทั้งหมด7วิชาและการบ้านอีกมากมายจนเราเริ่มไปทำกิจกรรมมากขึ้นเพราะในส่วนตัวเป็นคนชอบทำกิจกรรมมากกว่าการเรียน(แต่ไม่ได้ทิ้งการเรียน)แต่ที่บ้านก็เริ่มมาเข้มอีกครังเพราะรู้ว่าคะแนนกลางภาคออกมาไม่ดีหลังจากนั้นเราเลยพยายามดีดตัวเองขึ้นมาเรื่อยๆแต่ก็ยิ่งทำให้รู้สึกว่ายิ่งเรียนยิ่งไม่เข้าใจทำไมเพื่อนๆทำได้เราทำไม่ได้ที่บ้านก็จะพูดเสมอว่าทำไมเพื่อนคนนี้ทำได้แล้วเราทำไมไได่เพราะมัวแต่เล่นหรือเปล่าแต่นั่นมันยิ่งทำให้เราเครียดและเรียนไม่รู้เรื่องกว่าเดิม อยากรู้ว่าควรทำยังไงดีให้กลับมาเรียนดีได้เหมือนเดิมเพราะตั้งแต่ขึ้นม.ปลายไม่มีความสุขกับการเรียนรู้สึกแค่ว่าต้องเรียนให้ได้เกรดดีๆเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยดีเพื่อไม่ให้ที่บ้านเสียหน้า(ที่บ้านพูดว่าคนนั้นก็เรียนเหมือนกันทำไมได้เกรดดีกว่าแต่เราทำได้น้อยอายมั้ยถ้าไม่อายแต่ที่บ้านอาย)
รู้สึกว่าตัวเองท้อกับการเรียน
ในตอนอยู่ม.ต้นเป็นคนที่เรียนค่อนข้างดีเกรดไม่ได้แย่อยู่ที่ 3.00-3.50 ก็จะอยู่ในอันดับต้นๆของห้องและเป็นคนค่อนข้างความจำดีแต่พอขึ้นม.ปลายในตอนนั้นยังไม่รู้ว่าตัวเองอยากเรียนอะไรและพอดีกับที่บ้านอยากให้เลือกสายวิทย์-คณิตก็เลยเลือกในตอนเทอมแรกก็เริ่มปรับตัวเพราะวิชาเรียนก็ยากกว่าเดิมแต่พอยิ่งเรียนรู้สึกว่ามันยิ่งเครียดในตอนเทอมแรกทำคะแนนออกมาก็ถือว่าดีแต่มาติด0วิชาภาษาอังกฤษเพราะส่วนตัวเป็นคนไม่เก่งภาษาอยู่แล้วทำไมที่บ้านเข้มกับเรามากกว่าเดิม พอเทอม2รู้สึกว่าเวลาทำอะไรจะเริ่มงงจับต้นชนปลายไม่ถูกและก็พยายามดีดตัวเองขึ้นมาแต่พอการเรียนเริ่มยากขึ้นเรายิ่งเป็นมากกว่าเราพยายามตั้งใจเรียนให้เข้าใจในห้องเพื่อจะได้ไม่ต้องเรียนพิเศษแต่ก็ทำให้ยิ่งไม่เข้าใจเพราะในแต่ละวันเรียนทั้งหมด7วิชาและการบ้านอีกมากมายจนเราเริ่มไปทำกิจกรรมมากขึ้นเพราะในส่วนตัวเป็นคนชอบทำกิจกรรมมากกว่าการเรียน(แต่ไม่ได้ทิ้งการเรียน)แต่ที่บ้านก็เริ่มมาเข้มอีกครังเพราะรู้ว่าคะแนนกลางภาคออกมาไม่ดีหลังจากนั้นเราเลยพยายามดีดตัวเองขึ้นมาเรื่อยๆแต่ก็ยิ่งทำให้รู้สึกว่ายิ่งเรียนยิ่งไม่เข้าใจทำไมเพื่อนๆทำได้เราทำไม่ได้ที่บ้านก็จะพูดเสมอว่าทำไมเพื่อนคนนี้ทำได้แล้วเราทำไมไได่เพราะมัวแต่เล่นหรือเปล่าแต่นั่นมันยิ่งทำให้เราเครียดและเรียนไม่รู้เรื่องกว่าเดิม อยากรู้ว่าควรทำยังไงดีให้กลับมาเรียนดีได้เหมือนเดิมเพราะตั้งแต่ขึ้นม.ปลายไม่มีความสุขกับการเรียนรู้สึกแค่ว่าต้องเรียนให้ได้เกรดดีๆเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยดีเพื่อไม่ให้ที่บ้านเสียหน้า(ที่บ้านพูดว่าคนนั้นก็เรียนเหมือนกันทำไมได้เกรดดีกว่าแต่เราทำได้น้อยอายมั้ยถ้าไม่อายแต่ที่บ้านอาย)