ทำไมถึงถูกกำหนดว่า การฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เป็นบาปครับ ธรรมต้องกลมกลืนกับธรรมชาติ ไม่ใช่หรือ 
สัตว์ใหญ่ กิน สัตว์เล็ก เป็นเรื่องปกติของธรรมชาติไม่ใช่หรือครับ
ทำไมเวลาฆ่าเพราะเอาชีวิตรอดถึงบาป ? ในกรณีที่เรา ติดเกาะ หรือมีเหตุจำเป็น ต้องฆ่าสัตว์ อย่างนี้ เราก็หมดทางเลือก เลือกได้แต่ อยู่หรือตาย ถ้าอยู่ก็ต้องฆ่า เบียดเบียนสัตว์เพื่อเอาชีวิตรอด หรือ สัตว์ร้าย เข้าบ้าน งู ตะขาบ เป็นต้น เราก็จำเป็นต้องฆ่า เพื่อครอบครัวไม่ใช่หรอ ถ้าปล่อยไป ก็ไม่รู้วันดีคืนดี จะกลับมาทำร้ายรึเปล่า ป้องกันเอาไว้ก่อน
(ถ้าเกิดสมมุติว่า A ฆ่าสัตว์ตัวหนึ่งเพื่อกินเป็นอาหาร สัตว์ตัวนั้นพร้อมที่จะตาย นาย A มีผิดบาปไหมครับ และเมื่อนาย A กำลังถูกเสือกินเป็นอาหาร นาย A ยอมรับในการถูกฆ่านั้น เพราะเข้าใจว่าสัตว์นั้นหิว กระทำแบบเดียวกับที่ตนเองทำตอนแรก นาย A จึงยอมรับผล ให้เสือกิน นาย A จะผิดบาปหรือไม่ครับ )

ทำไมกฎถึงไม่สร้างให้คล้องกัน เมื่อฆ่าโดยจำเป็น จะไม่ถือว่าบาป ละครับ

ส่วนในเรื่องของ ธรรม ถูกต้องจริงไหม ใช่ศูนย์กลางจริงๆรึเปล่า หลายคน หลายตรรก มีความคิดต่างออกไป ทุกคนล้วนมีเหตุผลต่างกัน และเหตุผลที่ว่า อาจไม่ได้คล้องตามธรรม อาจจะมีแย้งไม่เข้ากับธรรมะบ้าง แล้วเราจะพิสูจน์ได้ด้วยวิธีใด ว่าธรรมนั้นถูกต้อง คือทางที่ถูกครับ หรือไม่มีถูกผิด ทุกคนต่างมีความคิดของตนเอง ? 

มีใครเคยคิดสงสัยบ้างไหมครับ ว่าทำไมธรรมถึงถูกตั้งมาแบบนี้ ทำไมถึงถูกกำหนด มาแบบนี้ ทำอะไรแล้วได้รับผลนั้น ทำไมถึงถูกกำหนดมาแบบนั้น ทำไมคนเราต้องตาย ทำไมถึงกำหนดมาเช่นนั้น หรือเป็นสิ่งที่มีมาคู่กับโลกอยู่แล้ว ต้องทำใจยอมรับเช่นนั้น แต่ก็ยังมีข้อสงสัย อยู่ดี ว่าทำไมถึงถูกกำหนด มาแบบนั้น 

แท็กผิดอย่างไรนั้นขออภัยครับ