ก่อนอื่น เราเป็นเด็กม.2 คนนึงค่ะ ที่ทราบว่าตนเองเป็นโรคซึมเศร้า เพราะดูจากพฤติกรรมต่างๆที่เราเป็น เราเริ่มรู้ตัวตั้งแต่ตอนป.6 ตอนนั้นเรารู้สึกว่าผลกระทบที่ทำให้เรามีการแบบที่ว่า โวยวาย ใจร้อน และทำร้ายตัวเองให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ น่าจะเป็นเหตุเพราะที่บ้านทะเลาะกันตลอดๆ รวมถึงผลการเรียนที่ต้องรักษาระดับ และเรื่องเพื่อนๆด้วยค่ะ

เรามีอาการที่ไม่ใช่แค่เศร้าธรรมดาอะค่ะ บางทีเราก็จู่ๆกรี๊ดขึ้นมา เวลาเศร้ามากๆ ดาวน์มากๆ แล้วก็จะกัดเข่าตัวเอง กัดแรงๆ รวมถึงกัดจนเป็นแผลอะไรพวกนี้ด้วย จนตากับยายมาหา เขาก็บอกว่าเราบ้า รวมถึงทุบตี ด่า โดยที่ไม่ช่วย และไม่เอ่ยปากถามด้วยซ้ำว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ มาถึงก็ด่า ก็ตีเลย

บางครั้งเราก็รู้สึกเราไร้ค่ามากๆ เราไม่ควรอยู่บนโลกนี้เลย จะอยู่ไปทำไมกัน สร้างความอึดอัดให้คนในครอบครัวเปล่าๆ เราพยายามฆ่าตัวตาย แต่เราก็กลัว กลัวว่าจต้องเจอกับอะไรบ้าง ถ้าตายไปแล้วจะไปไหน เรากลัวมากๆ เลยไม่กล้า 

พอทำแบบทดสอบเรื่องโรคซึมเศร้าต่างๆก็มักจะเป็นเกณฑ์คะแนนที่อยู่ในระดับอันตราย เราอยากหาย อยากกินยา อยากบำบัด เราไม่อยากจบปลักอยู่กับความเศร้านี้ แต่เรากลัวที่จะบอกผู้ปกครองมากๆ รวมถึงเราไม่ได้อยู่กับพ่อ แม่เราก็ทำงาน แล้วอีกอย่างพอเปิดเทอมเราก็ต้องย้ายไปอยู่กับอา ก็เหมือนไม่เหลือใครที่เราไว้ใจเลย แถมครอบครัวอาก็รักกันมากๆ เราไปอยู่ก็เหมือนเป็นส่วนเกิน 

เราควรทำยังไงดีคะ เราเหนื่อยมากๆกับการที่ต้องเก็บความรู้สึกไม่บอกใครเลย 

ขอบคุณคนที่เข้ามาตอบกระทู้ล่วงหน้าด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ