เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนเช่าทาวน์เฮาส์อยู่แห่งนึงในกทม ค่าใช้จ่ายค่าเช่าค่าน้ำค่าไฟค่าใช้จ่ายในบ้านฯลฯเดือนๆนึงร่วมๆ12,000บาท ผมกับแฟนแชร์กันคนละครึ่ง เมื่อกลางๆปีที่แล้ว มีญาติของแฟน มาขอให้ลูกชายเขาที่พึ่งเรียนจบมาอาศัยอยู่ด้วย ลูกชายเขาก็มีสถานะเป็นลูกพี่ลูกน้องของแฟนเรา  คือมาอยู่ด้วยเพราะต้องการจะหางานทำในกรุงเทพและจะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายเรื่องค่าที่พักไปด้วยเพราะทางบ้านเขาก็ค่อนข้างมีปัญหาทางการเงินชอบมาหยิบยืมทางแฟนเราอยู่เนืองๆ มีทั้งคืนบ้างและไม่คืนบ้างบางทีลามปามมาถึงเราก็มี ก่อนมาอยู่ก็มาถามผมว่ายังไงอนุญาตไหม ด้วยผมเห็นว่ายังเป็นเด็กพึ่งจบและเป็นญาติๆแฟนก็ไม่ติดใจอะไร ให้อยู่ด้วยกันกินด้วยกันโดยที่เราไม่ให้เขาช่วยค่าใช้จ่ายอะไรสักบาท แต่มีข้อแม้ว่าถ้าทำงานอยู่ตัวแล้วต้องช่วยค่าใช้จ่ายบ้างตามสมควร เพราะที่เราจ่ายมันก็หนักแล้ว การมีคนมาอยู่เพิ่มมันก็ควรจะช่วยกันแชร์บ้าง เพราะผมสองคนกับแฟนก็บางทียังเดือนชนเดือน แต่พอเริ่มอยู่ๆไป น้องชายของแฟนเขาเริ่มไม่ค่อยกลับบ้าน ใช้วิธีกลับวันเว้นวัน โดยอ้างว่าทำงานบ้างเข้างานเช้าบ้างไปนอนบ้านเพื่อนบ้าง เป็นแบบนี้มาหลายเดือน เวลากลับมาทีก็คือมาซักผ้า นอน กินเล่นเกมส์ แล้วก็ไป (โดยที่ผมเข้าใจว่าเขาคงเช่าห้องอยู่กับแฟนข้างนอกแต่มาอยู่ที่บ้านผมเพียงเพราะว่าพ่อแม่เขาห้ามไปเช่าห้องอยู่ข้างนอกโดยผมได้ยินมาว่าพ่อเขาบอกว่าถ้าไปเช่าห้องอยุ่จะให้กลับไปตจวไม่ให้มาทำงานในกทม ) แล้วความอึดอัดผมเริ่มก่อตัวขึ้น เพราะการที่เขามาอยู่เขาไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลยไม่ว่าจะกวาดบ้าน ถูบ้าน ห้องน้ำไม่ล้าง ซ้ำร้ายวันดีคืนดี กินข้าวเสร็จเอาจานมาวางทิ้งไว้ให้ผมล้างอีก พอผมเริ่มคุยกับแฟนก็ทะเลาะกัน  ผมก็เลยบอกกับแฟนว่าจะเก็บเงินแล้วถ้าจะอยู่ที่นี่ เพราะ กลายเป็นว่าเขามาอยู่แล้วนอกจากไม่ช่วยกันดูแลบ้านอะไรเลยยังเป็นภาระเราอีก ในขณะเดียวกัน บางทีทางบ้านเขาคือแม่ของเขามีปัญหาเรื่องเงินก็จะชอบส่งข้อความมาหยิบยืมที่แฟนผมโดยเขาบอกว่าไม่อยากเอาที่ลูกชายเขาเพราะกลัวลูกเขาไม่มีเงินใช้   แต่.... ในความเป็นจริงผมกลับเห็นเขาซื้อของใช้แพงๆทุกเดือน ใช้รองเท้าเสื้อผ้าแบรนเนมของใหม่ออกshop ทุกอย่างมียี่ห้อ  ล่าสุดเห็นถุงกับกล่องและ บิลซื้อนาฬิกาหมดไปร่วม30,000 บาท (ผมรู้เพราะห้องที่เขาอยุ่ผมยกห้องผมให้ไปเองแต่ข้าวของผมยังอยู่ในนั้น พอเข้าไปก็จะเห็นถุงเห็นบิลของแบรนเนมที่เขาซื้อ)ผมไม่ได้มีปัญหาที่เขาซื้อของแพงๆจากรายได้ที่เขาหามาเองหรอก  แต่ผมแค่ไม่ชอบที่เวลาครอบครัวเขาเดือดร้อนเขาเลือกที่จะไม่เอาของลูกเขาและมาเอาที่แฟนผม ผมไม่ชอบที่ลูกเขามาอาศัยอยู่แล้วไม่เคยช่วยหยิบจับงานบ้านอะไรเลย เคยมีเหตุการณ์นึงผมตากผ้าไว้แล้วลมมันพัดปลิวลงมาเขาเลือกเก็บแต่เสื้อผ้าของเขาส่วนของคนอื่นก็ปล่อยไว้ที่พื้นแบบนั้น บางที่ก็มาขอเงินแฟนผม10-20บาท บอกว่าไม่มีค่ารถไปทำงาน จริงๆมันมีลายละเอียดอีกมากมายแต่ผมก็ไม่อยากเขียนไปมากกว่านี้เพราะแค่นี้ผมก็ดูเป็นคนเรื่องเยอะในสายตาหลายๆคน สิ่งที่ผมเห็นเหมือนเขาพยามประหยัดพยามเอาเปรียบ เพื่อเอาเงินของเขาไปซื้อสิ่งที่เขาต้องการเพื่อจะได้มีหน้ามีตาในสังคม แต่กลับมาเบียดเบียนแฟนผมเพราะคิดว่าเป็นพี่ยังไงก็ต้งอช่วย แต่ผมกลับมองว่าเป็นการเอาเปรียบผมกับแฟน พอผมคุยเรื่องนี้กับแฟนทีไรก็มีอันจบด้วยการทะเลาะทุกที  ผมแค่อยากให้แฟนผมรู้ความจริงพ่อแม่เขารู้ความจริงบ้างแค่นั้นจะได้เลิกโอ๋เลิกอวย ถ้าอยุ่แบบนี้ให้ไปอยุ่ข้างนอกจะดีกว่าจะได้ไม่ต้องอึดอัด ผมอยากรู้ว่าถ้าสมาชิกท่านอื่นอยุ่ในสถานะการณ์เดียวกับผมคุณจะทำยังไง