ลูกสาวแฟนอายุ 13 แต่แทบไม่ช่วยเหลืองานบ้านอะไรใดๆทั้งนั้น เสื้อผ้า ชุดชั้นใน ถุงเท้า ยังต้องให้ย่า กับลุงซักให้ ส่วนงานบ้านถ้าไม่ใช้ก็คือไม่ทำเลย ขอเกริ่นเลยว่าจขกท.คบกับแฟนก็จริงแต่ไม่เคยให้ลูกสาวแฟนเรียกว่าแม่เลยสักครั้ง(ให้เรียกพี่)​ เมื่อก่อนก็อยู่กับแฟนแค่สองคน แต่ตอนนี้มีเหตุจำเป็นต้องย้ายมาอยู่บ้านแม่แฟน เราเองก็บอกลูกแฟนให้ช่วยทำงานบ้านบ้าง แต่เด็กก็ยังทำเฉย บางครั้งแม่แฟนก็ใช้ให้เด็กซักผ้า ล้างจาน หุงข้าว ฯลฯ แต่สุดท้ายแม่แฟนก็ต้องทำเองตลอด จขกท.เองก็เข้าใจว่าเด็กถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ จะทำหรือไม่ทำอะไรก็ไม่มีใครว่า บางครั้งมาขอเงินแม่แฟน แม่แฟนก็ด่าๆ แต่ก็ให้เงินเด็ก จขกท.ถูกเลี้ยงมาแบบต้องช่วยเหลืองานบ้านพ่อแม่ตั้งแต่ 8 ขวบแล้ว ไม่ได้ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจ อยากได้อะไรก็ต้องทำงานบ้านแลกเปลี่ยนตลอด ผิดกับลูกแฟนที่อยากได้อะไรก็ได้ ไม่อยากทำอะไรก็ไม่ต้องทำก็ได้ เข้าใจว่ายุคสมัยมันเปลี่ยนไป จขกท.กับแฟนก็เคยบอกแม่แฟนนะว่าถ้ายังทำแบบนี้เด็กโตไปทำอะไรไม่เป็นแน่นอน แถมยังจะมีแววเสียคนอีก แต่แม่แฟนกลับบอกว่าเด็กมันไม่มีพ่อมีแม่ มันน่าสงสาร อะไรที่ปล่อยได้ก็ปล่อยไป ถือว่าเอ็นดูเด็กมัน คือเราก็ไม่เข้าใจความคิดแม่แฟนนะ แม่แฟนตามใจเด็กตลอด เข้าใจไหมว่าลักษณะบ้านมันจะเป็นห้องแถวติดๆกัน เรียกง่ายๆก็ประมาณสลัม ก็มีพวกขี้ยาอะไรอยู่แล้ว เด็กก็ชอบออกไปเล่นกับเพื่อนนอกบ้าน ดึกๆประมาณ 3-4 ทุ่ม ค่อยกลับเข้าบ้าน เราก็บอกแม่แฟนปล่อยให้เด็กออกไปเล่นดึกๆมันอันตรายนะ แม่แฟนก็ทำเฉย ไม่ได้ว่าอะไรเด็ก ด้วยความที่เด็กโดนตามใจมาตลอด เวลาใครว่าใครเตือนเขาจะไม่ฟังใครแล้วไง จขกท.ยอมรับนะว่าเป็นคนนอก ยอมรับว่าตั้งแต่เข้ามาอยู่ที่นี่แล้วอึดอัด เข้าใจนะว่าผู้ใหญ่สงสารเด็กที่อยู่กันไม่พร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ แต่ความสงสารของผู้ใหญ่แบบนี้มันทำให้เด็กเสียคน ทั้งแฟนและจขกท.เองก็พยายามบอกแม่แฟนว่าให้ปรับเปลี่ยนการเลี้ยงดูเด็กบ้าง แต่แม่แฟนก็บอกตลอดว่าเลี้ยงเด็กมาแบบนี้แล้วจะให้เลี้ยงแบบไหนอีก เราเองก็จนปัญญา เด็กเองก็โตขึ้นทุกวัน ส่วนตัวเด็กกับจขกท.ยอมรับว่าเคยระหองระแหง​กันมาก่อน เพราะตัวเด็กเองหาว่าจขกท.ไปแย่งพ่อเขามา ตอนแรกๆจขกท.เองก็พยายามทำดีด้วย พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เด็กคิดว่าเราคือครอบครัวเดียวกัน พาไปเที่ยว อยากได้อะไรก็ซื้อให้ บางครั้งก็ปล่อยให้พ่อลูกเข้าได้มีเวลาอยู่ด้วยกัน ทำมาตลอดทำมาเป็นปี แต่ตัวเด็กก็ด่าว่าจขกท.ตลอด แต่จขกท.ก็อดทน จนกระทั่งแฟนได้แอบเข้าเฟส เข้าแชทเด็ก ก็เจอโพสต์เจอแชทเด็กด่าแฟนกับเราให้เพื่อนฟัง ด่าแบบหยาบคายมาก แฟนเราก็โมโหแล้วก็ไม่สนใจเด็กอีก แฟนก็บอกให้จขกท.ไม่ต้องไปยุ่งกับเด็กอีก (ก่อนที่แฟนจะคบกับเรา แฟนกับลูกสาวแล้วก็แม่แฟนอยู่คนละบ้าน ตัวแฟนเขาก็บอกเราว่าเขาก็ไม่ค่อยสนใจเด็กอยู่แล้ว เพราะเด็กชอบดื้อ เอาแต่ใจ พูดสั่งสอนตักเตือนอะไรก็ไม่เคยฟัง แถมยังชอบเถียง)​ จขกท.เองก็เคยแชทคุยกับเด็ก บางครั้งก็ต่อว่าเขาว่าทำไม่ทำตัวไม่น่ารัก ในแชทเด็กก็ด่าว่าจขกท.ตลอด ว่าจขกท.เข้ามาเขาไม่มีความสุขเลย  แต่เวลาจขกท.ว่าเด็กต่อหน้าแม่แฟน หรือต่อหน้าญาติผู้ใหญ่ เด็กก็จะนิ่งๆ เงียบๆ ก้มหน้า แล้วบางครั้งก็แอบมีน้ำตาซึมๆ คือก็ไม่เข้าใจว่าทำไมในแชทกับต่อหน้ามันถึงแตกต่างกันนัก จขกท.บอกแฟนตลอดนะว่าถ้าอยู่กันแล้วต้องมาเห็นเด็กสภาพแบบนี้ ต้องมาเห็นแม่แฟนอายุเจ็ดสิบกว่าคอยซักผ้า หุงข้าว ล้างจาน ทำกับข้าวให้เด็กแบบนี้ จขกท.อยู่ไม่ได้นะ เคยขอแฟนกลับไปอยู่กับพ่อแม่ เคยขอเลิกกับแฟนแต่แฟนก็ไม่ยอม แฟนบอกว่าอย่าทิ้งเขา แต่แฟนบอกตลอดนะว่าเดี๋ยวค่อยย้ายไปอยู่ด้วยกันอีกหลัง เขาขอให้อะไรๆลงตัวก่อน จขกท.ทุกข์ใจและยอมรับว่าเหนื่อยมากที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ สงสารแม่แฟนที่ต้องมาคอยทำทุกอย่างให้เด็กทั้งๆที่แม่ก็แก่มากแล้ว ควรที่จะพักผ่อนได้แล้ว แฟนจะให้เด็กไปอยู่กับญาติฝั่งแม่เด็ก แม่แฟนก็ไม่ยอม แฟนจะส่งเด็กไปเรียนโรงเรียนประจำเผื่ออะไรๆจะดีขึ้น เขาจะได้รู้จักช่วยเหลือตัวเองได้ แต่ก็ได้รับคำคัดค้านจากผู้ใหญ่ฝั่งแฟนตลอด เหตุผลคือสงสารเด็ก จขกท.พยายามยกเหตุผลร้อยแปดพันล้านเหตุผลมาอธิบาย แต่ก็ไม่มีใครนับฟัง เขาคิดอย่างเดียวคือสงสารเด็ก แต่เขาไม่เคยคิดว่าจะส่งผลเสียต่อตัวเด็กยังไงบ้าง ทุกวันนี้ถ้าญาติผู้ใหญคนไหนตามใจเด็ก คอยซื้อนู่นซื้อนี่ให้  เด็กก็จะทำตัวน่ารักกับคนๆนั้น ก็กลายเป็นว่าเด็กเป็นคนน่ารัก น่าเอ็นดูในสายตาผู้ใหญ่คนนั้นไปเลย แต่ถ้าญาติผู้ใหญ่คนไหนไม่ตามใจเขาไม่ให้ในสิ่งที่เขาต้องการ เด็กก็จะไม่เข้าใกล้ไม่คุยด้วย

จขกท.เองอยากรู้ว่ามีวิธีไหนที่จะปรับเปลี่ยนนิสัย พฤติกรรมเด็กได้บ้าง หรือต้องปรับเปลี่ยนที่ผู้ใหญ่ หรือปล่อยไปไม่ต้องไปยุ่งไปวุ่นวาย