ค่อนข้างยาวนิดนึงนะครับ อันนี้ขอเกริ่นนำแบบสั้นๆ
ผมกับแฟนเรารู้จักกันตอนเรียนอยู่ปี1คณะวิศวะฯแห่งหนึ่งที่เดียวกันสาขาเดียวกัน แต่ตอนนั้นเรายังเป็นเพื่อนกัน ผมเคยแอบชอบเค้านะแต่ตอนนั้นเพื่อนดันมาจีบก่อนผมเลยถอยออกไป แต่จีบเธอไม่สำเร็จ เธอเป็นคนที่มีเสน่ห์ มีทัศนะคติที่ดี มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก โดยเท่าที่รู้จักกันมาเธอเคยมีแฟนแค่คนเดียวตอนเรียน ปวชใน หลังจากนั้นก็มีคนมาคุยมาจีบด้วยแต่ก็ไม่ถึงกับตกลงเป็นแฟนกัน ช่วงปี1ถึงประมาณปี2เราไปไหนด้วยกันบ่อยพอสมควรคุยกันอยู่ในกลุ่มๆเดียวกัน แต่ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เราทั้งคู่ต้องห่างกันไป  ผมมีแฟนทำงานไปเรียนไปช่วงนั้นครอบครัวมีปัญหาเรื่องเงินค่อนข้างแย่มาก ผมจึงไปหางานทำเพื่อลดภาระรายจ่ายด้วย เพราะผมเองค่อนข้างใช่เงินเก่ง ส่วนเค้าเองก็เจอปัญหาชีวิตเลยไม่ค่อยได้เจอกัน แต่พอเวลาที่ช่วงใกล้สอบก็จะมาอ่านหนังสือกันตลอด ผมตอนนั้นก็มองเค้าเป็นเพื่อนไม่ได้คิดอะไรเนื่องจากผมเองตอนนั้นก็มีแฟนอยู่แล้วด้วย แต่ช่วงนั้นคะแนนสอบก็ไม่ดีเลยเพราะอาจจะทำอะไรหลายอย่างพร้อมกัน ไม่มีความรับผิดชอบแบ่งเวลาไม่ดีพอ อีกทั้งที่วิศวะ ม.นี้การเรียนกับข้อสอบค่อนข้างสุดขั้วมาก จนตอนหลังประมาณช่วงปี3ขึ้นปี4เราก็กลับมาคุยกันอีกมากกว่าเดิมเพราะผมกลัวเรียนไม่จบเพราะดรอปไปหลายวิชากว่าจะคิดได้ก็เกือบสายไปทำให้ต้องกลับมาตั้งใจเรียน เราเรียนด้วยกันหลายวิชาเพราะมีวิชาตกค้างเดียวกันเยอะ แล้วไม่นานผมก็เลิกกับแฟนด้วยเหตุหลายอย่าง(ถ้าเล่าคงอีกยาวมากไว้ทีหลัง)จนตอนหลังผมได้ไปฝึกงานด้วยกันที่นึงประมาณ2เดือนช่วงนั้นมีเหตุการณ์ที่แปลกมากๆหลายๆอย่างถ้าเล่าคงอีกนาน(ไว้ค่อยเล่า) เอาเป็นว่าอย่างกับฟ้าจงใจให้อะไรเกิดขึ้นช่วงเวลานั้นเราเรียนรู้กันเยอะมาก เรามีความรู้สึกดีๆให้กันอย่างบอกได้ชัด ผมเลยบอกเธอว่าจะเริ่มจีบเธอ โดยก่อนหน้านั้นเธอเองก็ไม่ได้มีแฟนมานานร่วม4-5ปี ทำให้ผู้ชายที่เข้าคุยของเธอค่อนข้างเยอะเลยก็พอเข้าใจมีทั้งคนตามตื้อตามจีบคนคุย ผมก็คุยกับเธอจีบเธอมาเรื่อยๆแล้วก็ตกลงเป็นแฟนกันตอนที่จีบกันได้ประมาณ 6เดือนอันนี้คือคร่าวๆการเป็นแฟน
เข้าเรื่องอาจจะมีย้อนไปมานิดหน่อย ผมเป็นคนที่พูดกับใครไม่ค่อยจะรู้เรื่องซื่อบื่อเข้าใจยากก็ว่าได้ อิอิ
อันนี้ผมจะพูดถึงผมแฟนผม แล้วก็คนที่ทักมาคุยกับแฟนผมหลักๆ 
ผู้ชายคนที่ผมบอกว่าเค้ามีแฟนแล้วแต่ก็ยังทักมาคุยกับแฟนผมบ่อยๆคือ เรื่องประมาณนี้แฟนผมไปรู้จักพี่คนนี้ผ่านเกมเกมนึง (อายุเค้าประมาณ33 ผมกับแฟนอายุเราประมาณ23) เมื่อช่วงเวลาถ้าจำไม่ผิดก็ประมาณใกล้ๆเคียงกับตอนที่ผมกับแฟนผมรู้จักกันเลย ตอนปี1 แต่ไม่แน่ใจใครรู้จักแฟนผมก่อนหลัง ขอย้อนกลับไปช่วงจีบกันผมว่าพี่คนนี้เค้ามาแปลกๆหรืออาจจะคิดไปเอง คือแฟนผมกับเค้าก็คุยกันมาเรื่อยๆเรื่องเกมเรื่องนั้นเรื่องนี้เยอะมาก ค่อนข้างสนิทกันมากเลยทีเดียวตอนแรกแฟนผมก็บอกว่าพี่ที่รู้จักในเกมเคยคุยด้วยกันมาเล่นเกมหลายเกมด้วยกัน ไม่มีอะไรบางทีก็ทักมาบ่อยๆ บางช่วงก็หายไปอะไรทำนองนั้น แฟนผมบอกมาผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรเท่าไหร่ตอนนั้น จนช่วงนึงแฟนผมมีหลานแล้วหลานก็พูดขึ้นมาว่าคุยกับพี่.....เหรอ หลานคิดว่าแฟนคุยกับพี่คนนั้น แต่จริงๆแล้วเป็นผม ผมก็เลยเริ่มเอ๊ะใจแล้วลองสักเกตุดูเค้าก็ทักมาบ่อยมากเลยช่วงที่ผมจีบแฟนผม ทุกวันเลยแทบจะว่าได้บางทีก็มีโทรคุยกันด้วยอาจจะไม่แปลกเพราะคนรู้จักกันมานาน แต่แปลกตรงที่ว่าคิดถึง บอกสวัสดี บอกฝันดี แซวเล่นรักนะจุ๊บไรงี้ ผมก็เริ่มสงสัยความสัมพันธ์มากขึ้น จนมารู้ตอนหลังจากปากแฟนว่าพี่เค้าเคยมาบอกชอบ ตอนนั้นพี่เค้าก็มีแฟนแล้วด้วย แล้วตอนนี้พี่เค้าก็ยังมีแฟนอยู่ก็ยังคุยกันอยู่ ผมก็ยอมรับนะว่าไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่เลย ระแวงด้วย แต่แฟนก็บอกว่าไม่มีอะไรแค่เคยชอบ ก็เลยถามแฟนผมว่าแล้วถ้าแฟนพี่เค้ารู้เค้าโอเคเหรอที่เค้ามาพูดอะไรแบบนี้ แฟนผมก็เลยบอกว่าพี่เค้าเคยบอกว่าแฟนพี่เค้ารู้ว่าเค้าคุยกับสาวๆเยอะ แต่ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า ผมก็งง คนอะไรเวลาว่างเยอะมาก ว่างทั้งวันทั้งคืนทักมาบ่อยจนแบบผมเคยน้อยใจ ระแวงกับแฟนเพราะเรื่องพี่คนนี้หลายครั้งอยู่ บางทีก็เหมือนปกป้องแต่มองอีกมุมแฟนผมก้มีเหตุผลของเค้า เวลาแฟนอยู่กับผมแฟนผมจะไม่ตอบพี่เค้าเพราะให้เกรียติผมเพราะรู้ว่าผมไม่ค่อยอยากให้คุยเท่าไหร่ แต่ผมก็ไม่เคยบอกให้เค้าเลิกคุยกันนะผมเชื่อใจแฟนผมนะเพราะอะไรหลายๆอย่างด้วย ผมพยายามจะเข้าใจแต่มันเข้าใจยากในหลายๆเรื่อง แต่เราก็ผ่านมาได้ตลอด คบกันก็ต้องมีทะเลาะกันบ้างไม่เข้าใจกันบ้างแต่เราก็ผ่านมาได้ตลอด จนช่วงวันเกิดแฟนพี่เค้าก็อยากจะมาหาแฟนผมแต่แฟนผมไม่ให้มา แฟนผมบอกว่าเค้าเคยจะมาหาหลายครั้งแล้ว เคยนัดหลายครั้งแล้วแต่ก็ปฏิเสธตลอด ถ้าแฟนผมคิดอะไรกับพี่คนนี้ก็คงคิดไปนานแล้ว  มันเลยทำให้ผมรักแฟนผมมากขึ้นอีก เข้าใจเค้าในเรื่องพี่คนนี้มากขึ้นเยอะแล้ว แทบจะหายระแวงในหลายๆเรื่องไปจะหมดเลยจนตอนหลังผมกับแฟนตั้งสเตตัสคบกัน แล้วเค้าก็ไม่ค่อยได้มาคุยกับแฟนผมสักพักนึงทะเลาะอะไรกันสักอย่างด้วย แล้วแฟนผมก็บอกว่าหลังๆเค้าอัพรูปไปไหนมาไหนกับแฟน เที่ยวกับแฟน ปกติไม่ขึ้นหรือยังไงอันนี้ก็ไม่รู้เพราะผมไม่มีเพื่อนกับเค้า ฟังแต่ที่แฟนบอกมา แล้วก็หายไปสักพักเลยไม่ได้คุยกัน จนตอนหลังแฟนผมมาบอกผมว่าพ่อของพี่คนนั้นเสียชีวิต เราควรไปแสดงความเสียใจไหม อย่างน้อยก็รู้จักกันมานาน ผมก็บอกไปว่าก็ดีนะไปแสดงความเสียใจกับเค้าก็ดี ไหนก็รู้จักกันมานานเค้าเองก็คงอยากไปบอกพี่เค้าแหละดูแล้ว แต่ให้เกรียติผมมาบอกผม น่ารักมาก แล้วหลังจากนั้นไม่นานแฟนผมก็มาบอกอีกว่าพี่เค้าทักมาหาแล้วบอกประมาณเครียดเรื่องพ่อก็เลยคุยไป เค้าดีใจมากที่แฟนผมกลับไปคุยกับพี่เค้า  ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้วก็คิดในใจว่าเดี๋ยวสักพักจะกลับมาคุยกับแบบแต่ก่อนไหม แล้วไม่กี่วันแฟนผมก็มาบอกว่าพี่เค้าทักมาแบบเหมือนแต่ก่อนเหมือนปกติตอนที่ไม่ได้ทะเลาะกันแล้วหายไป ผมก็เริ่มแบบกลับมากังวล ว่าถ้าคนมันไม่ได้คิดอะไรจะกลับมาคุยกันทำไมวะ อีกใจก็แบบแฟนผมอ่าคงไม่มีอะไรแน่ๆ แต่ไม่รู้พี่คนนั้นมาแบบไหน แต่ก็ไม่ได้อะไรก็ปล่อยไป ก็ทักมาตลอด แล้วพอเวลาเราทะเลาะกันพี่เค้าก็จะทักมาคุยตลอดมันคงบังเอิญเนอะ ถ้าผมบอกให้แฟนเลิกคุยกับพี่คนนี้ก็ดูไร้สาระเกิน แต่ใครจะเข้าใจความรู้สึกผมบ้างนะเราก็ไม่อยากให้แฟนไปคุยกับคนที่เคยมาชอบป่าววะ ถึงจะรู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วก็เถอะ ???? ควรทำไงดี เครียดนะ  ผมเชื่อใจแฟนผมนะผมรักเค้านะ แต่ผมแค่รุ้สึกแบบไม่ชอบเท่าไหร่ บางทีมันก็น้อยใจนะที่จะต้องมาเจออะไรแบบนี้ถ้าคุยกันไม่บ่อยจะไม่ว่าเลยนี่บ่อยขึ้นทุกที กลัวจะไปเป็นเหมือนแต่ก่อน ไม่จำเป็นต้องทักมาคุยกันทุกวันก็ได้ป่ะ หึงนะห่วงนะหรือไม่มีสิทธิพอ 
ผมควรทำไงดีบางทีอาจจะไม่มีอะไรก็ได้เนอะมองโลกในแง่ดี แต่บางทีมันก็คอยมาทำให้ผมเครียดๆ