สวัสดีค่ะ เราเป็นพนักงานร้านสะดวกซื้อแห่งนึงในกรุงเทพ เดิมทีเราเป็นคนต่างจังหวัด เข้ามาทำงานในกรุงเทพ แล้วก็อาศัยอยู่กับแฟนซึ่งเป็นผู้ชาย แรกๆทุกอย่างก็ไปได้สวย เราเพิ่งมาทำงานได้ประมาณ3-4เดือนเองค่ะ แล้วเดือนที่แล้ว ก็ที่ร้านก็ได้รับพนักงานคนใหม่มา ซึ่งก็คือทอมคนนั้นนั่นแหละค่ะ จริงๆเขาเคยทำที่ร้านนี้มาก่อนเราแล้ว แต่ว่าลาออกไปช่วงที่เราเข้าไปทำงานใหม่ๆพอดี แล้วผ่านไป2-3เดือน เขาก็กลับมาทำอีก เรื่องมันเริ่มจากเราทำงานผลัดเดียวกับทอมบ่อยๆ เจอหน้ากันบ่อย แทบจะทุกวันเลย แรกๆก็ไม่ได้อะไรค่ะ พออยู่ด้วยกันไปสักพัก ทอมก็เริ่มสนิทกับเรามากขึ้น ซึ่งแฟนเราที่เป็นผู้ชายก็ไม่ชอบใจนัก ตอนแรกเราก็คิดแค่ว่าเป็นเพื่อนกัน แล้วด้วยความที่เราเป็นคนร่าเริงอยู่แล้ว อยู่ด้วยก็มีแต่เสียงหัวเราะ ทำให้ทอมหลุดพูดกับเราออกมาประโยคนึงว่า "เสียดายเนอะ เราน่าจะเจอกันให้เร็วกว่านี้" เราก็เลยตอบว่า "ใช่ๆ" ตอนนั้นเราคิดว่า ถ้าเจอกันเร็วกว่านี้ก็คงจะสนิทกันกว่านี้ ไม่ได้คิดไปถึงเรื่องแบบนั้นเลยค่ะ เพราะเรารู้ว่าทอมเขามีแฟนอยู่แล้ว แถมเป็นคนแถวบ้านเกิดเราด้วย หลังจากนั้นเวลาผ่านไป เราก็สนิทกันมากขึ้น ทอมพาเราไปเที่ยว พาเราไปหาพ่อแม่ พาเราไปบ้าน ทำทุกอย่างเหมือนว่าเป็นแฟนกัน เวลาขับรถก็ชอบดึงมือเราไปกอด หอมแก้มเรา จูบเรา อ้อนเรา คือทำทุกอย่างที่แฟนเขาทำกันจริงๆค่ะ ซึ่งทอมรู้ว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว แล้วเราก็รู้ว่าทอมมีแฟนแล้ว แต่เราไม่ได้บอกเรื่องนี้ให้แฟนเรารู้ ทอมเองก็ไม่ได้บอกให้แฟนเขารู้ เรารู้สึกว่า เรามีความสุขเวลาอยู่กับทอม มีความสุขพอๆกันเวลาอยู่กับแฟน ใช่ค่ะ เราหลงรักทอมคนนี้เข้าให้แล้ว เราก็ตกลงกับทอมว่า เรื่องนี้จะไม่ให้ใครรู้ แต่เพื่อนที่ทำงานก็รู้บ้าง เพราะอาการของเราสองคนมันฟ้องเวลาอยู่ด้วยกัน แล้วอาทิตย์ที่ผ่านมา ทอมทะเลาะกับแฟนจนต้องเลิกกัน เราก็ทำอะไรไม่ได้เนอะ ได้แต่บอกให้สู้ๆ อย่างน้อยก็ยังมีแฟนอีกคนนึงนะ (ทอมมีแฟน2คน ไม่รวมเรานะ คนที่เลิกไปคือคนที่อยู่แถวบ้านเกิดเรา) ยังเหลืออีกคนนึง เรื่องนี้เราก็รับรู้มาตลอด แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะ ทอมชอบพูดถึงบรรดาแฟนๆกับแฟนเก่าทั้งหลาย ถามว่าเสียใจมั้ย ก็ไม่นะ แต่ให้บอกว่าไม่รู้สึกอะไรเลย มันก็ไม่ใช่อ่ะ มันเจ็บนะ เจ็บแบบหน่วงๆอ่ะ บอกไม่ถูก หลังจากที่ทอมเลิกกับแฟน ทอมก็บอกเราว่า ให้เราออกมาหาหอเช่าอยู่ข้างนอก ไม่อยากให้เราอยู่กับแฟนแล้ว เราก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยบอห จะลองดูแล้วกัน เพราะแฟนเราขี้หึงมากๆ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ที่แฟนเราจะปล่อยเราออกไปเช่าหออยู่ข้างนอก แล้วมันก็เป็นแบบที่เราคิด แฟนเราบอกว่า อยู่ด้วยกันแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว จะออกไปหาห้องอยู่อีกทำไม แล้วเมื่อคืน เราเจอกับทอมที่ทำงาน ทอมก็พูดขึ้นมาว่า ทอมบอกแฟนอีกคนที่เหลืออยู่แล้วนะ ว่าอีก2เดือนจะออกมาเช่าหออยู่กับเรา เราห็ห้ะ!!? ตอนนั้นสีหน้าทอมจริงจังมากๆ เราก็ลำบากใจเนอะ ไม่รู้จะทำยังไง😟 เราก็เลยบอกว่า เราอาจจะไม่ได้ออกมาเช่าอยู่นะ เพราะแฟนเราไม่ให้ออกมา แล้วทอมก็เหมือนจะไม่พอใต ทอมเขานิ่งไปเลยอ่ะ เราก็ไม่รู้เนอะว่าเราทำผิดอะไรตรงไหน แล้วพอเรากลับมาถึงบ้านแฟน ทอมเขาก็ส่งข้อความมาบอกว่า "เราห่างกันดีมั้ย หนูจะได้อยู่กับแฟนไง" ทอมเขาเรียกแทนเราว่าหนู เราก็อึ้งไปเลย แล้วอึ้งไปกว่านั้น คือทอมส่งมาว่า "พี่ว่าพี่จริงจังกับหนูไปแล้ว" อึ้งจ้าา ยังไม่จบ ยังบอกอีกว่า "พี่รู้สึกว่าพี่จริงจังอยู่คนเดียว" เอิ่มมมม เราก็ถามนะว่าจะห่างกันจริงๆหรอ เฝทอมเขาก็ตอบว่าใช่ แบบนี้เราควรทำไงดีอ่ะ ปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อยๆหรอ หรือเราควรจะต้องไปง้อทอม หรือเราควรจะออกไปอยู่ข้างนอก อย่างที่ทอมบอก หรือยังไง ตอนนี้เราไม่รู้เลยว่าทอมเขาคิดอะไรอยู่ เขารู้สึกยังไง มันคาใจมากๆเลยอ่ะ ช่วยด้วยค่ะ😭😭😭