ถามหัวกระทู้เลยครับ รู้สึกเบื่อแฟนเบื่อแบบไม่มีเหตุผล แต่พอบอกเลิกไปแล้วทำไมรู้สึกผิดมาก
อยู่กันมาหลายปีไม่เคยทะเลาะกันอาจมีงอนกันก็บ้างแต่ก็แปปเดียว ผมกับแฟนเหมือนกันตรงที่เป็นคนอะไรก็ได้กินง่ายอยู่ง่าย ผมจะทำอะไรก็ไม่เคยขัด เธอจะทำอะไรผมก็ไม่ขัด เธอเป็นผู้หญิงธรรมดามากถ้าเทียบกับแฟนเก่าที่ผ่านมาคือไม่มีอะไรโดดเด่นกว่าเลยนอกจากนิสัยที่เป็นคนง่ายๆสบายๆ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เราชอบเที่ยวเหมือนเวลาหยุดงานตรงกันก็จะไปเที่ยวกันตลอด แต่พักหลังไม่ค่อยมีเวลาไปไหนด้วยกันเพราะงานเยอะด้วยกันทั้งคู่
ผมพยายามคิดมาตลอดว่าอะไรที่ทำให้ผมเบื่อ เธอเปลี่ยนหรือผมเปลี่ยน จากไม่เคยทะเลาะกันไม่คุยกันแค่ข้ามคืนก็กลายเป็นข้ามวันข้ามอาทิตย์จนข้ามเดือน เหตุผลหลักเลยเกิดจากเพื่อนที่ทำงาน แน่นอนว่าเป็นผู้หญิงแล่ะ เพื่อนผมส่งไลน์มาคุยงานบ้างคุยเล่นบ้างก็มีแซวกันขำๆ บ้าง แฟนผมมาอ่านไลน์เจอก็ไม่พอใจและระแวงว่าผมกับเพื่อนจะมีอะไรเกินเลย เพราะทำงานที่เดียวกันต้องเจอกันคุยกันตลอด แฟนผมบอกถ้าแค่เพื่อนจริงๆ ก็จะไม่ถามอีก หลังจากวันนั้นความรู้สึกผมก็เปลี่ยนไป รู้สึกได้ว่าแฟนผมเริ่มไม่ไว้ใจและยังระแวงเพื่อนผมอยู่ มันรู้สึกอึดอัดนะ กับเพื่อนก็ต้องทำงานด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน มันก็ต้องมีโทรคุยกันบ้าง เวลาจะไปไหนกับเพื่อนต้องคอยปิดแฟนตลอดเพราะไม่อยากมีปัญหาสุดท้ายพอเธอมารู้ทีหลังเพราะเห็นรูปถ่ายในมือถือก็เป็นเรื่องอีก เธอชอบพูดเรื่องเดิมๆปัญหาเดิมๆ ผมเบื่อที่จะตอบคำถามเดิมๆ ก็เลยปล่อยเลยตามเลยอยากจะคิดจะอะไรก็แล้วแต่ เพราะผมก็ไม่รู้จะเอาอะไรมาแก้ตัว สุดท้ายก็ไม่พอใจกันโกรธกัน พอต่างคนต่างไม่พูดไม่คุยก็เริ่มอยู่มุมใครมุมมันโลกใครโลกมัน ยอมรับว่าผมก็เริ่มไม่ได้ใส่ใจเธอด้วยมัน จนวันนึงผมรู้สึกอึดอัดมากเลยพูดกับเธอว่าผมไม่เหมือนเดิมแล้วอยู่กันแบบนี้มันเธอความสุขหรอเลิกกันดีกว่ามั้ย เธอก็เงียบไปแล้วบอกว่าขอเวลาทำใจก่อนยังไม่อยากไปไหน แล้วก็แอบไปร้องไห้คนเดียว ตอนนั้นผมก็รู้สึกนะมันใจหายบอกไม่ถูกคิดว่าพูดออกไปแล้วจะสบายใจแต่ทำไมรู้สึกอึดอัดกว่าเดิม นี่ก็ผ่านไป10กว่าวันแล้วเธอก็ยังอยู่กับผมยังใช้ชีวิตประจำวันเหมือนเดิมเธอทำทุกอย่างให้ผมเหมือนเดิมอย่างที่เคยทำ แต่ก็ดูออกว่าร้องไห้ตลอดแค่ไม่ได้ร้องให้ผมเห็นแค่นั้น
รู้สึกผิดมากจากที่เห็นเธอยิ้มหัวเราะมาตลอดแต่ผมทำให้เธอกลายเป็นคนเศร้า บางอารมณ์ก็รู้สึกแว้บขึ้นมาว่าไม่อยากเลิกนะ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกเบื่อที่ไม่มีเหตุผลจริงๆ ผมควรจะทำยังไงต่อไป?
เบื่อแฟนแบบไม่มีเหตุผล บอกเลิกไปแล้วแต่กลับรู้สึกผิด?
อยู่กันมาหลายปีไม่เคยทะเลาะกันอาจมีงอนกันก็บ้างแต่ก็แปปเดียว ผมกับแฟนเหมือนกันตรงที่เป็นคนอะไรก็ได้กินง่ายอยู่ง่าย ผมจะทำอะไรก็ไม่เคยขัด เธอจะทำอะไรผมก็ไม่ขัด เธอเป็นผู้หญิงธรรมดามากถ้าเทียบกับแฟนเก่าที่ผ่านมาคือไม่มีอะไรโดดเด่นกว่าเลยนอกจากนิสัยที่เป็นคนง่ายๆสบายๆ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เราชอบเที่ยวเหมือนเวลาหยุดงานตรงกันก็จะไปเที่ยวกันตลอด แต่พักหลังไม่ค่อยมีเวลาไปไหนด้วยกันเพราะงานเยอะด้วยกันทั้งคู่
ผมพยายามคิดมาตลอดว่าอะไรที่ทำให้ผมเบื่อ เธอเปลี่ยนหรือผมเปลี่ยน จากไม่เคยทะเลาะกันไม่คุยกันแค่ข้ามคืนก็กลายเป็นข้ามวันข้ามอาทิตย์จนข้ามเดือน เหตุผลหลักเลยเกิดจากเพื่อนที่ทำงาน แน่นอนว่าเป็นผู้หญิงแล่ะ เพื่อนผมส่งไลน์มาคุยงานบ้างคุยเล่นบ้างก็มีแซวกันขำๆ บ้าง แฟนผมมาอ่านไลน์เจอก็ไม่พอใจและระแวงว่าผมกับเพื่อนจะมีอะไรเกินเลย เพราะทำงานที่เดียวกันต้องเจอกันคุยกันตลอด แฟนผมบอกถ้าแค่เพื่อนจริงๆ ก็จะไม่ถามอีก หลังจากวันนั้นความรู้สึกผมก็เปลี่ยนไป รู้สึกได้ว่าแฟนผมเริ่มไม่ไว้ใจและยังระแวงเพื่อนผมอยู่ มันรู้สึกอึดอัดนะ กับเพื่อนก็ต้องทำงานด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน มันก็ต้องมีโทรคุยกันบ้าง เวลาจะไปไหนกับเพื่อนต้องคอยปิดแฟนตลอดเพราะไม่อยากมีปัญหาสุดท้ายพอเธอมารู้ทีหลังเพราะเห็นรูปถ่ายในมือถือก็เป็นเรื่องอีก เธอชอบพูดเรื่องเดิมๆปัญหาเดิมๆ ผมเบื่อที่จะตอบคำถามเดิมๆ ก็เลยปล่อยเลยตามเลยอยากจะคิดจะอะไรก็แล้วแต่ เพราะผมก็ไม่รู้จะเอาอะไรมาแก้ตัว สุดท้ายก็ไม่พอใจกันโกรธกัน พอต่างคนต่างไม่พูดไม่คุยก็เริ่มอยู่มุมใครมุมมันโลกใครโลกมัน ยอมรับว่าผมก็เริ่มไม่ได้ใส่ใจเธอด้วยมัน จนวันนึงผมรู้สึกอึดอัดมากเลยพูดกับเธอว่าผมไม่เหมือนเดิมแล้วอยู่กันแบบนี้มันเธอความสุขหรอเลิกกันดีกว่ามั้ย เธอก็เงียบไปแล้วบอกว่าขอเวลาทำใจก่อนยังไม่อยากไปไหน แล้วก็แอบไปร้องไห้คนเดียว ตอนนั้นผมก็รู้สึกนะมันใจหายบอกไม่ถูกคิดว่าพูดออกไปแล้วจะสบายใจแต่ทำไมรู้สึกอึดอัดกว่าเดิม นี่ก็ผ่านไป10กว่าวันแล้วเธอก็ยังอยู่กับผมยังใช้ชีวิตประจำวันเหมือนเดิมเธอทำทุกอย่างให้ผมเหมือนเดิมอย่างที่เคยทำ แต่ก็ดูออกว่าร้องไห้ตลอดแค่ไม่ได้ร้องให้ผมเห็นแค่นั้น
รู้สึกผิดมากจากที่เห็นเธอยิ้มหัวเราะมาตลอดแต่ผมทำให้เธอกลายเป็นคนเศร้า บางอารมณ์ก็รู้สึกแว้บขึ้นมาว่าไม่อยากเลิกนะ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกเบื่อที่ไม่มีเหตุผลจริงๆ ผมควรจะทำยังไงต่อไป?