ที่จริงแล้วอายุ21 เรียนปีสามแล้ว แต่ไม่เคยมีแฟนเลย  ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกนะ มันก็มีหลายคนละมั้งที่เรียนจบไปแล้วแต่ยังไม่เคยมีแฟนเลย
แต่มีหลายคนบอกเราว่า เรียนมหาลัยแต่ไม่เคยมีแฟนเลย จบไปก็ไม่มีโอกาสมีแฟนแล้วนะ
ล่าสุดตอนพักเรียนเราไปทำงาน รุ่นพี่ที่ทำงานก็บอกแบบนั้น "ดูพวกเราชิยังไม่ได้ทำอะไรเลย แต่งงานแล้ว รีปๆหาแฟนจะได้ไม่มาเสยดายที่หลังเหมือนพวกพี่ ถ้าทำงานแล้วก็ไม่มีโอกาสแล้วนะ"
ทำไงดีอ่ะ เรามีเวลาอีกแค่ปีกว่า ต้องลองมีแฟนสักคั้งก่อนเรียนจบ ถ้าสะหนิดกันมันก็ไม่ยากนะ แต่ก่อนจะพัฒนาการไปเถิงละดับนั้น มันต้องทำยังไง มันยากนะตอนเรี่ม แล้วถ้าต้องแชัทคุยกันทุกวันจะหาอะไรมาชวนเขาคุยอ่ะ กลัวโดนเขาเบื่อไปชะก่อน จะจีบผู้ชายก็ดูฝืนๆยังไงไม่รู้ กลัวที่สุดคือทำตัวเองขายหน้าต่อหน้าผู้ชาย เคยขายหน้า เผลอทำอะไรเปี่นๆบ่อยๆ เลยโดนผู้ชายหัวเราะเยาะให้บ่อยๆ บางคั้งเขาก็มองเราแบบตัวปะหลาด ทำให้เรารู้สึกอึดอัดทุกคั้งที่อยู่ต่อหน้าผู้ชาย ต้องค่อยละวังละแวงว่าตัวเองจะเผลอทำอะไรขายหน้าไหม เขาจะมองว่าเราแปลกมั้ง หลืว่าขี้เหล่ แล้วอยากแกล้ง        ก็เคยโดนมาแล้ว
ตลอดละ เพื่อนในห้องชอบแชว ที่เจ็บสุดคือตอนมอต้นเคยโดนผู้ชายที่ตัวเองชอบกับเพื่อนๆของเขาดูถูกหัวเราะเยาะ แกล้ง ก็เลยไม่มีความมั่นใจรู้สึกกลัวมากๆ ว่าผู้ชายคนอื่นจะมองเราแบบที่พวกนั้นมอง เป็นเด็กเอ๋ออะไรประมารนั้น
ขอคำแนะนำหน่อยได้ว่า จะเข้าหาผู้ชายต้องทำยังไง ต้องลบความรู้สึกอึดอัดนี้ไปยังไง  เข้าสังคมก็ไม่เกั่งด้วย เลยอยากรู้ว่าคนเขาเป็นแฟนกันเขาต้องทำไงต้องเจอกันบ่อยไหม ต้องไปกินเข้าด้วยกันบ่อยไหม? แล้วเวลาที่เราตกลงเป็นแฟนกับผู้ชายคนหนึ่งมันต้องใช้เวลานานไหมกว่าเขาและเราจะรู้สึก เป็นธรรมชาติ สะหนิด แล้วไม่ต้องอึดอัด ช่วยแชร์ประสบการณ์ให้ฟังหน่อยได้ไหมค่ะ