ถึง แม่ทองเอกและพ่อชบา เอ้ย ถึงพ่อทองเอกและแม่ชบา ณ ท่าโฉลง

หลายๆ อย่างในตัวพวกเอ็งนี่ทำข้าสับสนจริงๆ

ก่อนอื่นข้าต้องขอเท้าความถึงที่มาที่ไปของจดหมายฉบับนี้ก่อน ตั้งแต่ข้าได้รู้จักพวกเอ็งมาเดือนกว่าๆ พวกเอ็งทำข้านอนไม่ค่อยจะหลับ นี่เป็นมาตั้งแต่แม่ชบาควงดาบไล่ฟันครูที่สอนเพลงดาบด้วยอารมณ์กราดเกรี้ยว พ่อทองเอกไล่เกี้ยวสาวในตลาดหรือโดยฟาดด้วยไม้เรียว เทียวไล้เทียวขื่ออยากเรียนยา ไปหาสมุนไพรถึงเหมือนชลฯ จนมาฉ่อยจีบกันในงานวัด มาถึงตอนนี้พวกเอ็งก็จัดงานแต่งเป็นฝั่งเป็นฝากันไปแล้ว อาจจะยังไม่ได้โครมคราวกันเป็นเรื่องเป็นราวก็เรื่องของพวกเอ็งนะ ข้ารู้ พ่อหมอรอได้ ออกจะเป็นคนรอเก่ง ^ ^

ถึงข้าจะรู้จักพวกเอ็งมาไม่นาน แต่ก็อยากจะบอกพวกเอ็งว่าข้านี่รู้จักเกือบทุกซอกทุกมุมของท่าโฉลงเลยนะ ทำไมนะรึ นอกจากจะดูสดแล้ว ข้ายังย้อนดูพวกเอ็งอีกรอบ หรือสอง หรือสาม...ก็มีบ้างล่ะนะที่สี่ กว่าจะถึงวันพรุ่งที่จะได้เจอพวกเอ็งอีกครั้ง ข้าก็อยากจะบอกพวกเอ็งว่า

แม้สภาพข้าตอนนี้ไม่ต่างจากพวกเอ็งหลังคืนส่งตัวก็เหอะ

ข้าก็แปลกใจกับตัวเองไม่น้อย ทำไมถึงเป็นเอาหนักขนาดนี้ จะว่าไปโดนตัวไหนมาก็ไม่ใช่ แค่ข้าเห็นพวกเอ็งก็เตรียมเกร็งท้อง กอดหมอนไว้เรียบร้อยแล้ว แต่บางทีพวกเอ็งก็มาแปลก ทำข้าร้องไห้เสียอย่างนั้น เดาอารมณ์เรื่องราวพวกเอ็งไม่ค่อยจะถูก อันที่จริงเรื่องราวของพวกเอ็งมันก็ไม่มีอะไรเลยนะ วนไปเวียนมาอยู่ในท่าโฉลงนั่นล่ะ แต่ทำข้ายกเลิกทุกนัดในวันพุธและพฤหัส มาเฝ้าหน้าจอรอดูรอเผือกเรื่องราวของพวกเอ็ง ท่าโฉลงของพวกเอ็งน่าอยู่ดีนะ ร่มรื่นสบายตา มีสมุนไพรหลายอย่างที่ข้ารู้จักบ้าง ไม่รู้จักบ้าง แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่รู้จัก มารู้จักครูพักลักจำไปกับแม่ชบานั่นแหละ แต่ที่สำคัญคือ นั่งดูพวกเอ็งไปสบายตาและสบายใจดี มีบ้างที่แบบว่า...ขวาง...หูขวางตาข้าไปบ้าง น้อยนิดจนข้าก็ทำเป็นมองผ่านไป

เอาล่ะข้าก็เท้าความมาเสียก็เยอะ ข้าอยากจะบอกทองเอกก่อนเลยว่า เอ็งทำข้าลืมพี่โชน พี่มาก หลาวเปิง แฟนเก่าข้าไปสิ้น เอ็งช่างทะเล้น ทะลึ่งตึงตัง จริงจัง เอางานเอาการ โกรธเกรี้ยว เสียใจ แบบรวมไว้ในคนคนเดียว แค่เห็นเอ็งทำตลกหน้าตาย ข้าก็ขำกลิ้งหงายหลังแล้ว “จะมีแต่ความนุ่มนวล และจะไม่ให้มีเสียงเล็ดลอดออกไปได้เลยครับ” หรือ “แถมขัดหลัง ถูขี้ไคล ทำปูไต่ให้ด้วยนะ” โอ้ย!! เอ็งดูน่ารักน่าเอ็นดู สะดีดสะดิ้งหวงตัวจนข้าก็สับสนไปบ้าง แต่ข้าเชื่อจริงๆ นะว่าเอ็งเป็นหมอยาที่เก่งเอามากๆ เวลาเอ็งปรุงยา มันช่างน่าดูไปเสียหมด ข้าจ้องหน้าเอ็งตลอดเวลารอลุ้นว่าเอ็งจะพูดอะไร ทำอะไร เวลาที่เอ็งร้องไห้ตอนปู่เอ็งเสีย ข้าก็ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรไปด้วย เวลาเอ็งอยู่กับแม่ชบาหรือเพื่อนเอ็งที่ไร หัวเราะอมยิ้มจนตีนกาขึ้น มาส์กหน้าข้าเปลืองไปกับพวกเอ็งหลายอยู่

มาถึงแม่ชบาบ้าง เอ็งนี่มันตัวฮาแห่งท่าโฉลงขนานแท้เลยนะ คงได้จากชงโคเพื่อนเอ็งและแม่เล็กของเอ็งมาเยอะ สีสันบนใบหน้าเอ็งวันนั้น ทำข้าวนไปเวียนมาอยู่ในยูทูบเกินกว่าสี่รอบ ตอนดูสดข้าก็เกือบสำลักน้ำส้ม ดูไปกี่รอบข้าก็ยังนั่งขำอยู่ ถึงเอ็งจำทำตัวเกินงามตามทองเอกไปถึงเมืองชลฯ แต่ข้าก็เข้าใจได้ เอ็งคงคิดว่าไม่มีอะไรทำเอ็งได้หรอก แม้แต่ศิษย์ครูดาบเดียวกันเอ็งก็ไล่ฟันพวกมันจนหัวแบะ อย่างที่ทองเอกนินทาเอ็งว่า น่ากลัวกว่างู ก็เอ็งนี่แหละ แหกกฏความเป็นกุลสตรีโบราณเสียสิ้น แต่เอ็งคงลืมไปว่าอะไรก็ไม่น่ากลัวเท่ากับใจตัวเองเวลาอยู่ใกล้กับทองเอกหรอกนะ friend zone ใช้ได้กับไอ้กล้าคนเดียวเท่านั้นแหละ ถึงเอ็งจะแก่นกล้าไปบ้าง แต่เอ็งก็น่ารัก น่าหยิก น่าหยอก ทองเอกอยู่ใกล้แล้วสบายใจโขอยู่ แม้แต่ตอนเอ็งทำหน้าบูดบึ้ง คนอะไรงอนได้น่าง้อเอามากๆ เหมือนข้าเคยอ่านผ่านตากับประโยคนี้มาบ้าง “ผมชอบแกล้งเค้า เค้างอนแล้วน่ารักครับ” ท่าจะจริง เดี๋ยวๆ ส่วนความอยากรู้อยากเห็นเรื่องเรียนยาของเอ็งทำข้าอยากรู้ไปด้วย ตากลมแป๋วเหมือนเด็กน้อยอยากรู้อยากเห็น ดูรวมๆ แล้วมีเสน่ห์เหลือเกิน

ข้าเขียนมาก็ไม่ยาวมาก เอ็งคงอ่านกันจบ ฝากบอก แม่ชงโค เปียก ตุ่น พ่อเพิ่ม แม่รำเพย แม่เยื้อน แม่สายหยุด ด้วยว่าขอบคุณที่ให้ความร่วมมือกันดีมากกับงานแต่งของเอ็ง ข้ารักพวกเขามาก ฝากบอกท่านขุนให้เพลาๆ เรื่องหวงลูกสาวลงบ้าง ลูกสาวไม่น่าห่วงเท่าไหร่ ห่วงคนที่ลูกสาวไปอยู่ด้วยจะเหมาะกว่า ฝากบอกไอ้กล้าว่าข้าดีใจที่มันทำใจเรื่องพวกเอ็งได้ แม่ผ่องจะได้มีความสุขไปด้วย ระวังแม่หมอมั่นไว้ดีๆ ไหนจะโรคร้ายในท่าโฉลงที่จะมีต่อไปอีก ฝากไปเคาะบัวปู่หมอด้วยบอกว่าข้าคิดถึง ส่วนพวกเอ็งสองคนก็โครมครามกันซะที

เจอกันวันพรุ่ง

ด้วยรักนะจ๊ะ