เริ่มเเรกเลยเราเป็นพนักงานส่งอาหารขอไม่เอ่ยชื่อบริษัทครับ เราได้ไปส่งอาหารให้ลูกค้าคนนึงที่ซอยนานา เเละปรากฏว่าเค้าเป็นกระเทย พอเอาอาหารให้เเล้วเค้าบอกไม่มีเงินสดให้ โอนไปได้ไหม ผมเลยบอกว่าโอนได้ครับ เเต่ผมจำเลขที่บัญชีไม่ได้ เลยเลื่อนหาอยู่นาน จนกระเทยบอกว่าเค้ามาข้างในห้องก่อนเดี๋ยวเเมลงเข้าห้อง เราก็เข้าไปในห้องจนโอนเงินเสร็จ กระเทยได้วานให้ไปซื้อของให้ ซิ่งมันก็ไม่ได้อยู่ไกลเราเลยตกลงไปซื้อให้ เเละเค้าให้ค่าจ้างต่างหาก พอมาถึงเอาของที่กระเทยสั่งมาส่งเค้าก็บอกว่าเค้ามาเช็คของข้างในก่อน ด้วยความที่เราไม่ได้คิดอะไรเลยเข้าไปอีกครั้ง ครั้งนี้กระเทยเริ่มมาลวนลามผม
มาจับอวัยวะเพศผม เเละมันเป็นปฏิกิริยาอย่างนึงเมื่อมีคนอื่นมาจับมันก็จะเริ่มตั้งโด่ หลังจากนั้นกระเทยก็
ถอดเสื้อเเละจับหน้าผมยัดนม ผมยอมรับครับว่าเริ่มมีอารมณ์บวกกับทำอะไรไม่ถูกได้เเต่ตัวเเข็งเเละนั่งนิ่งๆ จนได้มีอะไรกันเเบบที่ว่าเราไม่ได้ตั้งใจ เรารู้ตัวว่าผิดเเต่มันดันทำมาเเล้วมันมาเเก้อะไรไม่ได้เเล้ว
หลังจากที่เสร็จกิจผมได้ขี่มอไซค์กลับบ้าน ระหว่างทางกลับบ้านผมได้ถ่มน้ำลายตลอดทาง บางครั้งก็อ้วกออกมา เเละมาคิดในใจทีหลังว่าทำ ทำไม ทำลงไปได้ยังไงทั้งๆที่มีเเฟนอยู่เเล้ว เเฟนผมเป็นผู้หญิงนะครับน่ารัก สวยด้วย พอขี่รถถึงบ้านผมได้รีบวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างไวเเละอาบหลายรอมมาก เพราะเราพึ่งมารู้สึกรังเกลียด เเละไม่อยากจะเชื่อตัวเองว่าได้อะลงไป
หลังจากนั้นเริ่มมานั่งคิดเเละร้องไห้ไปด้วยว่าจะทำยังไงดีเพราะยอมรับว่ารู้สึกผิดมากๆ จึงได้โทรปรึกษาเพื่อนที่เคยมีอะไรกับกระเทยทั้งที่มีเเฟนอยู่เเล้ว เพื่อนเเนะนำว่าเก็บเรื่องเงียบๆไว้ไม่ต้องบอกใคร เเต่สุดท้ายผมก็ได้สารภาพกับเเฟนว่ามีอะไรกับกระเทยมา ผมยอมรับว่าทำใจไม่ได้กับสิ่งที่จะตามมาหลังจากสารภาพไป เเต่เราไม่อยากปิดบังเเฟนไว้ เเละคิดในใจว่าจะต้องปิดบังไปอีกนานเเค่ไหน
พอเราได้บอกเเฟนไปว่าไปมีอะไรกับกระเทยมา เเฟนผมได้ร้องไห้ออกมาเเบบเสียจมากๆ ผมก็ยิ่งรู้สึกเเย่รู้สึกผิดเเต่ไม่รู้จะทำยังไงดีเลยร้องไห้ด้วย เรารู้สึกพลาดมาก มากที่สุดในชีวิตเลยที่ทำเเบบนี้ลงไป ด้วยความที่เราสองคนรักกันมากเเฟนผมจึงให้อภัย เเต่เเฟนผมก็รับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น พอผมเห็นว่าเเฟนให้อภัยผมรู้สึกดีใจมากจนร้องไห้ เเต่ก็รู้สึกว่าทำไมเราถึงหน้าด้านขนาดนั้น ที่ไปรับการให้อภัยของเเฟน เพราะตัวเองยังไม่อยากให้อภัยตัวเองเลยเเต่ เเฟนเรากลับให้อภัย ตอนนี้ผมรู้สึกเเย่ รู้สึกเครียดมาก ไม่รู้ว่าต่อจากนี้เราจะทำยังไงดี เเต่เราก็ได้สัญญากันเเฟนเเล้วว่าจะไม่ให้มีเรื่องเเบบนี้เกิดขึ้นอีก เเละจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด
เเต่ตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกเครียด รู้สึกไม่ดี รู้สึกว่าสิ่งที่เราได้ทำลงไปมันหนักหนา เเต่ทำไมถึงได้โอกาสมาง่ายดาย เราสงสารเเฟนเรามาก ทุกวันนี้เครียดจนกินไม่ลง นอนเเทบไม่หลับ ภาพอีกระเทยตามหลอกหลอน ผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ
ช่วยเเนะนำทีครับ นี่ก็กระทู้เเรกของผมด้วยถ้าพิมพ์ผิดหรือไม่ดียังไงขอโทษด้วยนะครับ
สารภาพกับเเฟนว่าไปมีอะไรกับกระเทยมา
มาจับอวัยวะเพศผม เเละมันเป็นปฏิกิริยาอย่างนึงเมื่อมีคนอื่นมาจับมันก็จะเริ่มตั้งโด่ หลังจากนั้นกระเทยก็
ถอดเสื้อเเละจับหน้าผมยัดนม ผมยอมรับครับว่าเริ่มมีอารมณ์บวกกับทำอะไรไม่ถูกได้เเต่ตัวเเข็งเเละนั่งนิ่งๆ จนได้มีอะไรกันเเบบที่ว่าเราไม่ได้ตั้งใจ เรารู้ตัวว่าผิดเเต่มันดันทำมาเเล้วมันมาเเก้อะไรไม่ได้เเล้ว
หลังจากที่เสร็จกิจผมได้ขี่มอไซค์กลับบ้าน ระหว่างทางกลับบ้านผมได้ถ่มน้ำลายตลอดทาง บางครั้งก็อ้วกออกมา เเละมาคิดในใจทีหลังว่าทำ ทำไม ทำลงไปได้ยังไงทั้งๆที่มีเเฟนอยู่เเล้ว เเฟนผมเป็นผู้หญิงนะครับน่ารัก สวยด้วย พอขี่รถถึงบ้านผมได้รีบวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำอย่างไวเเละอาบหลายรอมมาก เพราะเราพึ่งมารู้สึกรังเกลียด เเละไม่อยากจะเชื่อตัวเองว่าได้อะลงไป
หลังจากนั้นเริ่มมานั่งคิดเเละร้องไห้ไปด้วยว่าจะทำยังไงดีเพราะยอมรับว่ารู้สึกผิดมากๆ จึงได้โทรปรึกษาเพื่อนที่เคยมีอะไรกับกระเทยทั้งที่มีเเฟนอยู่เเล้ว เพื่อนเเนะนำว่าเก็บเรื่องเงียบๆไว้ไม่ต้องบอกใคร เเต่สุดท้ายผมก็ได้สารภาพกับเเฟนว่ามีอะไรกับกระเทยมา ผมยอมรับว่าทำใจไม่ได้กับสิ่งที่จะตามมาหลังจากสารภาพไป เเต่เราไม่อยากปิดบังเเฟนไว้ เเละคิดในใจว่าจะต้องปิดบังไปอีกนานเเค่ไหน
พอเราได้บอกเเฟนไปว่าไปมีอะไรกับกระเทยมา เเฟนผมได้ร้องไห้ออกมาเเบบเสียจมากๆ ผมก็ยิ่งรู้สึกเเย่รู้สึกผิดเเต่ไม่รู้จะทำยังไงดีเลยร้องไห้ด้วย เรารู้สึกพลาดมาก มากที่สุดในชีวิตเลยที่ทำเเบบนี้ลงไป ด้วยความที่เราสองคนรักกันมากเเฟนผมจึงให้อภัย เเต่เเฟนผมก็รับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น พอผมเห็นว่าเเฟนให้อภัยผมรู้สึกดีใจมากจนร้องไห้ เเต่ก็รู้สึกว่าทำไมเราถึงหน้าด้านขนาดนั้น ที่ไปรับการให้อภัยของเเฟน เพราะตัวเองยังไม่อยากให้อภัยตัวเองเลยเเต่ เเฟนเรากลับให้อภัย ตอนนี้ผมรู้สึกเเย่ รู้สึกเครียดมาก ไม่รู้ว่าต่อจากนี้เราจะทำยังไงดี เเต่เราก็ได้สัญญากันเเฟนเเล้วว่าจะไม่ให้มีเรื่องเเบบนี้เกิดขึ้นอีก เเละจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด
เเต่ตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกเครียด รู้สึกไม่ดี รู้สึกว่าสิ่งที่เราได้ทำลงไปมันหนักหนา เเต่ทำไมถึงได้โอกาสมาง่ายดาย เราสงสารเเฟนเรามาก ทุกวันนี้เครียดจนกินไม่ลง นอนเเทบไม่หลับ ภาพอีกระเทยตามหลอกหลอน ผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ
ช่วยเเนะนำทีครับ นี่ก็กระทู้เเรกของผมด้วยถ้าพิมพ์ผิดหรือไม่ดียังไงขอโทษด้วยนะครับ