เวลาเศร้าๆนี่แบบ ทำได้แค่นอนร้องไห้คนเดียว คิดอยู่ตลอดว่าสิ่งที่ทำอยู่มันไม่ดี หรือยังไง บางครั้งก็ต้องการใครสักคนมาฟังความทุกข์ในใจเราบ้าง เล่าให้เพื่อนฟัง เขาก็ฟังเฉยๆอะ บางทีก็พูดซ้ำเติม จนเราไม่อยากจะพูดอะไรกับเพื่อน พอหาใครสักคนก็ต้องมาทุกข์กับเขาอีก ตอนนี้เริ่มไม่โอเคกับความรู้สึกของตัวเองแล้ว ทั้งเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว เหนื่อยไปหมด พอเห็นข่าวคนฆ่าตัวตายก็นึกเห็นใจและเข้าใจพวกเขานะ เคยคิดอยู่เหมือนกันแต่เราไม่กล้าพอเป็นห่วงคนที่ส่งเสียเราเรียน กลัวไปหมด แต่ก็ทำได้แค่คิดคนเดียวแล้วก็นอนร้องไห้ ทุกข์วะ อยากมีคนมานั่งฟังบ้าง