เวลาที่ผมดูอนิเมะ ต่างๆ ผมขอยกตัวอย่างเป็นต้นคืออนิเมะ Fairy Tail เป็นต้นครับ คือผมมีความคิดต่างจากเก่า ช่วงตอนเด็กผมดูโดยสนุกส่วนใหญ่ไม่คิดมากอยู่แล้ว แต่เมื่อโตขึ้นมันเปลี่ยนไป พอได้ดูอนิเมะแล้ว ไม่ชอบคำพูดของตัวละครอะไรแบบนี้เป็นต้น แล้วเกิดความรู้สึกก็ประมาณว่าไม่ชอบอะครับ มันเหมือนขัดๆ บางเรื่องที่ผมไม่ชอบสุดๆ ผมปิดไปเลย แต่เรื่องไหนชอบ ผมก็อดทนเปิดดูครับ แล้วชอบเก็บไปคิด คำพูดของตัวละครเป็นต้นครับ (แต่อันนี้ผมก็พยามทำใจยอมรับ แต่มันก็ยังขัดบ้างอยู่ดี ถึงจะไม่เก็บมาคิดได้บ้างก็เถอะ) อันนี้ถือว่าเข้าขั้นโรคอะไรรึเปล่าครับ หรือการที่ผูกพันธ์ กับอนิเมะเช่น แฟรี่เทล ซึ่งมันเป็นเรื่องของมิตรภาพ อยู่แล้ว มันก็เลยเกิดอาการ อารมณ์ที่แบบว่า เสียใจบ้างเล็กน้อย ว่าถ้าคนพวกนี้อยู่ในโลกความเป็นจริงก็ดี แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น เลยอาจจะผิดหวัง เสียใจ ครับ อาการที่กล่าวมาข้างต้น ใครเคยเป็นบ้างครับ แก้ไขกันยังไง รบกวนทีครับ ช่วงนี้ที่ไม่ค่อยดูเมะ ก็นิสัยแบบนี้ส่วนนึงละมั้งครับ อะไรขัดตานิด ก็ไม่ค่อยถูกแล้ว ผมควรจะแก้นิสัย เหมือนอคติ แบบนี้ยังไงดีครับ อารมณ์แบบว่า ใครคิดต่าง มันจะขัดๆไปหมดเลย ซึ่งผมก็เข้าใจว่าต่างคนต่างคิด แต่มันทนไม่ค่อยได้ครับ