เราอ่านเรื่องนี้แต่ประถม ได้อานิสงค์จากอาค่ะ อาเราซื้อเก็บทุกเล่ม เก็บมาหลายสิบปีแหนะ ยกเว้นภาค L ภาคเดียวที่ไม่ได้ซื้อ บอกเลยว่าเป็นการ์ตูนโชเน็นแนวต่อสู้ที่ครบรสมาก ได้ทำเป็นหนังโรงด้วยนะ เสียดายที่ไม่ได้ทำเป็นอนิเมะ ทั้งที่ช่วงพีคของเรื่องนี้ก็ดังอยู่ เพราะบทจะบู๊ก็มันส์หยด บทจะตลกก็หัวเราะน้ำตาไหล บทจะรักก็ลึกซึ้งมาก ถึงจะไม่มีฉากระหว่างโคทาโร่กับมายูมิเลิฟซีนกันตรงๆ แต่การกระทำของทั้งคู่คือบอกเลยว่ามันไม่ใช่เพื่อนสมัยเด็กข้างบ้านทั่วไป มายูมิเป็นนางเอกที่ไม่งี่เง่าด้วย นางสวย เก่ง สู้เป็น ฉลาดไหวพริบดี ถึงจะชอบเพ่นกบาลพระเอก แต่ก็ถือว่าสมน้ำสมเนื้อ เพราะตาโคทาโร่มันก็หื่นซะ เราจำได้ว่าเลิกอ่านโคทาโร่ตอนภาค L เพราะคนเขียนไม่มาต่อ แต่ตอนนั้นก็เหมือนเริ่มอ่านนารูโตะกับเรฟด้วยแหละ เลยไม่ได้สนใจเท่าไหร่ พอขึ้น ม.ปลาย ก็รู้มาว่าคนเขียนเขาไม่ทำต่อแล้ว ตอนนั้นก็เฟลๆนะ แต่ไม่หนักเท่าไหร่ วันนี้ว่างๆเลยไปยืมโคทาโร่ของอามาอ่าน แล้วมันก็เกิดอาการอึนแปลกๆ ว่าเรื่องนี้มันจะคาอยู่แค่นี้จริงอ่อวะ โคทาโร่มันยังไม่ได้สารภาพรักกับมายูมิเลยนะ ที่ผ่านคือร๊ายยยย? แม้จะพยายามสะกดจิตตัวเองว่าเรื่องมันจบที่ภาคระบำหุ่น แต่เอาจริงๆคือมันไม่ได้อะ มันไม่สุด บ่นมาเยอะและ 555 เราแค่อยากหาแนวร่วมอะค่ะ ว่ามีใครคิดถึงเรื่องนี้เหมือนเราไหม แต่ถ้าถามว่ารอเปล่า ก็ยังรอนะ แต่เป็นการรอแบบไม่หวังแล้ว 555 รอลม รอฝน รอต่อไป...