ผมครบกับแฟนมา 5ปี ตอนนี้แยกกันอยู่แล้ว ตอนนี้ผมอายุ26
คือผมเจ็บมาก ผมทั้งรักทั้งทนมาได้ขนาดนี้
ครั้งแรก ผมโกรธมากช่วง 1-2ปีที่ครบกัน ผมก็ยอมรับและทนมาได้
ครั้งที่สอง ช่วง 3-4ปี หลังมานี้รู้แค่ว่าไปนอนไปมีอะไรแน่นอน
ครั้งที่สาม ปีนี้เลยผ่านมาสดๆร้อนๆเลย
แต่ผมก็ให้อภัยเขานะ ผมโง่มากที่ยังทนหรือ แต่เขาคงจะเลือกไปใช่ชีวิตของเขาแล้ว
ครบมา5ปีผมไม่ได้ลงไม้ลงมือเลย ด่าแรงมากๆผมก็ไม่ทำ เพราะนิสัยเป็นคนใจเย็น น่าจะเป็นคนที่ชอบเก็บอะไรเอามาคิดเอง
ผมไม่โทษเขาเลยนะ ผมโทษตัวเองเสมอ ว่าไม่หล่อไม่รวย ไม่ดีเอง
แต่ผมต้องทรมานคิดถึงเขาตลอดเวลา ผมจะบล็อคเขาไปทั้งหมดผมก็สงสารทั้งเขาทั้งตัวเอง
แต่เขาคงไม่รู้สึกหลอกมั้งเพราะเขาก็ยังมีคนอื่น
ตอนนี้คือเลิกกันแล้วแต่ยังคุยกันอยู่ผมพยายามมากที่สุดเลย เพราะไม่อยากรับรู้อะไรเลย
ขอให้มันเจ็บๆไปครั้งเดียวเลย แต่มันทำไม่ได้ทั้งความผูกผันต่างๆนาๆ
ผมแค่อยากมาระบายความในใจ อยากรับรู้แลกเปลี่ยนกับคนอื่นดู
เพื่อมีอะไรดีๆเกิดขึ้น หรือมีคำแนะนำ ตอนนี้ผมก็อยู่ได้นะไม่ร้องน่าจะชินจนด้านชาไปแล้ว
ได้แค่บอกกับตัวเองว่า เดียวมันก็ผ่านไป
ขอบคุณที่รับฟังและแนะนำนะครับ
แฟนไปมีอะไรกับคนอื่น ตัดใจยังไงดี
คือผมเจ็บมาก ผมทั้งรักทั้งทนมาได้ขนาดนี้
ครั้งแรก ผมโกรธมากช่วง 1-2ปีที่ครบกัน ผมก็ยอมรับและทนมาได้
ครั้งที่สอง ช่วง 3-4ปี หลังมานี้รู้แค่ว่าไปนอนไปมีอะไรแน่นอน
ครั้งที่สาม ปีนี้เลยผ่านมาสดๆร้อนๆเลย
แต่ผมก็ให้อภัยเขานะ ผมโง่มากที่ยังทนหรือ แต่เขาคงจะเลือกไปใช่ชีวิตของเขาแล้ว
ครบมา5ปีผมไม่ได้ลงไม้ลงมือเลย ด่าแรงมากๆผมก็ไม่ทำ เพราะนิสัยเป็นคนใจเย็น น่าจะเป็นคนที่ชอบเก็บอะไรเอามาคิดเอง
ผมไม่โทษเขาเลยนะ ผมโทษตัวเองเสมอ ว่าไม่หล่อไม่รวย ไม่ดีเอง
แต่ผมต้องทรมานคิดถึงเขาตลอดเวลา ผมจะบล็อคเขาไปทั้งหมดผมก็สงสารทั้งเขาทั้งตัวเอง
แต่เขาคงไม่รู้สึกหลอกมั้งเพราะเขาก็ยังมีคนอื่น
ตอนนี้คือเลิกกันแล้วแต่ยังคุยกันอยู่ผมพยายามมากที่สุดเลย เพราะไม่อยากรับรู้อะไรเลย
ขอให้มันเจ็บๆไปครั้งเดียวเลย แต่มันทำไม่ได้ทั้งความผูกผันต่างๆนาๆ
ผมแค่อยากมาระบายความในใจ อยากรับรู้แลกเปลี่ยนกับคนอื่นดู
เพื่อมีอะไรดีๆเกิดขึ้น หรือมีคำแนะนำ ตอนนี้ผมก็อยู่ได้นะไม่ร้องน่าจะชินจนด้านชาไปแล้ว
ได้แค่บอกกับตัวเองว่า เดียวมันก็ผ่านไป
ขอบคุณที่รับฟังและแนะนำนะครับ