ไม่นานมานี้ได้เจอผู้ชายคนนึง เราเริ่มคุยกัน
เราก็ยังเรียนอยู่ ส่วนพี่เขาทำงานแล้ว ไม่มีเวลาได้เจอกันเพราะพี่เขาจะว่างแค่ช่วงเย็น ซึ่งเรายังไม่กล้าที่จะเจอเพราะจะเจอกันได้ก็แค่ช่วงเย็น(กลัวยังไม่ไว้ใจเท่าไหร่)
แต่เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ พี่เขาก็ส่งข้อความ (LINE) บางครั้งก็ถ่ายรูปมารายงานบ้าง เราก็ส่งไปบ้างเหมือนกัน บางวันพี่เขาก็หายไปดื้อๆ เราจะทักไปอีกก็กลัวจะดูจู้จี้เกินไป(ข้อความเดิมเขายังไม่อ่านเลย) ด้วยความที่พี่เขาเป็นผู้ใหญ่กว่า
แต่เท่าที่คุยๆกัน ก็เหมือนจะจีบอยู่นะ☺️(คิดไปเองรึเปล่าก็ไม่รู้) เราก็เลยอ่ะ ลองเปิดใจทำความรู้จักกับพี่เขาดู เราก็ถามเกี่ยวกับเขาอยู่นะ เพราะความอยากรู้จักพี่เขามากขึ้น (เขาก็ถามเราเหมือนกัน) แต่ก็เหมือนพี่เขายังปิดกั้นตัวเองอยู่ เหมือนมีกำแพงกั้นเราไว้อยู่😣
คุยกันได้ประมาณเดือนกว่าๆ เราก็ได้เจอกันค่ะ (เราไปทำธุระพอดีพี่เขาไปงานใกล้ๆแถวที่เราไปพอดี) เจอกันถึงชั่วโมงมั้ยก็ไม่รู้เพราะพี่เขามีไปงานต่อ😣 เราก็ได้เจอกันแค่ครั้งเดียวแค่นั้น ที่เหลือก็เห็นหน้ากันผ่านจอ
.
.
.
ประเด็นอยู่ที่...😬
- การที่พี่เขาเหมือนมีกำแพงกั้นไว้แบบนี้มันทำให้บางครั้งเราไม่รู้ว่าควรจะไปต่อดีไหม?
- เราจะสามารถพังกำแพงนั้นได้ไหมคะ (อยากรู้ความคิดเห็นของผู้ชายที่มีกำแพงกั้นตัวเองเอาไว้และผู้หญิงที่เคยคบผู้ชายที่มีกำแพงกั้นอยู่)


ปล. ยอมรับนะคะว่ารู้สึกดีกับพี่เขาไปแล้ว😣 และก็คิดที่จะจริงจังกับพี่เขาถ้าเขาพังกำแพงนั้นลง (หวั่นไหวง่ายจริ๊งงงงง😅)