ก่อนอื่นเลยนะคับ ผมไม่ใช่ผู้ชายแท้นะคับ
ผมกับผู้ชายคนนั้นเจอกันในค่ายทหารและเราคบกันจนปลดประจำการออกมาคบกันได้ประมาณ 2 ปีกว่า
แรกๆเค้าดีกับผมมากๆดีจนผมไม่คิดเลยว่าจะเจอคนที่ทำให้เราขนาดนัดูแลผมทุกอย่าง ทุกเรื่องเลยแต่พอเรา
ได้มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันข้างนอกจริงๆ มันกลับไม่ได้ดีตลอดเค้าปิดกั้นอิสระผมไม่ให้ผมไปไหนเลยเลิกงานต้องกลับบ้าน
เริ่มเป็นหนี้เป็นสินเพราะช่วงแรกที่มาอยู่ด้วยกันเค้ายังไม่มีงานทำเลยต้องใช้เงินผมก่อน ผมจับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่นได้หลายครั้ง
แต่ทุกครั้งที่จับได้เค้าก็มาขอโทษและขอโอกาสตลอด จนพอนานๆไปเราทะเลาะและมีปากเสียงกัน ก็มีเริ่มลงไม้ลงมือกับผม
แต่ทุกครั้งผมก็ทนมาตลอด จนในที่สุดผมทนไม่ไหวผมเลยเลิกกับเค้าไป
ตั้งแต่นั้นมาผมไม่กล้าเปิดใจให้ใครอีกเลย กลัว กลัวว่าจะเจอเหมือนเดิม
แบบนี้ผมควรทำอย่างไรดีคับ
อ้อผมเป็นฝ่ายรับนะคับ
ขอคำแนะนำหน่อยนะคับ
ผิดหวังกับความรักมาแล้วไม่กล้าเปิดใจรับใคร แปลกไหมคับ (เกย์)
ผมกับผู้ชายคนนั้นเจอกันในค่ายทหารและเราคบกันจนปลดประจำการออกมาคบกันได้ประมาณ 2 ปีกว่า
แรกๆเค้าดีกับผมมากๆดีจนผมไม่คิดเลยว่าจะเจอคนที่ทำให้เราขนาดนัดูแลผมทุกอย่าง ทุกเรื่องเลยแต่พอเรา
ได้มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันข้างนอกจริงๆ มันกลับไม่ได้ดีตลอดเค้าปิดกั้นอิสระผมไม่ให้ผมไปไหนเลยเลิกงานต้องกลับบ้าน
เริ่มเป็นหนี้เป็นสินเพราะช่วงแรกที่มาอยู่ด้วยกันเค้ายังไม่มีงานทำเลยต้องใช้เงินผมก่อน ผมจับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่นได้หลายครั้ง
แต่ทุกครั้งที่จับได้เค้าก็มาขอโทษและขอโอกาสตลอด จนพอนานๆไปเราทะเลาะและมีปากเสียงกัน ก็มีเริ่มลงไม้ลงมือกับผม
แต่ทุกครั้งผมก็ทนมาตลอด จนในที่สุดผมทนไม่ไหวผมเลยเลิกกับเค้าไป
ตั้งแต่นั้นมาผมไม่กล้าเปิดใจให้ใครอีกเลย กลัว กลัวว่าจะเจอเหมือนเดิม
แบบนี้ผมควรทำอย่างไรดีคับ
อ้อผมเป็นฝ่ายรับนะคับ
ขอคำแนะนำหน่อยนะคับ