คนที่อยู่ต่างประเทศไม่จำเป็นต้องเป็นข้าราชการก็ตอบได้โดย  "ไม่มี  บลา บลา"   เพราะข้อมูลเกี่ยวกับการเป็นข้าราชการโดยทั่วไปแล้วไม่ได้เป็นความลับ   เว้นเสียแต่ว่าแต่ละคนอยู่ในระดับเงินเดือนของ classification ไหนเท่านั้นที่ถือเป็นเรื่องความลับส่วนตัว

คนที่ บลา บลา นั่นคือพวกไม่รู้จริง

ในเยอรมนีการเป็นข้าราชการยังมีข้อได้เปรียบลูกจ้างทั่วไปอยู่หลายข้อ  ได้แก่  โอกาสที่ข้าราชการจะถูกไล่ออกหรือตกงานแทบเป็น "ศูนย์"  จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อมีการกระทำผิดร้ายแรงทางอาญาเท่านั้น  เช่น  โกง  หรือ ผิดประเวณี (ในกรณีของครู)  

สิทธิพิเศษอีกอย่างคือ  ข้าราชการจะถูกหักเงินค่าสวัสดิการประจำเดือนน้อยกว่าลูกจ้างทั่วไปราวๆ 15%   เพราะไม่ต้องหักเงินประกันค่าตกงานเนื่องจากอย่างที่บอกแล้วว่าโอกาสที่จะถูกไล่อกจากงานแทบเป็นศูนย์   ไม่ต้องหักเงินเข้ากองทุนเกษียณ เงินค่าประกันการรักษาพยาบาลรัฐบาลก็ออกให้ 50%  รวมครอบคลุมไปถึงลูก     พอเข้าสู่วัยเษียณรัฐออกให้เพิ่มเป็น 70%  

ยกตัวอย่างที่เงินเดือนเท่ากันคือ ค่าจ้าง 2000 € /เดือน  โสดทั้งคู่   ข้าราชการจะมีเงินเหลือสุทธิต่อเดือน 1750 € (ถูกหักเฉพาะภาษีกับเงินอื่นๆ อีกเล็กน้อย)    ในขณะที่ลูกจ้างเอกชนเหลือ 1483 € (ถูกหักภาษีเงินได้และสวัสดิการ)

เงินเกษียณข้าราชการก็ได้รับในอัตรามากกว่าลูกจ้างทั่วไปถึงเกือบ 30%  นั่นหมายถึงว่า  ข้าราชการจะได้รับเงินเกษียณเท่ากับ 72%  ของเงินเดือนสุดท้ายก่อนเข้าเกษียณ  ในขณะที่ลูกจ้างทั่วไปได้แค่ 48%

เช่นเดียวกับไทยที่ว่าข้าราชการจะได้รับเสนอสิทธิ์พิเศษในการกู้เงินจากสถาบันการเงิน   การศึกษาฟรีมีอยู่แล้วเหมือนบุคคลทั่วไป

แต่....ถามว่าอาชีพข้าราชการเป็นที่ไฝ่ฝันของการเป็นลูกจ้างสำหรับทุกคนหรือคนส่วนใหญ่หรือไม่?   คำตอบคือ ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเนื่องจากว่า   ในตลาดแรงงานนั้นมีอาชีพมากมายหลายอาชีพที่โอกาสก้าวหน้าและเงินเดือนดีกว่าอาชีพข้าราชการมากนัก   ไม่ว่าจะเป็นแพทย์  วิศวกร  นักวิทยาศาสตร์  นักกฏหมาย   ผู้บริหาร  พนักงานการเงิน ธนาคาร ฯลฯ   เหล่านี้มีอัตราเงินเดือนสูงกว่าข้าราชการทั้งนั้น   นอกจากนั้นแล้วลูกจ้างเอกชนมีเงินโบนัส  มีเงินส่วนแบ่งจากผลกำไรบริษัท  เงินเกษียณสมทบต่างหากจากบริษัท เข้ามาเพิ่มอีก

แต่แน่นอนว่าในอาชีพที่อัตราเงินเดือนต่ำ   การเป็นข้าราชการย่อมมีส่วนได้เปรียบมากกว่า

คนที่ไม่ต้องการเป็นข้าราชการคือคนที่ต้องการอิสระในการไต่เต้าในอาชีพตามความสามารถของตนเอง   ส่วนข้าราชการนั้นจะมีระดับ  ระยะเวลา  การเติบโตช้าๆ ไปตามขั้นตอนจนกว่าจะเกษียณอายุ  สวัสดิการอื่นๆ เช่นวันหยุด  วันลา  และแม้แต่เงินช่วยเหลือลูกๆ  จะเหมือนกันกับลูกจ้างปกติ  

นอกจากนั้นแล้วข้าราชการเป็นลูกจ้างของรัฐจึงไม่มีสิทธิ์ในการประท้วงหยุดงานเพื่อเรียกร้องในสิ่งที่ตนต้องการได้

การเป็นข้าราชการและลูกจ้างเอกชนจึงมีความแตกต่างอย่างชัดเจนอย่างที่บอกไว้ข้างตน    แต่ .....ต้องคำนึงถึงความเป็นจริงอีกด้านหนึ่งว่า   ข้าราชการนั้นเป็นภาระค่าใช้จ่ายอย่างใหญ่หลวงต่องบประมาณแผ่นดิน   ยิ่งประเทศที่มีข้าราชการมากย่อมหมายถึงการบริหารงานที่หย่อนประสิทธิภาพของรัฐ  และจะกลายเป็นภาระในการสร้างหนี้สินของรัฐบาลได้อย่างง่ายดาย