เมื่อไหร่นะ....ชีวิตจะมีความสุขสักที
อายุเราก็วัยกลางคนแล้ว มีบ้าน มีรถ 2 คัน เป็นของตัวเอง..มีงานทำที่มั่นคง..มีเงินเดือนพอเลี้ยงตัวเองได้..ไม่มีภาระหนี้สิน.. มีพ่อแม่ต้องดูแล แต่ไม่ถึงกับเป็นภาระอะไร พ่อแม่มีสุขภาพแข็งแรง..
มีแฟนที่ดี...มีหน้าตาหน้าที่การงานที่ดี...
แต่ทำไม่เรารู้สึกว่าชีวิตเราไม่มีความสุขเลยตื่นเช้ามาในแต่ละวันเหมือนแค่อยากให้มันแค่ผ่านๆไป..ไม่เคยรู้สึกยิ้มหรือหัวเราะได้อย่างเต็มที่...
บางทีเราเห็นคนอื่นเขายิ้มเขาหัวเราะดูเขามีความสุขเรายังอิจฉา...ทั้งๆที่ชีวิตเราดูมีความเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบมากกว่า...
เราต้องทำยังไงดี...เหมือนเกิดมาใช้ชีวิตไม่คุ้มเลย
เมื่อไหร่ชีวิตจะมีความสุขสักทีนะ
อายุเราก็วัยกลางคนแล้ว มีบ้าน มีรถ 2 คัน เป็นของตัวเอง..มีงานทำที่มั่นคง..มีเงินเดือนพอเลี้ยงตัวเองได้..ไม่มีภาระหนี้สิน.. มีพ่อแม่ต้องดูแล แต่ไม่ถึงกับเป็นภาระอะไร พ่อแม่มีสุขภาพแข็งแรง..
มีแฟนที่ดี...มีหน้าตาหน้าที่การงานที่ดี...
แต่ทำไม่เรารู้สึกว่าชีวิตเราไม่มีความสุขเลยตื่นเช้ามาในแต่ละวันเหมือนแค่อยากให้มันแค่ผ่านๆไป..ไม่เคยรู้สึกยิ้มหรือหัวเราะได้อย่างเต็มที่...
บางทีเราเห็นคนอื่นเขายิ้มเขาหัวเราะดูเขามีความสุขเรายังอิจฉา...ทั้งๆที่ชีวิตเราดูมีความเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบมากกว่า...
เราต้องทำยังไงดี...เหมือนเกิดมาใช้ชีวิตไม่คุ้มเลย