ตั้งแต่ดูบุรีรัมย์ ใน ACL มาตลอดตั้งแต่ปี2012 ปีนี้เป็นปีที่เกมบุกวิกฤติที่สุดเลย

เอาบอลขึ้นหน้าแทบจะไม่ได้เลย (แม้แต่ปีที่แพ้โซล0-6 ก็ยังบุกได้มากกว่านี้ แต่ปีนั้นหลังเละมาก) เตะสวนไปเหมือนอัดกำแพงกระเด้งกลับมาใหม่  การมีแต้มในปีนี้จึงยากระดับเข็นครกขึ้นภูเขาเลย ก็เหมือนที่เคยกล่าวไปแล้วว่า กลุ่มในปีนี้ของบุรีรัมย์โหดที่สุดตั้งแต่บุรีรัมย์เคยเข้าร่วมรายการนี้เลยก็ว่าได้ แถมดิโอโก้ยังทิ้งช่องว่างมหาศาลไว้ด้วย จึงเป็นเรื่องที่ต้องแก้กันหนักเลย

แต่ในความเปลี่ยนแปลงนั้นก็ยังมีความหวังอยู่บ้างเล็กๆ คือ แม้การทำเกมบุกจะห่วยแตกมาก แต่ศุภชัย ดูมีแววที่จะพัฒนาขึ้นไปอีกได้ (ส่วนสุภโชคนี่ต้องเทรนด์หนักๆเลย เหมือนจะหยุดพัฒนายังไงไม่รู้)  แต่ภาพรวมของกองหลังและเกมรับ ถือว่าพอใช้ได้ ดีขึ้นกว่าฤดูกาลก่อน แม้นัดแรกจะโดนเรดถล่มไป 3 ลูก แต่ถือว่าพอใจในเกมรับ  เพราะจากสไตล์การเล่นแบบบุรีรัมย์วันนี้ ไม่โดน6-0 ถือว่าเก่งแล้ว บุกเขาไม่ได้เลยสักนิด ระเบียบในเกมรับถือว่าทำได้ดี แม้จะพลาดบ้าง แต่โดนบุกขนาดนั้น ให้ฟานไดจ์ยืนคู่โกดิน ก็เสียประตูครับ เพราะปัญหาคือ บุกไม่ขึ้น สาดบอลให้เขาเอามาบุกต่อ การเล่นแบบนี้ตัวเลือกจึงมีอยู่2ทางคือ แพ้น้อย กับ แพ้เละ

** ช่องว่างที่ดิโอโก้ทิ้งเอาไว้มันใหญ่มาก บุรีรัมย์จะแก้ปัญหายังไงต่อไป นัดหน้าหนักกว่านี้อีก ชนบุคทีมนี้โหดกว่าทั้งเรดและปักกิ่ง ต่อให้กองหลังจะฟอร์มเข้า ศิวลักษ์องค์ลง ยังไงๆ ก็น่าจะโดนถล่มคาบ้านสูงมาก  ให้โค้ชกลับไปแก้ปัญหาและวางแทคติกใหม่เลยว่า จะใช้วิธีเล่นเกมบุกแบบไหน เพราะถ้าเล่นแบบวันนี้  นัดหน้า บุรีรัมย์ 0-6 อาจจะมาหลอกหลอนอีกก็ได้  **
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่