ที่จริง รายการไม่มีสคริป หรือไม่มีบท ครับ แบบเป๊ะๆ เพราะเป็น reality tv
แต่การนำเสนอนั้นตัดต่อให้มีเรื่องราวหรือมีบท และใช้กฎกติกา หรือการปั่นของกรรมการให้เกิดปฏิกริยาบางอย่างของผู้เข้าแข่งขันแล้วเอามาสร้างเรื่องราว
คือมีบทกว้างๆ ว่าเทปตอนนี้จะเล่นเรื่องอะไร แล้วใช้จิตวิทยาให้ผู้เข้าแข่งขันพูดความรู้สึก หรือแสดงออกอะไรออกมา เพื่อเอามาเป็นประเด็นสร้างเรื่อง

อย่างตอนแรก ที่แง่มุมการนำเสนอเรื่องเด็กทำได้ดีกว่าผู้ใหญ่ ทีมงานและกรรมการก็ใช้วิธีปั่นและใช้จิตวิทยาสร้างความกดดันให้ผู้เข้าแข่งขันให้คนดูรู้สึกเปรียบเทียบ
จากนั้น ก็เน้นตัดต่อเอาเฉพาะคนที่ทำผลงานได้ไม่ดีออกมาให้ผู้ชมรู้สึกว่าผู้เข้าแข่งขันสู้เด็กไม่ได้ แต่เลือกเอาเฉพาะคนผลงานไม่ดีมาออกเป็นส่วนใหญ่ เป็นต้น เพื่อสร้างเป็นเรื่องราวนี้

กลับเข้าเรื่องของเจ้าของกระทู้ เห็นด้วยว่าการปั่น หรือการวางเรื่องให้เกิดปมความขัดแย้งระหว่างผู้เข้าแข่งขัน การอยากกำจัดกัน เป็นการวางประเด็นที่ซ้ำซากครับ และเค้นจนเกินไป การทำรายการให้สนุก จะใช้สูตรเดิมแบบยูริกับเบลลาเสมอไปไม่ได้ ทีมงานต้องดูบุคลิกและนิสัยของผู้แข่งขันก่อน ไม่งั้นมันจะดูฝืนมากที่ปั่นให้คนไม่ได้มีนิสัยแรงๆ มาสู้กัน
แล้วการให้บอลกับเควสต์มาเหมือนแย่งเป๋าเป้กันก็รู้สึกอึดอัดแทนเป๋าเป้ที่เป็นคนกลางมากๆ ครับ

ที่จริง รายการสามารถวางประเด็นอื่นได้สนุกไม่แพ้กัน อย่างมาสเตอร์เชฟเด็ก แทบไม่ได้ใช้เรื่องปมความขัดแย้งระหว่างผู้เข้าแข่งขันเลย เอาเรื่องความฝัน ความสามารถ ความทุ่มเท ความเดียงสา และมิตรภาพของเด็กๆ มาใช้ รายการยังทำให้ออกมาสนุกได้เลย และก็ได้รับคำชมมากๆ จึงอยากให้รายการทำการบ้านให้มากกว่านี้ครับ มองผู้เข้าแข่งขันเป็นหลักว่าเขามีนิสัย มีทัศนคติยังไงและมีความสัมพันธ์ยังไง แล้วเอาตรงนั้นมาขยี้ให้เป็นบทที่สนุกจะดีกว่า อย่าพยายามชักพาหรือปั่นหรือดึงไปในทางที่รายการอยากให้เป็นเลย มันจะดูฝืนมากๆ อีกอย่าง แค่ความกดดันและการแข่งขันในการทำอาการ ถ้าทำได้สนุกๆ ก็สนุกอยู่แล้วรับ