คือ เรา เป็นคนศาสนาพุทธตั้งแต่กำเนิด  เข้าวัดฟังธรรมมะมาตลอด แต่ด้วยศาสนาที่คนทำให้มันเสื่ยมพออายุ15 เราไปนับถือคริสต์จนตอนนี่อายุ 25ปีแล้วพออยุ่มาวันนึ่งเราได้ฟังธรรมะ เห็นชอบในการสวดมนต์  คือมันอดเข้าวัดไม่ได้ แต่เราไม่ไหว้พระที่อยู่ในวัดเลยนะ คือ พระในเมืองนี่ไม่นับถือหรือสัทธาเลยเพราะว่ามีแต่อะไรก็ไม่รู้ แต่เราชอบที่จะทำบุญกับ สัตว์ เด็ก หรือ ทำบุญที่เกี่ยวกับการศึกษา  เคยถามตนเองนะ ว่าเชื่อในพระเจ้าแค่ไหนและรักพระองค์แค่ไหน อธิษฐานตลอด แต่พออ่านหนังสือธรรมมะ มันก้ยิ่งสับสนมากขึ้นว่า ตนเราเองอยู่ศาสนาไหนกันแน่  คืนนี่เราจะอธิษฐานต่อพระผู้เป็นเจ้าว่าเราใช่บุตรของพระองค์หรือป่าว