คือเรากำลังจะเข้ามหาลัยค่ะเเล้วเราอยากเรียนนิเทศแล้วมหาลัยที่เราเลือกก็อยู่ต่างจังหวัดเเล้วก็ที่กรุงเทพแต่ป้ากับยายไม่โอเคไม่อยากให้เราเรียน ยายกับป้าอยากให้รับราชการอยากให้เราเป็นครูซึ่งเราไม่ชอบอะไรที่เกี่ยวกับราชการเลย คือทุกอย่างมันดาวน์ลงมาเลยรอบพอร์ตคือเราทำพอร์ตไว้อย่างดีเลยพร้อมยื่นมาก เเล้วยายกับป้าก็มาบอกเราว่าอยากให้เรียนที่จังหวัดที่เราอยู่อยากให้เป็นครูแล้วคือเราเคยคุยกับป้าไว้เเล้วว่าเราจะเรียนอะไร เรียนที่ไหน ป้าก็บอกโอเคเเล้วอยู่ๆก็มาบอกไม่ให้เรียนอันนี้ให้อยู่เเค่ที่นี่ ด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่างที่ป้าหามาพูด เราก็เออไม่ให้ไปก็ไม่ไปเเต่คือเราเสียความรู้สึกมากเลยนะคือทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมากจนเราบอกเค้าว่าถ้ายังบังคับอีกคือจะไม่เรียนเเล้ว ถ้าอยากให้เป็นมากทำไมไม่ไปเป็นเอง (มันไม่เเรงไปใช่มั้ย) ตลอดเวลาที่เราพลาดรอบเเรกเราเครียดมากไม่อยากทำอะไรเลยสิ่งที่เราคิดไว้ในอนาคตก็พังลงมาหมด อาชีพที่เราอยากจะทำ คณะที่เราอยากจะเรียน เราเล่าเรื่องนี้ให้คนรอบข้างฟังเค้าก็บอกว่าทำไมไม่ทำตามใจตัวเองล่ะทำในสิ่งที่ตัวเองไม่เต็มใจทำแล้วมันจะรอดหรอ บางคนก็บอกให้ไปสมัครเลยไม่ต้องบอกป้ากับยายคอยบอกทีเดียวตอนจ่ายค่าเทอมเลย ใจเราตอนนั้นก็อยากจะทำแบบนั้นนะเเต่ยายจะพูดกล่อมเราทุกวันจนเราโอเคที่จะเรียนในจังหวัดแต่เราขอไม่รับราชการไม่เรียนครูเเต่เราก็เลือกเรียนในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยคิดที่เรียนเลยไม่รู้ว่าจะทำมันออกมาดีมั้ย

ปล.จริงๆแค่มาบ่นเฉยๆ