คือเราเลือกเรียนศิลป์จีนแรกๆคือเราขยันมากแต่ตอนนี้เรารู้สึกท้อ ตั้งแต่เริ่มแรกเลยคนที่บ้านเราถามว่าเรียนทำไมเราก็ตอบว่าอยากเรียน
แต่พอเราเรียนเราก็มีความสุขนะถึงมันจะจำยากนิดนึง(ไม่นิดเลย555) อีกอย่างคือแม่เราก็บอกว่าให้ไปต่อเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ
ใจเราก็อยากตามรอยแม่แต่เราก็กลัวว่าถ้าเราเลือกไปต่อภาษาจีนโดยตรงเรากลัวเราทำไม่ได้แล้วต่อไปเราจะลำบาก
เราไม่ชอบมาเสียใจทีหลังอ่ะเราเคยคิดอยากกลับมาเป็นเหมือนตอนม.4ตอนนั้นเรามีไฟในภาษาจีนมาก
ตัดภาพมาตอนนี้คือไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว เราเชื่อที่ครูบอกแล้วว่าเรียนจีนถ้าไม่คัด ไม่อ่าน ไม่พูด ยังไงก็จำไม่ได้หรอก
คือถ้าเราไปภาษาอังกฤษเราว่าเราคงเป็นเรือที่กำลังลอยและกำลังจมอ่ะ555
เราไม่รู้ว่าเราจะเลือกอะไรดีคือทั้งสองอย่างมันมีความรู้สึกของเราเท่ากันแตกต่างกันที่เราตัดสินใจของเรากับเราตัดสินใจตามคุณแม่ที่รัก555
ตอนนี้เราอยู่ม.5 ถ้าเราจะเริ่มใหม่มันจะทันไหมเนาะ555 เวลามีวิชาแนะแนวให้บอกคณะในดวงใจคือบางครั้งความรู้สึกเราเหมือนโกหกตัวเอง
เพื่อแค่ให้มีงานส่งอ่ะ
คือเราก็ไปสอบ hsk3 มาแล้วก็ผ่านมาแบบปริ่มๆ
แล้วเปิดเทอมครูจะให้ไปสอบระดับ 4 ต่อเรากับเพื่อนตอนนี้คือไม่มั่นใจตัวเองแล้ว555 สติกระเจิงหมด
คนที่เขานั่งคัดนั่งอ่านเขาทำได้ยังไงอ่ะ555บอกเราหน่อยเผื่อเราจะหึบสู้อีกครั้งจับหนังสือทีไรเป็นอันไม่อ่าน