วัน จันทร์ ที่ 4 มีนาคน 2562
ผมได้ฝึกงานอยู่ที่ สวทช ซึ่งวันนี้ผมได้เลิกทำงาน หรือ ฝึกงานค่อนข้างมึดเลยทีเดียวช่วงเวลาที่ผมออกจาก สวทช เป็นเวลา 19:40 น. ด้วยความที่ว่าผมต้องเดินทางกลับหอ ที่ กอล์ฟ-วิว แล้วช่วงเวลานี้รถลางก็ไม่ค่อยมีแล้ว เลยตัดสินใจเดิน (ผมเป็นคนชอบเดินเอามาก มีหูฟังเพลงที่ชอบเดินได้เพลินเลย) พอผมเดินมาหอสมุด ป๋วย อึ๊งภากรณ์ เลยไปนิดหน่อยจะมี แม่น้ำแล้มีป้ายไฟ ผมชอบถนนตรงนั้นมาก เลยเดินเข้าไปเจอ รูปปั้น ป๋วย อึ๊งภากรณ์ ซึ่งตรงนั้นสามารถเดินผ่านไปประตูเชียงราก 1 ได้ พอเดินไปสักพัก ด้วยความที่มัวแต่เลือกเพลงพอเงยหน้าปุ้บผมได้ เจอผู้หญิงคนหนึ่ง ผมยาว หุ่นดีในระดับนึง สะพายกระเป๋าสีแดง กางเกงขายาวสีดำ ของเท้าสีขาว ของ cc oo ลายรูปหัวใจ ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไร จนถึงจุดข้ามถนน ผมและเธอได้ยินข้างกัน มองรถเพื่อที่จะข้ามถนน ซึ่งอีกฝั่งมา ชาย2คน พิการทางสายตา พอผมกับเธอได้ข้ามถนน เธอเดินหปขว้ ชายพิการทางสายตา2คน ข้ามถนน ซึ่งผมก็ควรจะทำแบบนั้นแต่เธอได้ขว้าก่อนผม ณ วินาทีตอนนั้นผมปลื้มเธอมาก ปลื้มแบบสุด ทั้งอายที่ทำไมเราไม่ทำ ผมเดินต่อไปนิเหน่อยผมได้คิดทบทวนว่าทำไมไม่ทำ พอผมหยุดเดินซักพักผมหันไปมองเธอ เธอเดินมาใกล้ผมมาก ผมอยากจะทำความรู้จักซะตอนนั้นซึ่งผมไม่กล้า แล้วเธอก็เดินจากไป(เดินไปทาง city park) ผมเสียใจที่ไม่ได้ทำความรุ้จักเธอไว้ ผมน่าจะเดินไปขอเฟสเะอนะตอนนั้นแต่ผมไม่กล้า จึงอยากจะให้เพื่อนๆ มธ. รังสิต ช่วยตามหาให้ผมหน่อยจะได้ไหมครับ เวลา ณ ตอนที่ผมแยกกับเธอ ประมาณ 20:00-20:30 ช่วงนี้ที่เธอพาชายพิการข้ามถนน ครับ
รบกวนเพื่อนๆ แชรืไปถึงเะอด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
อยากจะให้เพื่อนๆ ใน ม. ธรรมศาสตร์ รังสิต ช่วยตามหาคนให้หน่อยครับ นี่อาจจะเป็นหนทางเดียวที่ผมอาจจะได้เจอเธอ 🙏
ผมได้ฝึกงานอยู่ที่ สวทช ซึ่งวันนี้ผมได้เลิกทำงาน หรือ ฝึกงานค่อนข้างมึดเลยทีเดียวช่วงเวลาที่ผมออกจาก สวทช เป็นเวลา 19:40 น. ด้วยความที่ว่าผมต้องเดินทางกลับหอ ที่ กอล์ฟ-วิว แล้วช่วงเวลานี้รถลางก็ไม่ค่อยมีแล้ว เลยตัดสินใจเดิน (ผมเป็นคนชอบเดินเอามาก มีหูฟังเพลงที่ชอบเดินได้เพลินเลย) พอผมเดินมาหอสมุด ป๋วย อึ๊งภากรณ์ เลยไปนิดหน่อยจะมี แม่น้ำแล้มีป้ายไฟ ผมชอบถนนตรงนั้นมาก เลยเดินเข้าไปเจอ รูปปั้น ป๋วย อึ๊งภากรณ์ ซึ่งตรงนั้นสามารถเดินผ่านไปประตูเชียงราก 1 ได้ พอเดินไปสักพัก ด้วยความที่มัวแต่เลือกเพลงพอเงยหน้าปุ้บผมได้ เจอผู้หญิงคนหนึ่ง ผมยาว หุ่นดีในระดับนึง สะพายกระเป๋าสีแดง กางเกงขายาวสีดำ ของเท้าสีขาว ของ cc oo ลายรูปหัวใจ ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไร จนถึงจุดข้ามถนน ผมและเธอได้ยินข้างกัน มองรถเพื่อที่จะข้ามถนน ซึ่งอีกฝั่งมา ชาย2คน พิการทางสายตา พอผมกับเธอได้ข้ามถนน เธอเดินหปขว้ ชายพิการทางสายตา2คน ข้ามถนน ซึ่งผมก็ควรจะทำแบบนั้นแต่เธอได้ขว้าก่อนผม ณ วินาทีตอนนั้นผมปลื้มเธอมาก ปลื้มแบบสุด ทั้งอายที่ทำไมเราไม่ทำ ผมเดินต่อไปนิเหน่อยผมได้คิดทบทวนว่าทำไมไม่ทำ พอผมหยุดเดินซักพักผมหันไปมองเธอ เธอเดินมาใกล้ผมมาก ผมอยากจะทำความรู้จักซะตอนนั้นซึ่งผมไม่กล้า แล้วเธอก็เดินจากไป(เดินไปทาง city park) ผมเสียใจที่ไม่ได้ทำความรุ้จักเธอไว้ ผมน่าจะเดินไปขอเฟสเะอนะตอนนั้นแต่ผมไม่กล้า จึงอยากจะให้เพื่อนๆ มธ. รังสิต ช่วยตามหาให้ผมหน่อยจะได้ไหมครับ เวลา ณ ตอนที่ผมแยกกับเธอ ประมาณ 20:00-20:30 ช่วงนี้ที่เธอพาชายพิการข้ามถนน ครับ
รบกวนเพื่อนๆ แชรืไปถึงเะอด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ