ตามหัวข้อกระทู้ เรามีแฟนอยู่แล้ว ( เป็นคนต่างชาติ ) เขาเป็นคนที่ดีมาก ยอมเราทุกอย่างแม้กระทั่งเราไม่ให้มีเพื่อนผู้หญิงเลยเขาก็ทำตามค่ะ อยากได้อะไรหาให้ได้ทุกอย่างซึ่งเรากับแฟนเราคบมาได้ประมานปีกว่า แต่ด้วยความที่เราเป็นคนที่กลัวไปเองคิดไปเองกลัวว่าเขาจะมีคนอื่นเลยมีคนอื่นบ้าง เริ่มแรกก็ได้แค่คุยกับคนๆนึงจนกระทั่งสนิทกันเขาเป็นคนดีมากเข้าใจเราทุกอย่างรับฟังเรา เขารู้ว่าเรามีแฟนด้วยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร จนเราเริ่มมั่นใจมากขึ้น ต่อมาแฟนเริ่มรู้เรื่องนี้ขึ้นจึงเกิดปัญหา แต่เขาก็ยอมที่จะรับฟังว่ามันเป็นแค่เพื่อน แค่คนคุย ซึ่งตอนนั้นเราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสถานะเรากับคนนั้นคืออะไร  พอเวลาเริ่มทะเลาะกับแฟน เราจะชอบพูดสิ่งที่ไม่ดีระหว่างเรากับคนนั่น(เราไปเจอเขา/เราไปมีอะไรกับเขา) ถึงแม้ว่าแฟนจะให้อภัย ทุกครั้งแต่เรากับรู้สึกผิดแต่บางครั้งมันกับเป็นการเคยตัวที่เหมือนทำให้เราบังคับเขาได้ จนเราได้ฟังคำบอกเลิกจากแฟน...วันนั้นทุกอย่างเปลี่ยนไปเราเริ่มทำอะไรไม่ถูก รู้สึกผิดกับสิ่งที่เราโกหก แต่สุดท้ายเขาก็ง้อและให้อภัยและเห็นเราสำนึกผิด แต่เรากับเหมือนคนไม่เห็นค่าของที่มีอยู่ เราทำในสิ่งที่เราเคยโกหกแฟน (เรามีอะไรกับคนนั้น) จนเรารู้สึกชอบเขาขึ้นมาและหมด passion ในตัวแฟนไปเลย สุดท้ายเราเองที่เป็นฝ่ายทิ้งแฟนไป
แต่สิ่งที่เราได้ตอนแทนจากการกระทำทั้งหมดนี้เราเสียคนที่รักเราที่สุด แต่สิ่งที่ได้มาคือผู้ชายคนนึงที่เราไม่สามารถมีความมั่นคงอะไรได้เลย ตอนเรามีแฟนเขาได้บอกเราให้ไปเคลียกับแฟนก่อน แต่พอเราเคลีย เขาบอกเราเพิ่งเลิกมา เราควรลองเจอคนใหม่ๆ และเขาชอบเน้นคำว่าเพื่อน แต่บางครั้งก็บอกชอบเรา และตอนนี้เขาบอกว่าแม้ป่วยหนักอ้างว่าต้องกลับประเทศ ทำให้ไม่มีเวลาคุยมาก แบบนี้เราควรจะเชื่อใจเขาอยู่ไหมคะ เราชอบเขามากแต่ดูเขาจะยังไม่ค่อยชัดเจนเหมือนจะชอบบอกต้องการเวลา แบบนี้เราเชื่อเขาได้ไหม