เริ่ม "ถุงมือเรื่องสั้น" ครับ และสำหรับวีคนี้ จัดให้อ่านกัน 2 เรื่อง ^^

เรื่องแรกนี้ ออกแนวจินตนาการแฟนตาซี เกี่ยวกับการเล่นเกมชนิดหนึ่งซึ่งใช้แผงกระดาษกับลูกเต๋า ซึ่งเมื่อครั้งยังเด็ก หลายคนคงเคยเล่น

ชายคนหนึ่งได้เกมลักษณะนี้มาจากร้านขายของเก่า แต่มันเป็นเกมพิเศษมหัศจรรย์ เพราะมันจะพาคนเล่นเข้าไปสู่สถานการณ์จริง!

ลองอ่านกันดูครับ แล้วค่อยเล็งเป้าคนเขียนอีกที...

คุณเคยเล่นเกมทอดลูกเต๋าไหม ? แบบ...มีช่องเป็นตาให้เดินหลายตา ต่อกันยาวๆ จากจุดเริ่มต้นไปจนถึงจุดจบเกม มีลูกเต๋าหนึ่งลูก เล่นกี่คนก็ได้ เวลาเล่นก็ผลัดกันทอดลูกเต๋า ได้กี่แต้ม ก็เดินไปตามช่องที่มีให้เดิน จำนวนช่องเท่ากับจำนวนที่ได้จากการทอดลูกเต๋าไงล่ะ และตลอดเส้นทางการเดินไปตั้งแต่ต้นจนจบนั้น จะเจอกับอุปสรรคบ้าง เช่น คำสั่งให้ถอยหลังไปหลายๆ ตา ถ้าคุณโชคดี ก็เจอตัวช่วยให้กระโดดข้ามไปตาไกลๆ ข้างหน้าบ้าง กว่าจะไปถึงจุดหมายปลายทาง บางทีใช้เวลาเป็นชั่วโมง หรืออาจจะมากกว่านั้น

ตอนเป็นเด็ก ผมชอบเล่นเกมชนิดนี้มาก ไม่มีเพื่อน ผมก็เล่นคนเดียว เป็นเกมที่ฆ่าเวลาได้เป็นอย่างดี

พอโตขึ้น เรียนจบ ทำงานแล้ว บางครั้งผมก็ยังงัดเอาเกมเก่าซึ่งผมเก็บไว้อย่างดีออกมาเล่น เล่นคนเดียวแหละครับ อยากชวนเพื่อนมาเล่นด้วยเหมือนกันนะ แต่ก็กลัวเขาจะว่ายังเล่นเหมือนเด็ก ก็เลยต้องเล่นคนเดียว

และแล้ว ผมก็พบกับเกมมหัศจรรย์อย่างหนึ่งเข้า!

บ่ายวันหนึ่ง ผมไปเที่ยวซื้อของ และแวะเข้าไปในร้านขายของเก่าร้านหนึ่งซึ่งขึ้นป้ายลดราคาเลหลังเป็นพิเศษ เพราะเจ้าของร้านจะเลิกกิจการแล้ว

พอผมย่างก้าวเข้าไปในร้าน ก็เห็นสินค้าต่างๆ ซึ่งเป็นของเก่ามากมาย มีทั้งหนังสือ นิตยสาร การ์ตูนเก่าๆ อย่าง หนูจ๋า เบบี้ รุ่นที่ออกวางขายใหม่ๆ เลย หัสนิยายเรื่อง พล นิกร กิมหงวน เล่มแรกๆ หรือ หนังสือการ์ตูนเล่มละบาท ซึ่งมีหน้ามากถึง 32 หน้า ฯลฯ

นอกจากนั้นก็ยังมี หุ่นพลาสติกที่เป็นฮีโร่หนังญี่ปุ่นอย่างเช่น กาโม่ มนุษย์กายสิทธิ์ อุลตร้าแมนตัวแรก ไอ้มดแดงตหมายเลขหนึ่ง หรือเก่ากว่านั้นอย่าง บุสก้าก็มี เด็กสมัยนี้คงไม่รู้จักหรอกมั้ง

แต่ที่สะดุดตาผมอย่างจังก็คือ เกมทอดลูกเต๋าชุดหนึ่งครับ! มันมีชื่อว่า "เกมล่าฝัน" !!

บนกล่องบรรจุเกม มีภาพหนทางเดินอันกว้างไกลซึ่งแบ่งเป็นช่องๆ มีหมายเลขกำกับ เหมือนเกมที่ผมเคยเล่นประจำนั่นแหละครับ แต่มีประโยคซึ่งดึงดูดใจผมเป็นอันมาก เขียนไว้ว่า "ชนะเกมให้ได้ แล้วจะได้สิ่งที่ปรารถนา" และ ยังมีข้อความเตือนเขียนไว้ข้างล่างกล่องว่า "คำเตือน! หากคุณแพ้เกม หรือหยุดเล่นโดยพบกับโชคร้ายเช่นใด คุณจะต้องเจอกับโชคร้ายเช่นนั้น ดังนั้นอย่ายอมแพ้ จงเล่นให้ชนะ! และเมื่อชนะแล้ว ได้สิ่งที่ต้องการแล้ว จงให้คนอื่นเป็นเจ้าของ ห้ามเก็บไว้ครอบครองเกินเจ็ดวัน! มิฉะนั้น สิ่งที่ได้มาจะสูญเสียไปในไม่ช้า"

เกมชุดนี้ ประกอบด้วย แผงกระดาษขนาดใหญ่พับได้ และเป็นกระดาษหนาอย่างดี สีสดสวย หนังสือ 1 เล่ม มีร้อยหน้า แต่ละหน้าบ่งบอกผู้เล่นให้เล่นเกมทำภารกิจต่างๆ ซึ่งไม่ซ้ำกันเลย 52 ภารกิจ และไพ่ป๊อก 1 สำรับ

ผมสนใจเกมชุดนี้ทันที มันมีชุดเดียวเสียด้วยสิ! เพราะเมื่อมองดูเกมทอดลูกเต๋าแบบอื่นๆ ก็ล้วนแต่เป็นแบบธรรมดาๆ

"ว่าไงคุณ ปิ๊งเกมนี้เข้าแล้วละสิ" เจ้าของร้านซึ่งเป็นชายแก่วัยหกสิบปลายๆ เอ่ยทักผม

"เอ่อ...ครับ ดูแล้วเข้าท่าน่าเล่น" ผมตอบ และเขาก็ยิ้มร่า แต่เหมือนมีเลศนัย แล้วชักชวนให้ผมซื้อ

"อยากได้ไหมล่ะ ? มันมีชุดเดียวด้วยนะ ไม่มีอีกแล้ว"

"เท่าไรล่ะครับลุง"

"ร้อยนึงก็พอ ปกติมันต้องขายอย่างน้อยสามร้อยนะ แต่เพราะลุงจะเลิกกิจการแล้ว ก็เลยลดให้เป็นพิเศษ"

"โอเคเลยครับ ผมซื้อ" ผมตอบตกลงทันทีโดยไม่ลังเล

"ไอ้หนุ่ม เอ็งต้องระวังหน่อยนะ ถ้าจะเล่นเกมนี้"

คำเตือนของเขาทำให้ผมยิ้มก่อนตอบ "โธ่...ลุงครับ เห็นผมเป็นเด็กเล็กๆ ไปได้สิน่า...มันจะมีอะไร้ กะอีแค่เกมเด็กเล่น!"

"เออน่ะ! อ่านคำเตือนเขาหน่อย เชื่อเขาหน่อยก็แล้วกัน อย่าประมาท เกมนี้ไม่ธรรมดานะโว้ย! สำคัญที่สุดคือ เวลาทอดเต๋าไปเจอตาร้ายเข้า อย่ายอมแพ้โดยหยุดเล่นเป็นอันขาด!"

"ฮี่โธ่เอ๊ย...เกมมันจะมาทำร้ายคนเล่นได้เร้อลุง!" ผมยิ้มและส่ายหน้า แล้วก็ควักแบ๊งค์ร้อยยื่นให้แกไป "เอ้านี่ลุง หนึ่งร้อยบาท ผมซื้อละ กลับถึงบ้านจะลองเล่นดูซักตา ดูซิจะมีอะไรอย่างที่ลุงว่าหรือเปล่า"

"เออน่า...เอ็งก็นึกถึงคำพูดข้าบ้างก็แล้วกัน อย่าลืมขอสิ่งที่เอ็งปรารถนาก่อนจะเริ่มเล่นด้วยล่ะ ไม่งั้น ถ้าเอ็งไม่ขอ และเล่นชนะขึ้นมา เอ็งก็จะไม่ได้อะไรเลย เหนื่อยเปล่า เสียเวลาเปล่า!"

"ขออะไรก็ได้งั้นเหรอลุง ?" ผมถามย้ำ

"เออสิวะ!" ลุงแกยืนยัน

"งั้น..ผมจะขอให้ตัวเอง ถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง!" ผมพูดแล้วก็ยิ้ม

"เอาเล้ย! ไอ้หนุ่ม...อยากขออะไรก็ขอ แล้วเล่นเกมให้ชนะ หลังจากนั้น เอ็งจะได้รู้!!"

ผมยังยิ้มด้วยรู้สึกตลกขบขันในสีหน้าท่าทางเอาจริงเอาจังของแก สั่นหัวอีกหนึ่งที แล้วก็เดินไปที่ประตูหน้าร้าน จับลูกบิดเปิดประตู กำลังจะเดินออกไปอยู่แล้ว แต่ก็นึกอะไรอย่างหนึ่งขึ้นมาได้จึงชะงักค้างไว้ แล้วเหลียวกลับไปถาม

"ลุง เคยเล่นชนะมาก่อนไหม ?"

"เออ!" แกตอบและพยักหน้า "เพิ่งจะชนะ ก่อนหน้าเอ็งจะมาซื้อต่อนี่แหละ!!"

"เหรอ ? แหม เก่งจังนะลุง! แบบนี้ ผมก็ต้องเอาชนะมันให้ได้เหมือนลุงแล้วละสิเนี่ย...ไปละครับ" แล้วผมก็โบกมือลา

"เออ! โชคดี ไอ้หนุ่ม..." แกตะโกนตอบ

ผมนำเกมชุดนั้นกลับถึงบ้านในตอนเย็น อาบน้ำอาบท่าเสร็จก็เตรียมสุราอาหาร กะว่าจะกินไปด้วยเล่นเกมไปด้วย

พอจะเริ่มเล่นเกม ผมก็เปิดกล่อง กางแผ่นตารางกระดาษซึ่งหนาและแข็งแรงอย่างไม่น่าเชื่อออก หยิบหนังสือคู่มือมาเปิดอ่าน

"วิธีเล่น เริ่มด้วยการทอดหรือโยนลูกเต๋า ได้กี่แต้มให้นับช่องตาเดินและเดินไปตามจำนวนแต้มนั้น ถ้าพบคำสั่งให้สับไพ่ ให้หยิบไพ่มาสับเท่าอายุของตัวเอง แล้วกรีดไพ่เป็นรูปครึ่งวงกลม จากนั้นเสี่ยงหยิบไพ่ออกมาหนึ่งใบ หงายไพ่นั้นขึ้น ไพ่บอกให้เปิดหนังสือเล่มนี้หน้าใดก็จงเปิดไปหน้านั้น และปฏิบัติภารกิจตามที่หน้านั้นสั่ง  และหากคุณโชคดีชนะเกมได้สิ่งที่ต้องการแล้ว โปรดให้คนอื่นได้เล่นเกมนี้ต่อจากคุณ มิฉะนั้นทุกสิ่งที่คุณได้มาจะสูญสลายหายไปทั้งหมด และหลังจากนั้นคุณจะเล่นซ้ำอีกไม่ได้ ถ้าคุณฝ่าฝืน คุณจะพบกับความวิบัติ! แต่ถ้าคุณแพ้ คุณสามารถเล่นใหม่เพื่อแก้ตัวได้จนกว่าคุณจะชนะ ขอให้โชคดี"

ผมอ่านจบแล้วก็ยิ้ม หยิบลูกเต๋ามาถือไว้ แล้วนึกอยู่ครู่หนึ่งจึงพูดออกมา

"ถ้ากูเล่นชนะ กูขอถูกหวย รางวัลที่หนึ่ง งวดนี้!!"

พอพูดจบ ผมก็โยนลูกเต๋าขึ้นเหนือศีรษะทันที มันลอยขึ้น แล้วตกกลิ้งไปบนพื้นห้อง หยุดที่ 6 แต้ม

"อ้อ...ออกสตาร์ท โดยเดินไปตาที่ 6 โอเค้...เริ่มต้นได้สวย!"

ผมพูดกับตัวเองเสร็จก็ยกแก้วเหล้าขึ้นซดโฮก แล้ววางแก้วลง หยิบตัว "เบี้ย" ซึ่งทำเป็นวงกลมสีแดง วางลงไปในช่องหมายเลข 6 จากนั้นจึงหยิบลูกเต๋ามาทอดเป็นครั้งที่สอง...มันหยุดที่ 4 แต้ม...

ผมจับตัวเบี้ยสีแดง จากตำแหน่งเบอร์ 6 เดินไปข้างหน้าอีก 4 แต้ม ก็คือช่องหมายเลข 10 มีข้อความสั่งว่า "สับไพ่" จึงหยิบไพ่สำรับนั้นมาสับตามที่เกมบอก แล้ววางไพ่คว่ำหน้าลงกับพื้น กรีดไพ่ออกเป็นรูปครึ่งวงกลมตามที่หนังสือนั้นบอก เสี่ยงดึงออกมาใบหนึ่ง...

เป็น 5 โพธิ์ดำ และมีข้อความเขียนว่า..."เปิดหนังสือหน้า 25"

พอผมหยิบหนังสือขึ้นมาเปิดไปหน้า 25 ก็เจอข้อความซึ่งเป็นคำสั่งว่า

"ช่วยพ่อของคุณให้รอดตาย แล้วคุณจะชนะเกม!"

ผมตกใจ ขนลุกซู่ และยังไม่ทันจะตั้งตัว ทันใดนั้น ผมก็รู้สึกว่าตัวผมเองหน้ามืด และเหมือนผมถูกพลังลึกลับดูดร่างทั้งร่างเข้าไปในแผ่นตารางเกมนั้น แล้วสติสัมปชัญญะก็ดับวูบ หมดสติไปในบัดดล !!

พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็ต้องตื่นตระหนกแทบช็อก เพราะพบว่าตัวเอง อยู่บนหนทางซึ่งนำไปสู่บ้านพักของพ่อ!

ถนนหนทาง และทุกสิ่งทุกอย่างรอบบริเวณนั้น ผมจำได้ มันเป็นภาพที่ผมเคยเห็นในสมัยที่ผมยังเรียนหนังสืออยู่ในมหาวิทยาลัย และทุกครั้งที่ปิดเทอมผมจะกลับบ้านไปอยู่กับพ่อเสมอ...

มันเป็นภาพแห่งอดีต ซึ่งปัจจุบันนี้ ผมไม่มีพ่ออยู่บนโลกนี้แล้ว ท่านประสพอุบัติเหตุทางรถยนต์ เสียชีวิตไปเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน !!!

รายชื่อให้เลือกตอบ (เลขหลังเครื่องหมาย = คือ HANDYCAP)

1. B-thirteen = -3
2. Christian TG = -2
3. GTW = -4
4. kasareev = -1
5. KTHc = -4
6. Lady Star 919 = -4
7. ladylongleg = -2
8. Luckard = -2
9. ruennara = -1
10. Soul Master = -3
11. Susisiri = -5
12. TO SHARE = -5
13. WANG JIE (พฤษภเสารี)***คนเดียวที่ไม่ต้องมีแฮนดี้แคป***
14. จอมยุทธนักสืบ = -5
15. ชายขอบคันนายาว = -3
16. นลินมณี = -5
17. ลายลิขิต = -4
18. ลูนาติก = -1
19. ส.สัตยา = -4
20. สวนดอก = -2
 
หมายเหตุ : (1) บางชื่ออาจเป็น "ตัวหลอก" และ รายชื่ออาจมีเพิ่มได้เสมอ เพราะยังเปิดรับผู้เล่นอยู่ครับ
 
หมายเหตุ : (2) จะไม่มีการตัดชื่อคนที่วางงานแล้วออก เพราะจะให้มีการส่งงานกันคนละ 2 ครั้งเป็นอย่างน้อย ดังนั้น คนที่มีงานวางแล้วในคราวก่อนบางคนก็อาจจะมีงานวางอีกอย่างต่อเนื่องได้

 
***** เฉลย กระทู้นี้ วันที่ 9 มีนาคมนี้ (วันเสาร์) เวลา 20:00 น. ครับ *****