หนูเป็นแค่เด็กม.ต้นคนนึง มีผู้ใหญ่หลายคนบอกว่าหนูหน้าน่ารักแต่ทำไมถึงไม่ค่อยยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนเด็กคนอื่นเลย? เวลาเดินก็เหมือนศพไร้วิญญาณ แต่เดิมหนูเคยสดใสน่ารักนะ ร่าเริงชอบเข้าสังคม เวลาโรงเรียนมีกิจกรรมก็ชอบเข้าร่วมแต่พอเจอปัญหาครอบครัวหลายๆอย่างรวมกันมันก็ทำให้หนูเริ่มพูดน้อยลง เริ่มรู้สึกเบื่อๆกับทุกๆอย่างบนโลก เริ่มรู้สึกขี้เกียจที่ต้องมารีแอคชั่นกับสิ่งต่างๆจนทำให้ทุกๆอย่างมันดูน่าเบื่อไปหมดเลย แต่ก่อนจะโดนผู้ใหญ่หาว่าพูดมาก ปากมากแต่ตอนนี้หนูกลับเป็นคนพูดน้อยไปเลย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่เวลาอยู่กับคนสนิทก็จะร่าเริงปกติ อย่างกับแม่ กับกลุ่มเพื่อนจะออกไปทางรั่วด้วยซ้ำแต่พออยู่คนเดียวก็จะรู้สึกหดหู่ รู้สึกเศร้า รู้สึกว่าเราอายุเท่านี้ทำไมต้องมาเจอเรื่องพวกนี้ด้วยนะ เราไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคอะไรหรือเปล่า หรือว่าเป็นแค่อาการของเด็กขาดความอบอุ่น ใครรู้ก็ช่วยบอกทีนะคะ (ขอบอกก่อนว่าแม่หนูโดนจับกุมไปแล้ว ทั้งๆที่แม่โดนกล่าวหาด้วยค่ะเลยทำให้หนูรู้สึกเจ็บใจและโกรธมาก)