คือเรารับรู้ปันหาเขามาตลอด แต่เรารู้สึกดีต่อกกันอยุ่ คุยกันในฐานะเพื่อนสนิท คนที่พิเศษคนที่พิเศษคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่เรายังไม่อยากมีใครด้วยกันทั้งคุ่แค่รุ้สึกดีในตอนนี้มันคือความสุข เพราะเขาก้ยังไม่ได้ลิกกับเมีย ตัวเขาถอตัวเขาถอยห่างจากแฟนเขาอยุ่ แต่แฟนเขา แต่แฟนเขากลับเป็นฝ่ายมาตามง้อเขาอยุ่ แต่เขาก็ไม่อยากเจ็บอีกถ้าให้อภัยไป แต่ก็ยังไม่ตัดขาดชะทีเดียว
เรากัเรากับเขาแสดงอะไรออกมากไม่ได้ถ้าอยุ่กันสองคนมันคือมากกว่าเพื่อน  เราไม่ค่อยเจอกันบ่อย 2-3 อาทิตเจอกันที พอๆกับเมียของเขานานๆมาหาเขาที ทั้งๆทึ่อยุ่ใกล้กว่าเราชะอีก คงเป็นเพราคงเป็นเพราเขามีผู้ชายอีกคนอยุ่เลยนานๆกลับมาหาผัว แต่เขาก้ไแต่เขาก้ไม่ยอมเลิกกับผัวเขาทั้งๆที่ตัวเองมีชุ้ก่อน และมีมาตลอด จนสามีจับได้เกิดปันหาใหญ่แต่ก้ยังไม่ยอมเลิกกะผัว พ่อแม่ฝ่ายชายรับรุ้ ฝ่ายหญิงด้วย แล้วเราเขาไปแทรกกลางแบบนี้เขาเห็นว่าเราสำคัญใมคะ ถึงเล่าให้เราฟังรึเขาแค่เหงาหรือเขาเห็นเราพิเศษจริงๆๆ
งงในความสัมพันธ์ค่ะ แต่เรากลับแต่เรากลับรุ้สึกว่าเราหลงรักเขาขึ้นมาจริงๆๆทั้งๆที่พยายามห้ามใจแล้ว แต่ไม่แสดงออกให้ใครรุ้ว่าเรามาแทรกกลางเรื่องเขากับแฟน ณ.ตอนนี้มันจะไม่ดีต่อเขาและเราในอนาคตคือปิดบังตัวตนไว้อยุ่แต่เขาอยากให้เราไปด้วยตลอด แต่ยังไม่เผยตัว เราสองคนคุยกันใว้ว่าอยากอยุ่เป็นเพื่อนกันแบบนี้ไปนานๆๆไม่ว่าจะมีอะไรต่างๆเข้ามาก็ตาม แต่ห้ามคิดมาก เราควรรอเขเราควรรอเขาอยุ่ห่างๆๆอย่างห่วงๆดีแล้วเนอะ  มีความรักที่ซับซ้อนมันทุกใจแบนี้นี่เองแต่ไม่มีมันก็โหยหา ผ่านมาหมดล่ะปันหาชีวิตคุ่แต่เหมือนอยากมีคุ่คิดมากกว่า แต่ห้ามใจไม่ให้รักไม่ได้เลย  มีใครเป้นแบบนี้บางค่ะเล่าๆสุ่กันฟังบ้างว่าทุกวันนี้อยุ่กันในสถานะอะไรแล้วหรือหยุดกันไปเอง หรือ เป็นกันมาเป็นกันมานานแค่ไหนแล้ว บางที่การอยุ่แบอยุ่แบบี้มันก้ดี โสดๆๆแต่ไม่ผูกพัน