ราชวงศ์จีนแต่ละยุคสมัยนั้นล้วนมีแนวคิดเดียวกันคือต้องการรวบรวมแผ่นดินจีนให้แผ่นปึกแผ่น เมื่อเข้ามาปกครองจึงต้องรวบจีนให้เป็นหนึ่ง
ต่างจากการล่าอาณานิคมที่ยุโรปต้องการปกครองดินแดนให้อยู่ใต้อำนาจของรัฐนั้น ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ราชวงศ์จีนต้องการ

ต้นราชวงศ์หมิงทางจีนเองก็สนใจการเดินเรือไม่ต่างจากชาวยุโรป อาทิเช่นหลักฐานการเดินเรือของนายพลเรือเจิ้งเหอกับเรือยักษ์เปาฉวน
เดินทางรอบโลก ที่มีการถกเถียงกันอยู่ทุกวันนี้ว่านายพลเรือเจิ้งเหอไปเที่ยวรอบโลกมาแล้วจริงหรือไม่ เราจะไม่พูดถึง จีนยังค้นพบ "จื่อหนานเจิน"
เข็มทิศโบราณก็เป็นอีกหลักฐานว่าจีนก็สนใจออกค้นหาทางทะเลไม่แพ้กันกับชาวยุโรป ชมเรือจีนเทียบเรือโคลัมบัส https://imgur.com/a/a1dlGar

ด้วยแนวคิดต่อสู้เพื่อจีนเป็นหนึ่งและปัญหาต่างราชวงศ์และดินแดน รวมไปถึงความมั่งคงทางเศรษฐกิจในศัตรวรรษที่ 15 ถึงศัตวรรษที่ 19  
ทำให้จีนหมดความสนใจ เพราะจีนในเวลานั้นยังกุมกำไรจากเส้นทางสายไหม เส้นสายการค้า จีนจึงไม่จำเป็นต้องค้นพบยุโรป ยุโรปนั้นต้องมาค้นพบจีน

ทำไมถึงต้องพูดแบบนั้น เพราะจีนนั้นมีสิ่งของมูลค่ามากมายเป็นประโยชน์ต่อยุโรป ทั้งทางเศรษฐกิจที่ยุโรปถือ Mercantilism หรือพาณิชยนิยม
อันนำไปสู่การล่าอาณานิคมในเวลาต่อมา รวมถึงการแข่งขันอำนาจทางทะเลระหว่างอังกฤษ สเปนและฮอลันดา สินค่ามูลค่าเครื่องชาม ชาและผ้าไหม

รวมไปถึงแนวคิดว่าศูนย์กลางของโลก ทำให้จีนนั้นขาดการพัฒนางมงายอยู่กับลัทธิ ตกเป็นเหยื่อของประเทศมหาอำนาจทางตะวันตกในที่สุด